Οι αντιδρούντες στην ελληνική στάση στο Κυπριακό είναι αυτοί που θέλουν να χρυσώσουν το χάπι για την παρουσία της Τουρκίας.
Του Κώστα Βενιζέλου
Για πρώτη φορά η Ελλάδα έχει μια συνολική, ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη θέση στα θέματα της Ασφάλειας που αφορούν στο Κυπριακό.
Για πρώτη φορά αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και αναπτύσσει δράσεις με βασικό άξονα την κατάργηση των εγγυήσεων και την πλήρη αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων.
Η πρωτοβουλία αυτή ανήκει στον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, που με τη βοήθεια των συνεργατών του και ειδικών διαμόρφωσε την επίσημη πολιτική της Ελλάδος.
Αυτή τη θέση που εξέφρασε την περασμένη Τετάρτη, μετά τη συνάντηση με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
Υπενθυμίζεται σε αυτούς που αμφισβητούν το περιεχόμενο της δουλειάς που έγινε στο ελληνικό ΥΠΕΞ, πως μεταξύ άλλων στις 15 του περασμένου Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας μια κεκλεισμένων των θυρών συζήτηση στην Οξφόρδη για το θέμα της ασφάλειας στην Κύπρο.
Η συζήτηση έγινε με πρωτοβουλία του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών και σε αυτή συμμετείχαν τεχνοκράτες από την Ελλάδα όπως και από άλλες χώρες (με την επιστημονική τους ιδιότητα).
Στόχος η τεκμηρίωση της θέσης για κατάργηση των εγγυήσεων. Αυτή η τεκμηρίωση παρουσιάζεται στο έγγραφο Κοτζιά.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε εάν τόσα χρόνια έγινε κάτι ανάλογο από τις εκάστοτε κυβερνήσεις στη Λευκωσία, πλην κάποιων γνωματεύσεων επί ειδικών ζητημάτων.
Από την αρχή που διατυπώθηκε η ξεκάθαρη θέση της Ελλάδος, από τότε που άρχισαν οι διάφορες πρωτοβουλίες να αναπτύσσονται, αλλά κυρίως μετά τη δημοσιοποίηση του εγγράφου Κοτζιά, άρχισαν μουρμουρητά.
Δυστυχώς μουρμουρητά υπήρξαν και στη Λευκωσία και σε διάφορα επίπεδα.
Αυτό ήταν αναμενόμενο, καθώς οι λάτρεις της όποιας λύσης από νωρίς διαπίστωσαν πως ο Έλληνας ΥΠΕΞ κάνει «υπερβολές» και πως «χαλά το κλίμα» (είναι «άτεγκτος», είναι «ακαδημαϊκές» οι αναλύσεις στο έγγραφο κ.λπ.).
Ποιο κλίμα; Της προσπάθειας κάποιων να αφήσουν την Τουρκία στην Κύπρο εσαεί με το περιτύλιγμα των μακρών μεταβατικών περιόδων.
Με τα πέντε συν πέντε χρόνια για την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, με τη διατήρηση μέσω διάφορων φόρμουλων της Άγκυρας στο νησί.
Και όταν αναφερόμαστε στην Τουρκία εννοούμε σήμερα το καθεστώς Ερντογάν.
Όμως, η παρουσία ή μη της Τουρκίας στο νησί δεν συνδέεται με το ποια κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία στη χώρα αυτή, αλλά με την αρχή ότι δεν αποδεχόμαστε εγγυήσεις και κατοχικά στρατεύματα στο νησί μετά από μια συμφωνία.
Είναι προφανές πως για να ενοχλεί η θέση της Ελλάδος, κάποιοι θεωρούν πως δεν θα πρέπει να καταργηθούν οι εγγυήσεις και δεν θα πρέπει να αποχωρήσει πλήρως ο στρατός κατοχής.
Η Ελλάδα έχει προσφέρει με τη θέση της στο θέμα της Ασφάλειας ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί στη Λευκωσία.
Ένα ισχυρό διπλωματικό χαρτί και όχι ένα… πονοκέφαλο. Δεν χαλά καμία διαδικασία και καμία συμφωνία με τη στάση της, τη διευκολύνει και φροντίζει να διασφαλιστούν όσα ισχύουν σε κανονικά κράτη.