Πέθανε ο πρώην πρόεδρος του Ισραήλ Σιμόν Πέρες

Σε ηλικία 93 ετών έφυγε από τη ζωή ο βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης, πρώην πρόεδρος του Ισραήλ, Σιμόν Πέρες, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο.

Την ανακοίνωση έκανε ο γιατρός του Ράφι Γουόλντεν.

Όπως δήλωσε άνθρωπος του περιβάλλοντός του, ο Σιμόν Πέρες έφυγε από τη ζωή περιστοιχισμένος από τα μέλη της οικογενείας του.

Ο Πέρες υπήρξε ιστορική φυσιογνωμία, ο τελευταίος επιζών της γενιάς των πατέρων του κράτους του Ισραήλ και ένας από τους κύριους αρχιτέκτονες των συμφωνιών του Όσλο που έθεσαν τις βάσεις της παλαιστινιακής αυτονομίας στη δεκαετία του ΄90.

Υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση του μεγάλου πολιτικού του αντιπάλου του Γιτζάκ Ραμπίν, ήταν επιφορτισμένος με τις διαπραγματεύσεις.

Για τον ρόλο αυτόν τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης το 1994, μαζί με τον Γιάσερ Αραφάτ και τον Γιτζάκ Ραμπίν.

Η λύση των δύο κρατών, ενός ισραηλινού και ενός παλαιστινιακού, που θα συνυπάρχουν εν ειρήνη «είναι ο μοναδικός δυνατός δρόμος για τον τερματισμό της τρομοκρατίας, της βίας και του μίσους», έλεγε ακόμη τον περασμένο Φεβρουάριο εν μέσω του αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει το παλαιστινο-ισραηλινό ζήτημα.

Διετέλεσε δύο φορές πρωθυπουργός από το 1984 έως το 1986 και από το 1995 έως το 1996, πρόεδρος από το 2007 έως το 2014, υπουργός Άμυνας, Εξωτερικών και Οικονομικών.

Στη δεκαετία του ’50, από τη θέση του γενικού διευθυντή του υπουργείου Άμυνας είχε διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην τροφοδοσία του Ισραήλ με σύγχρονα όπλα, κυρίως από τη Γαλλία.

Έλαβε μέρος στην προετοιμασία της εκστρατείας του Σουέζ το 1956 με τη συμμετοχή του Ισραήλ, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, μετά την εθνικοποίηση της Διώρυγας.

Ως υπουργός Άμυνας στη δεκαετία του ’70 εγγυήθηκε για την εγκατάσταση των πρώτων εβραϊκών οικισμών στη Δυτική Όχθη, των θεωρούμενων παράνομων από τον ΟΗΕ και κύριο εμπόδιο για την ειρήνη.

Ήταν πρωθυπουργός το 1996, όταν περισσότεροι από 100 άμαχοι σκοτώθηκαν σε προσφυγικό καταυλισμό του ΟΗΕ που βομβαρδίσθηκε από το Ισραήλ στο χωριό Κανά του Λιβάνου.

Πατέρας του πυρηνικού προγράμματος του Ισραήλ

Από τη θέση του γενικού διευθυντή του υπουργείου Άμυνας, ο Πέρες έθεσε τις βάσεις του ισραηλινού πυρηνικού προγράμματος και πρωτοστάτησε στην κατασκευή του αντιδραστήρα της Ντιμόνα, με τη βοήθεια της Γαλλίας.

Υπήρξε ο εμπνευστής της πολιτικής της αμφισημίας, που βρίσκεται ακόμη σε ισχύ, σχετικά με το αν το Ισραήλ κατέχει ή όχι πυρηνικά όπλα.

Οι κυριότεροι σταθμοί στη ζωή του

2 Αυγούστου 1923: Γέννηση στη Βισνέβα της Πολωνίας (σημερινή Λευκορωσία) του Σιμόν Πέρσκι, που θα πάρει αργότερα το εβραϊκό ψευδώνυμο Πέρες (Αετός).

1934: Άφιξη στην Παλαιστίνη.

1959: Εκλέγεται βουλευτής του Mapai, πρόδρομου του Εργατικού Κόμματος του Ισραήλ.

1984-1986: Πρωθυπουργός κυβέρνησης εθνικής ενότητας Εργατικού Κόμματος-Λικούντ.

1993: Εποπτεύει τις μυστικές διαπραγματεύσεις με την οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης που θα οδηγήσουν στην υπογραφή των συμφωνιών του Οσλο.

1994: Δέχεται το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τον Γιτζάκ Ραμπίν και τον Γιάσερ Αραφάτ για τον ρόλο τους στην παλαιστινο-ισραηλινή ειρηνευτική διαδικασία.

1995: Μετά την δολοφονία του Γιτζάκ Ραμπίν, στις 4 Νοεμβρίου 1995, ο Σιμόν Πέρες τον διαδέχεται στην ηγεσία της κυβέρνησης και του Εργατικού Κόμματος.

Ιούνιος 2007: Εκλέγεται πρόεδρος του Ισραήλ.

Ιούλιος 2014: Εννέα ημέρες πριν από τα 91α του γενέθλια αποσύρεται διακριτικά από την προεδρία, εν μέσω πολέμου στη Γάζα, μεταβιβάζοντας τις εξουσίες του στον Ρούβεν Ρίβλιν.

28 Σεπτεμβρίου 2016: Ο Σιμόν Πέρες πεθαίνει στο Ραμάτ Γκαν.

Ομπάμα: Προσηλωμένος στην αναζήτηση ειρήνης

Τη λύπη του για τον θάνατο του Ισραηλινού πολιτικού εξέφρασε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.

«Απόψε, η Μισέλ και εγώ ενωνόμαστε μαζί με όλους εκείνους που, στο Ισραήλ, τις ΗΠΑ και σε ολόκληρο τον κόσμο, αποτίουν φόρο τιμής στην ξεχωριστή ζωή του αγαπημένου μας φίλου Σιμόν Πέρες, πατέρα του έθνους του Ισραήλ και πολιτικό ηγέτη, η προσήλωση του οποίου στην ασφάλεια και την αναζήτηση της ειρήνης ήταν εδραιωμένη στην ακλόνητη ηθική του δύναμη και στην αιώνια αισιοδοξία του», ανέφερε.

Μπιλ Κλίντον: Μία ιδιοφυία με μεγάλη καρδιά

Ο Σιμόν Πέρες υπήρξε «μία ιδιοφυία με μεγάλη καρδιά» δήλωσε ο πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπιλ Κλίντον.

Ο Μπιλ Κλίντον, υπό την αιγίδα του οποίου υπεγράφησαν οι συμφωνίες του Οσλο ανάμεσα στους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους, απέτισε φόρο τιμής στον «ένθερμο υποστηρικτή της ειρήνης, της συμφιλίωσης και ενός μέλλοντος όπου όλα τα παιδιά του Αβραάμ θα κτίσουν ένα καλύτερο αύριο».

Ολάντ: Ο Σιμόν Πέρες ήταν το Ισραήλ στα μάτια του κόσμου

Τη θλίψη του για τον θάνατο του Σιμόν Πέρες «ενός από τους θερμότερους υπερασπιστές της ειρήνης» και ένα «πιστό φίλο της Γαλλίας» εξέφρασε και ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ.

«Ο Σιμόν Πέρες ανήκει πλέον στην Ιστορία, που τον συνόδευσε σε όλη τη μακρά ζωή του», ανέφερε ο πρόεδρος της Γαλλίας στην ανακοίνωσή του.

«Με τον θάνατο του Σιμόν Πέρες, το Ισραήλ χάνει ένας από τους πιο εμβληματικούς πολιτικούς του ηγέτες, η ειρήνη έναν από τους θερμότερους υπερασπιστές της και η Γαλλία έναν πιστό φίλο», σημείωσε ο Ολάντ, ο οποίος είχε μία τελευταία συνομιλία μαζί του στις 25 Μαρτίου.

«Μέλος σειράς κυβερνήσεων, κατ΄επανάληψιν πρωθυπουργός, εν τέλει, πρόεδρος από το 2007 μέχρι το 2014, ο Σιμόν Πέρες ήταν το Ισραήλ στα μάτια του κόσμου», πρόσθεσε.

Γκάουκ: Είμαστε ευγνώμονες

Την ισχυρή θέληση του Σιμόν Πέρες για την «πρόοδο της ειρηνευτικής διαδικασίας με τους Παλαιστίνιους» υπογράμμισε ο πρόεδρος της Γερμανίας Γιόακιμ Γκάουκ σε συλλυπητήρια επιστολή που απηύθυνε προς τον Ισραηλινό ομόλογό του Ρούβεν Ρίβλιν.

«Ο Σιμόν Πέρες σφράγισε το Ισραήλ όπως κανείς άλλος πολιτικός. Υπηρέτησε τη χώρα του σε διάφορα αξιώματα- με ισχυρές αρχές όταν επρόκειτο για την ασφάλεια του Ισραήλ και μία ισχυρή θέληση όταν επρόκειτο για την πρόοδο της ειρηνευτικής διαδικασίας με τους Παλαιστίνιους», ανέφερε ο Γιόακιμ Γκάουκ στην επιστολή του.

«Παρά τις φρικαλεότητες (των ναζί) κατά της οικογενείας του κατά το Ολοκαύτωμα, ο Σιμόν Πέρες έτεινε το χέρι» στους Γερμανούς.

«Γι΄αυτή του τη στάση του είμαστε ευγνώμονες», συνέχισε ο Γερμανός πρόεδρος.

«Η ζωή του στην υπηρεσία της ειρήνης και της συμφιλίωσης μπορεί να είναι παράδειγμα για τους νέους», κατέληξε.