Γερμανία: Η “ταυτότητα” του ακροδεξιού AfD που νίκησε το CDU της Μέρκελ

Το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (Alternative fur Deutschland, AfD) γνωρίζει τους τελευταίους μήνες σειρά εκλογικών επιτυχιών που οφείλονται στην ικανότητά του να μεταλλάσσεται περνώντας από τη ρητορική κατά του ευρώ, το 2013, στην δημαγωγία κατά των προσφύγων εδώ και έναν χρόνο.

Με το 21% που του έδωσαν οι ψηφοφόροι στο Μεκλεμβούργο-Πομερανία κατά την πρώτη του κάθοδο στις τοπικές εκλογές του κρατιδίου αυτού της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, το AfD καθίσταται δεύτερη πολιτική δύναμη στο τοπικό κοινοβούλιο.

Μετά τις εκλογικές του επιτυχίες σε άλλες τοπικές εκλογές τους τελευταίους μήνες και μετά το εμβληματικό σκορ του 24% στη Σαξονία-Ανχαλτ, η Εναλλακτική για τη Γερμανία έχει εξασφαλίσει πλέον κοινοβουλευτική παρουσία σε 9 από τα 16 τοπικά κοινοβούλια της Γερμανίας.

Αν και το ξενοφοβικό κόμμα έχει καταγράψει τις μεγαλύτερες εκλογικές του επιδόσεις στα λιγότερο ευημερούντα κρατίδια της πρώην κομμουνιστικής Ανατολικής Γερμανίας, έχει εξασφαλίσει εκλογικές επιτυχίες και στην ευημερούσα δυτική Γερμανία, όπως το 15% τον Μάρτιο στην πλούσια Βάδη-Βιρτεμβέργη.

Το κόμμα ιδρύθηκε πριν από τρία χρόνια από τον Μπερντ Λούκε, καθηγητή Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Αμβούργου και προσέλκυσε τότε τους απογοητευμένους των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων και κυρίως της CDU.

Τότε είχε επιλέξει να εκμεταλλευθεί τη δυσαρέσκεια που είχε προκαλέσει στη Γερμανία η κρίση του ευρώ και πόνταρε εξαντλητικά στο αρκετά διαδεδομένο αίσθημα ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι είναι καταδικασμένοι να πληρώνουν για τα υπόλοιπα , λιγότερο ενάρετα, μέλη της Ευρωζώνης.

Αν και στις εκλογές του 2013 απέτυχε να εισέλθει στο γερμανικό κοινοβούλιο, κατόρθωσε να στείλει επτά βουλευτές στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και να καταλάβει έδρες σε πέντε τοπικά κοινοβούλια.

Όμως, στους κόλπους του έχει ήδη ξεσπάσει η έριδα ανάμεσα στον Μπερντ Λούκε και την Φράουκε Πέτρι, η οποία ενσαρκώνει μία πιο εθνικο-συντηρητική πολιτική γραμμή.

Το συνέδριο του Έσσεν, στις αρχές του Ιουλίου 2015, δίνει τη νίκη στη Φράουκε Πέτρι και το κόμμα αρχίζει τη στροφή του προς τα δεξιά, η οποία ενισχύεται από την απόφαση της καγκελαρίου Μέρκελ να ανοίξει τις πόρτες της Γερμανίας στους πρόσφυγες, τον Σεπτέμβριο 2015.

Με την άφιξη ενός εκατομμυρίου προσφύγων στο γερμανικό έδαφος, η ξερή και κοφτή ρητορική της Φράουκε Πέτρι υιοθετεί αντιισλαμικές και αντιπροσφυγικές κορώνες. Φθάνει μέχρι του σημείου να προτείνει τη χρησιμοποίηση από τη γερμανική αστυνομία όπλων για να εμποδισθεί η είσοδος προσφύγων στη Γερμανία.

Το κόμμα απορρίπτει τον προσδιορισμό «ακροδεξιό» και προτιμά να χαρακτηρίζεται «συντηρητικό» ή «φιλελεύθερο δεξιό».

Όμως, ο αντικαγκελάριος και ηγέτης των σοσιαλδημοκρατών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ επιμένει να το αντιπαραβάλλει με τους ναζί: «Ο,τι λένε το έχω ήδη ακούσει από τον ίδιο τον πατέρα μου, που ήταν ναζί μέχρι την τελευταία του πνοή».

Έτσι απάντησε ο Γκάμπριελ στον Αλεξάντερ Γκάουλαντ, στέλεχος του AfD, όταν λίγες μέρες πριν από το Euro 2016 είχε επιτεθεί στον Ζερόμ Μπόατενγκ, τον μαύρο αμυντικό της εθνικής ομάδας της Γερμανίας, λέγοντας ότι «οι Γερμανοί δεν θα ήθελαν να τον έχουν γείτονα».

Τίποτε όμως δεν σταματά την ανοδική πορεία του ακροδεξιού κόμματος. Η βασική πολιτική δημοσκόπηση της χώρας, η DeutsclandTrend, δείχνει ότι σε εθνικό επίπεδο η πρόθεση ψήφου για την AfD είναι 14% τον Σεπτέμβριο 2016, έναντι 4% έναν χρόνο νωρίτερα.

Έναν χρόνο πριν από τις βουλευτικές εκλογές, οι λαϊκιστές μπορούν να ελπίζουν ότι θα γίνουν η τρίτη πολιτική δύναμη στη χώρα, πίσω από το SPD και την CDU.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ