Αποφασισμένος για σύγκρουση με την Ε.Ε. ο Ρέντσι για τις ιταλικές τράπεζες

Αποφασισμένος για σύγκρουση με την ΕΕ φέρεται ότι είναι ο ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι προκειμένου να σώσει τις ιταλικές τράπεζες, χωρίς να κουρευτούν οι καταθέσεις των συμπολιτών του.

Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές στην Ιταλία ο συμβιβασμός με τις Βρυξέλλες θα βρεθεί, πιθανότατα λίγο πριν ή αμέσως μετά τα stress -test στα τέλη του μηνός. Και ότι ο Ρέντσι, αυτή την φορά, δεν θέλει να κάνει πίσω.

«O διάλογος με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς είναι συνεχής και στοχεύει στην διερεύνηση όλων των δυνατοτήτων που αφορούν τις παρεμβάσεις του δημοσίου», δηλώνει ο ιταλός υπουργός Οικονομικών Πιέρ Κάρλο Πάντοαν.

Με την αναφορά του υπογραμμίζει την ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των ιταλικών τραπεζών με στήριξη του δημοσίου, αλλά και σεβασμό στην ευρωπαϊκή νομοθεσία για τις κρατικές ενισχύσεις.

Η κυβέρνηση του Ματέο Ρέντσι θεωρεί ότι στο τέλος θα μπορέσει να βρεθεί μια κάποια συμβιβαστική λύση, «ώστε να ευνοηθούν και να στηριχθούν οι καταθέτες, και όχι οι τραπεζίτες», όπως επαναλαμβάνει με νόημα ο ιταλός πρωθυπουργός.

«Οι νέοι κανόνες της Ένωσης για τις τράπεζες είναι πολύ απαιτητικοί, αλλά υπάρχουν στοιχεία ευελιξίας που πρέπει να τύχουν πλήρους εκμετάλλευσης, ιδίως όταν υφίσταται ένας συστημικός κίνδυνος» είναι το μήνυμα που στέλνει ο Πάντοαν.

Σύμφωνα με πολλούς παρατηρητές, η κυβέρνηση Ρέντσι θα συνεχίσει να υπογραμμίζει, στις διαπραγματεύσεις της με τις Βρυξέλλες ότι η στήριξη του ιταλικού κράτους θα έχει μορφή εγγύησης και θα είναι προληπτικού χαρακτήρα ώστε να μην κινδυνεύσει καμία τράπεζα της χώρας.

Καθησυχαστικός για τα «κόκκινα δάνεια» ο ιταλός κεντρικός τραπεζίτης

Σε ότι αφορά τα λεγόμενα «κόκκινα δάνεια», ο διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας Ινιάτσιο Βίσκο δηλώνει ότι υπάρχει όντως ένα ουσιαστικό πρόβλημα, αλλά μπορεί να λυθεί. «Δεν είμαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης», λέει ο Βίσκο.

Και ο πρόεδρος της Ένωσης Ιταλικών Τραπεζών Αντόνιο Πατουέλι, τέλος, θέλησε να πάρει θέση επί του όλου θέματος, ζητώντας να αναθεωρηθούν οι ευρωπαϊκοί κανόνες του bail in, με τη λογική ότι δεν συνάδουν με τις κύριες αρχές του Συντάγματος της Ιταλίας.