Ο “θηλυκός Τσε” και οι FARC κατέληξαν σε συμφωνία κατάπαυσης πυρός στην Κολομβία

H κυβέρνηση της Κολομβίας και οι αντάρτες της οργάνωσης FARC, κατέληξαν σε ιστορική συμφωνία την Τετάρτη, για οριστική, αμοιβαία κατάπαυση του πυρός.

Πλέον, ανοίγει ο δρόμος για την υπογραφή μιας συμφωνίας ειρήνης, έπειτα από 50 και πλέον χρόνια εμπόλεμης κατάστασης.

Σημαντικότατο ρόλο στην κατάληξη αυτή έχει μια Ολλανδή: Η Τάνια Νιμέγερ (Alejandra Nariño το όνομα της στο αντάρτικο) που συμμετέχει ως κορυφαίο στέλεχος στις διαπραγματεύσεις, καθώς είναι ένα από τα μέλη της αντιπροσωπείας των FARC που μετέβησαν γι’ αυτόν τον σκοπό στην Κούβα, τις πρώτες επίσημες διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους FARC και στην κυβέρνηση της Κολομβίας εδώ και περισσότερο από μία δεκαετία.

Πως βρέθηκε στο αντάρτικο

Η Νιμέγερ μεγάλωσε σε μια μικρή ολλανδική πόλη, το Ντένεκαμπ, και ήταν η δεύτερη από τις τρεις κόρες μιας δεμένης οικογένειας.

Διψώντας στα 20 της χρόνια για περιπέτεια, απάντησε σε μια αγγελία φοιτητικής εφημερίδας για διδασκάλους αγγλικών σε μια πόλη της Δυτικής Κολομβίας, την Περέιρα.

Έφτασε εκεί το 1998, μια νέα κοπέλα «με έντονη κοινωνική συνείδηση», όπως λέει η μητέρα της.

Η ακραία ένδεια και οι ανισότητες που την περιέβαλλαν στην Κολομβία τη σόκαραν, άρχισε να ενδιαφέρεται για την πολιτική και τη βίαιη ιστορία της χώρας.

Ο παλαιότερος ενεργός εμφύλιος

Οι FARC πολεμούσαν (από το 1964) για κοινωνική δικαιοσύνη και αγροτική μεταρρύθμιση – αν και πολλοί αμφισβητούν σήμερα την πραγματική ιδεολογική τους στράτευση.

Ένας συνάδελφός της καθηγητής ικανοποίησε την περιέργειά της δείχνοντάς της ορισμένες από τις φτωχότερες περιοχές της Κολομβίας και δασκαλεύοντάς την γύρω από τα κομμουνιστικά κινήματα ανά τον κόσμο.

Ώσπου να επιστρέψει στην Ολλανδία, έναν χρόνο αργότερα, είχε κολλήσει τον «πυρετό της επανάστασης». Μάζεψε χρήματα και το 2002 επέστρεψε στην Κολομβία.

Αν και «δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα γινόταν αντάρτισσα», πολύ σύντομα παρακολούθησε τα υποχρεωτικά για όλα τα επίδοξα μέλη των FARC μαθήματα μαρξισμού – λενινισμού και ενεπλάκη με το Αστικό Δίκτυο Αντόνιο Ναρίνιο στην Μπογκοτά, βοηθώντας σε βομβιστικές επιθέσεις εναντίον αστυνομικών τμημάτων και του δικτύου δημόσιων μεταφορών.

Έναν χρόνο αργότερα εγκατέλειψε την πρωτεύουσα για μια ζωή αντάρτικου και κακουχιών στη ζούγκλα.

«Έχει μια πολύ ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση», λέει ο Λέον Βαλένσια, ένας πρώην αντάρτης που έγραψε ένα βιβλίο για αυτήν. «Συχνά νιώθει ακραίο θυμό, λύπη, χαρά. Το μόνο που δεν έχω δει ποτέ σε αυτήν είναι φόβος».

Η επιμονή και το θάρρος της Νιμέγερ εντυπωσίασαν τους προϊσταμένους της, σύντομα αναρριχήθηκε στην ιεραρχία και έγινε βοηθός ενός ανώτερου διοικητή.

Περισσότερο δυσκολεύτηκε να εγκαταλείψει την οικογένειά της, «όπως όμως συμβαίνει με όλα τα μέλη των FARC, οικογένειά της έγιναν οι αντάρτες».

Η οικογένειά της ταξίδεψε πολλές φορές στην Κολομβία προσπαθώντας να την πείσει να επιστρέψει κοντά της, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

“Καταλήξαμε σε συμφωνία”

«Καταλήξαμε σε μια συμφωνία για μια αμοιβαία και οριστική κατάπαυση του πυρός και την αναστολή των εχθροπραξιών», αναφέρει κοινό ανακοινωθέν των δύο πλευρών που υπέγραψαν οι διαπραγματευτές της κυβέρνησης της Κολομβίας και των FARC.

Η διαδρομή της Τάνια φαίνεται πως τελειώνει με τον ιδανικότερο τρόπο στο αντάρτικο που έγραψε ιστορία, ωστόσο η εφαρμογή της κατάπαυσης του πυρός θα κρίνει το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων.

Η συμφωνία, η οποία προσδιορίζει τον τρόπο με τον οποίο θα τερματιστεί η ένοπλη σύρραξη, ένα από τα πλέον ακανθώδη ζητήματα στις ειρηνευτικές συνομιλίες που διεξάγονται από το 2012 στην Αβάνα της Κούβας, αφορά επίσης την «κατάθεση των όπλων, τις εγγυήσεις για την ασφάλεια (των ανταρτών) και των αγώνα εναντίον των εγκληματικών συμμοριών».

Ο ΟΗΕ παρακολουθεί τη διαδικασία

Οι λεπτομέρειες αυτής της συμφωνίας αναμένεται να ανακοινωθούν σήμερα Πέμπτη, παρόντων του προέδρου της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος και του ηγέτη των FARC, του Τιμολέον Χιμένες ή «Τιμοσένκο», καθώς επίσης του προέδρου της Κούβας Ραούλ Κάστρο, του υπουργού Εξωτερικών της Νορβηγίας Μπέργκε Μπρέντε, των προέδρων Νικολάς Μαδούρο (Βενεζουέλα) και Μισέλ Μπατσελέτ (Χιλή) εκ μέρους των εγγυητριών χωρών.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Γκι-μουν, θα δώσει επίσης το «παρών» στην υπογραφή της συμφωνίας.