Το Ιράκ πρέπει να διαμελιστεί σε τρεις διαφορετικές επικράτειες. Μια σουνιτική (δυτικά), μια σιιτική (ανατολικά) και μια κουρδική (βόρεια), υποστήριξε την Πέμπτη ο Μασρούρ Μπαρζανί.
Ο Κούρδος αξιωματούχος υποστήριξε ότι μόνο έτσι θα αποφευχθεί μια νέα αιματοχυσία στο μέλλον.
Με το Ισλαμικό Κράτος να χάνει τον πόλεμο, το ποιο θα είναι το μεταπολεμικό Ιράκ τίθεται πλέον ανοιχτά στον δημόσιο διάλογο.
“Δεν μπορούμε να ζήσουμε πλέον μαζί”
Μιλώντας το Reuters ο Μαρσούρ Μπαρζανί, γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας της Κουρδικής Περιοχής (του Ιράκ), υποστήριξε ότι η έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των λαών του Ιράκ δεν τους επιτρέπει να παραμείνουν “υπό μία κοινή στέγη”.
“Η ομοσπονδία δεν δούλεψε, οπότε ή πρέπει να γίνει συνομοσπονδία ή πλήρης διαμελισμός”, είπε ο Μπαρζανί.
“Εάν έχουμε τρία συνομόσπονδα κράτη, θα έχουμε τρεις ισότιμες πρωτεύουσες, καμία δεν θα υπερέχει των υπολοίπων”.
Αναφέρεται φυσικά στη Βαγδάτη, που ως πρωτεύουσα του όλου Ιράκ, υπερέχει σήμερα της πρωτεύουσας του αυτοδιοικούμενου ιρακινού Κουρδιστάν.
Η υπεροχή της Βαγδάτης σημαίνει ότι από αυτήν περνάνε τόσο τα χρήματα όσο και τα όπλα που θα καταλήξουν στο ιρακινό Κουρδιστάν.
Ο Μαρσούρ Μπαρζανί θεωρεί ότι και οι σουνίτες επίσης πρέπει να έχουν την ευκαιρία να διαχειρίζονται τις περιοχές που είναι πλειονότητα, στο βόρειο και δυτικό Ιράκ.
“Προσφέρουμε μια λύση”, είπε στο Reuters.
“Αυτό δεν σημαίνει ότι θα ζούμε υπό κοινή στέγη αλλά μπορούμε να είμαστε καλοί γείτονες”.
“Όταν θα νιώσουμε άνετοι, ότι έχουμε μπροστά μας ένα φωτεινό και ασφαλές μέλλον, τότε μπορεί και να συνεργαστούμε μεταξύ μας”.
Ο Μαρσούρ Μπαρζανί δήλωσε ότι οι σουνίτες αισθάνονται περιθωριοποιημένοι από τη σιιτική ηγεσία του Ιράκ.
Αυτός είναι και ο λόγος που διευκόλυναν την κατάκτηση των εδαφών τους από το Ισλαμικό Κράτος.
Τι θα απογίνει η Μοσούλη;
Ο Μαρσούρ Μπαρζανί αναφέρθηκε και στο φλέγον ζήτημα της Μοσούλης.
Η Μοσούλη είναι η αρχαία Νινευή, η πρωτεύουσα των Ασσυρίων.
Πριν την καταλάβει το Ισλαμικό Κράτος είχε εκατοντάδες χιλιάδες Ασσύριους, χριστιανούς, κατοίκους.
Στη Μοσούλη επίσης κατοικούν Άραβες, Τουρκμένοι και Κούρδοι. Ποιο θα είναι λοιπόν το μέλλον της πόλης μετά την απελευθέρωσή της από το Ισλαμικό Κράτος;
“Δεν θέλουμε μετά την απελευθέρωση να ακολουθήσει ένα κενό, το οποίο πιθανώς να οδηγήσει στο χάος”, είπε.
Πώς όμως “χωρίζεις” μια πολυεθνική πόλη 2.000.000 κατοίκων; Σε αυτό προφανώς δεν έχει κανείς απάντηση. Τουλάχιστον από όσους θέτουν το ερώτημα.