Μυστικό δίκτυο μέσα από τη Μοσούλη περιγράφει τη φρίκη του Ισλαμικού Κράτους

Πριν ακριβώς δύο χρόνια το Ισλαμικό Κράτος επιτέθηκε στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ, στη Μοσούλη, την οποία και κατέλαβε μετά από μάχες δέκα ημερών.

Παραδόξως το Ισλαμικό Κράτος, που απεχθάνεται οποιαδήποτε εκπαίδευση πέρα από τη θρησκευτική, κράτησε ανοιχτό το Πανεπιστήμιο της Μοσούλης.

Ορισμένοι είπαν ότι το Ισλαμικό Κράτος σκόπιμα άφησε το Πανεπιστήμιο ανοιχτό ώστε να δημιουργήσει μια ψευδαίσθηση “κανονικότητας”, άλλοι πάλι υποστήριξαν ότι το Πανεπιστήμιο έμεινε ανοιχτό για την παραγωγή φονικών όπλων, όπως των χημικών.

Στη Μοσούλη, σύμφωνα με ρεπορτάζ του BBC, υπάρχουν μυστικά δίκτυο πανεπιστημιακών καθηγητών και φοιτητών που επιθυμούν να μάθει ο υπόλοιπος κόσμος τόσο τι συμβαίνει μέσα στο Πανεπιστήμιο όσο και στην πόλη.

Έχουν υποστήριξη σε αυτή τους την προσπάθεια από το Ίδρυμα Διάσωσης Λογίων, που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, μέρος του Ινστιτούτου Διεθνούς Εκπαίδευσης, το οποίο κάποτε έσωζε πανεπιστημιακούς από το ναζιστικό καθεστώς στην Ευρώπη.

Μιλώντας πάντα υπό καθεστώς ανωνυμίας, περιγράφουν μια πόλη όπου κυριαρχούν η βία και ο φόβος, με δημόσιες εκτελέσεις, βίαιες αστυνομικές περιπολίες, διώξεις, αεροπορικές επιδρομές, έλλειψη προϊόντων και απαγόρευση επικοινωνιών.

Με την κατάσταση να χειροτερεύει μέρα με τη μέρα.

Σε ένα περιστατικό κάποιος που επέστρεφε σπίτι του ύστερα από ψώνια στη Μοσούλη, τον σταμάτησαν τα μέλη της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος και τον υποχρέωσαν, μαζί με άλλους περαστικούς, να παρακολουθήσει έναν δημόσιο αποκεφαλισμό.

“Η ζωή υπό το Ισλαμικό Κράτος σημαίνει μόνο ένα πράγμα, απόλυτος φόβος”, λέει με μια πηγή μέσα από τη Μοσούλη.

Υπάρχει παντού ένα διάχυτο καθεστώς ρουφιανιάς, προδοσίας, εκβιασμών, συχνών εξευτελισμών και θανατηφόρων συνθηκών.

“Είναι απλό για εκείνους να σκοτώσουν οποιονδήποτε. Τα δικαστήριά τους λαμβάνουν αποφάσεις επιτόπου και οι εκτελέσεις πραγματοποιούνται αμέσως”.

“Ορισμένοι φοιτητές συνεργάζονταν μαζί τους [με τους τζιχαντιστές] και άρχισαν να μας κατασκοπεύουν”, λέει μια πηγή μέσα από το Πανεπιστήμιο της Μοσούλης.

Μαθήματα όπως λογοτεχνία και φιλοσοφία απαγορεύτηκαν όπως και ό,τι άλλο εναντιώνεται στη θρησκευτική τους δεισιδαιμονία.

“Έκαψαν όλα τα βιβλία στη κεντρική βιβλιοθήκη και στη συνέχεια κατεδάφισαν αρχαιολογικούς χώρους”.

“Από την αρχή [της κατοχής] το Ισλαμικό Κράτος θεώρησε ότι κάθε βιβλίο που δεν προάγει το Ισλάμ είναι δίχως νόημα και άνευ αξίας”.

Πανεπιστημιακοί που είχαν διασυνδέσεις με τη Δύση ή ήταν πιστοί στην ιρακινή κυβέρνηση, “όλοι έχασαν τις ζωές τους”.

Πολλοί χώροι του Πανεπιστημίου δόθηκαν σε ξένους εθελοντές τζιχαντιστές για να τους χρησιμοποιούν ως κατοικίες τους.

Το Ισλαμικό Κράτος ενθάρρυνε τα μαθήματα υγείας, όπως ιατρική, φαρμακευτική, νοσηλευτική, οδοντιατρική, για να αναπληρώσει τα κενά των ιατρών που εγκατέλειψαν την πόλη και εκείνων που η οργάνωση σκότωσε.

Οι ξένες γλώσσες επίσης υποστηρίχτηκαν, τόσο για να υπάρχουν διερμηνείς με τους ξένους τζιχαντιστές, όσο και για τις ανάγκες της διεθνούς προπαγάνδας της οργάνωσης.

Τα αθλήματα και οι ασκήσεις επανήλθαν στα πλαίσια όμως της τζιχαντιστικής εκπαίδευσης με μαθήματα που παραπέμπουν περισσότερο σε στρατιωτικά.

Η Μοσούλη είναι πλέον μια πόλη υπό πολιορκία, με τις κουρδικές δυνάμεις των Πεσμεργκά και τα ιρακινά κυβερνητικά στρατεύματα να πλησιάζουν την πόλη.

Το Ισλαμικό Κράτος αποφάσισε να θέσει υπό τον έλεγχό του τις επικοινωνίες, διαδικτυακές και δορυφορικές, ώστε οι κάτοικοι να μην πληροφορούνται τι συμβαίνει εκτός της πόλης.

“Γυρνάνε τα σπίτια πόρτα πόρτα και ελέγχουν που μπαίνουν οι άνθρωποι στο διαδίκτυο κι εάν ανταλλάσσουν πληροφορίες με άλλους. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού πληροφορείται τι συμβαίνει μέσω των social media, ωστόσο οι ίδιοι δεν τολμούν να ποστάρουν τίποτα στα προφίλ τους’.

Το προσωπικό του Πανεπιστημίου έχει προειδοποιηθεί για βαρύτατες συνέπειες εάν καλύψουν μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας που σχεδιάζουν να αποδράσουν από την πόλη.

Υπάρχουν ιστορίες για οδηγούς που προθυμοποιούνταν να βοηθήσουν ανθρώπους να διαφύγουν από τη Μοσούλη και στη συνέχεια πήγαιναν και τους παρέδιδαν στους τζιχαντιστές.

Σοβαρές είναι και οι ανησυχίες ότι στα πανεπιστημιακά εργαστήρια αναπτύσσονται χημικά και βιολογικά όπλα.

Τον Μάρτιο οι Ηνωμένες Πολιτείες βομβάρδισαν την πανεπιστημιούπολη, προκαλώντας προβληματισμούς για το ποιοι ήταν οι στόχοι.

Λέγεται ότι χτυπήθηκαν η σχολή Ηλετρολόγων Μηχανικών, δίκτυα τηλεπικοινωνιών, ομάδες στρατιωτικής λογοκρισίας και ο προπαγανδιστικός ραδιοφωνικός σταθμός των τζιχαντιστών.

Αλλά υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με την ικανότητα του Πανεπιστημίου να αναπτύξει όπλα.

“Τα πάντα υπάρχουν ήδη διαθέσιμα. Όπλα έρχονται στο Ισλαμικό Κράτος από όλο τον κόσμο. Γιατί να τους ενδιαφέρει η επανεφεύρεσή τους;”.

“Το Ισλαμικό Κράτος χάνει μαχητές στις μάχες, χάνει τον έλεγχο των δρόμων, η πόλη είναι υπό πολιορκία, ξεμένουν από πόρους. Η πόλη πεινάει”, λέει μια άλλη πηγή που μίλησε στο BBC.

“Δημόσιες εκτελέσεις και λιθοβολισμοί συμβαίνουν σε καθημερινή βάση”, αλλά είναι δύσκολο να έχει κάποιος συνολική εικόνα του τι συμβαίνει επειδή “οι συνοικίες της πόλης δεν έχουν επαφή μεταξύ τους, είναι σαν νησιά δίχως επικοινωνία”.

Πρόσφατα έγιναν γνωστές ακόμα πιο φρικιαστικές εκτελέσεις, όπως το να βυθίζουν ζωντανούς ανθρώπους μέσα σε βαρέλια με οξύ.

“Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε το Ισλαμικό Κράτος, την άγνοια και τη φτώχεια. Η άγνοια κερδίζει συνεχώς έδαφος. Οι άνθρωποι βιώνουν την απόγνωση και είναι έτοιμοι να προβούν σε πράξεις απελπισίας. Αυτό σημαίνει να ενταχθούν στο Ισλαμικό Κράτος ή να συνεργαστούν μαζί τους γιατί χρειάζονται ψωμί”.

Η στρατολόγηση μελών γινόταν κυρίως με νέους άνδρες από αγροτικές περιοχές, οι οποίοι χρειάζονταν έναν κανονικό εισόδημα, άνθρωποι που μπορεί κάποτε να υπέφεραν στα χέρια των ιρακινών δυνάμεων ασφαλείας.

“Τώρα, πολλοί από αυτούς ίσως να θέλουν να εγκαταλείψουν το Ισλαμικό Κράτος, αλλά γνωρίζουν ότι θα τους σκοτώσουν επί τόπου”.

Οι περισσότεροι από τους πρώην τοπικούς ηγέτες και συμβούλους της πόλης έχουν εκτελεστεί.

Θεολόγοι και ιμάμηδες που εναντιώθηκαν στο Ισλαμικό Κράτος φυλακίστηκαν ή εκτελέστηκαν και αντικαταστάθηκαν από συμπαθούντες. Έτσι το Ισλαμικό Κράτος ελέγχει όλα τα τζαμιά της πόλης.

Οι ξένοι τζιχαντιστές, που μπορεί να τους δει κανείς στα μπλόκα και στα σημεία ελέγχου, περιγράφονται ως άτομα που έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου, “άτομα που πιστεύουν ότι το χαλιφάτο είναι μια πραγματικότητα”.

Οι ίδιοι ξένοι τζιχαντιστές “προσπαθούν να κάνουν καλή εντύπωση και είναι ευγενικοί με τα παιδιά”.

Η προπαγάνδα παίζει κεντρικό ρόλο στο καθεστώς. Μαύρες σημαίες κυματίζουν παντού στις κεντρικές πλατείες και στις συνοικίες μοιράζονται τα “νέα” του Ισλαμικού Κράτους. Πώς;

“Έχουν στήσει μικρά κιόσκια με τα DVD τους και με οθόνες LCD όπου προβάλλουν την ιδεολογία τους και δείχνουν βίντεο με το πώς σκοτώνουν τους απίστους. Μοιράζουν δωρεάν DVD στα παιδιά. Νέοι και εντελώς αμόρφωτοι άνθρωποι συνωστίζονται σε αυτά για να θαυμάσουν τα κατορθώματα των ηρωικών πολεμιστών”.

Αυτή η κουλτούρα βίας που έχει εξαπλωθεί στην πόλη λειτουργεί σε δύο κατευθύνσεις.

Από τη μία αποτρέπει τους ανθρώπους να ξεσηκωθούν ή να πράξουν κάτι ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος και από την άλλη θρέφει μια γενιά αμόρφωτων και βίαιων πολεμιστών.

Στις δημόσιες εκτελέσεις θέλουν να είναι παιδιά ανάμεσα στους θεατές.

Ωστόσο, όπως λένε οι πηγές από το μυστικό δίκτυο πανεπιστημιακών στη Μοσούλη, “η κοινωνία θα χρειαστεί ψυχολογική αναμόρφωση” μετά την απελευθέρωση από το Ισλαμικό Κράτος. Δεν αρκεί μόνο η ανοικοδόμηση των κτιρίων, πρέπει να χτιστούν ξανά οι άνθρωποι, που έχουν εκτεθεί σε τόση βία και παραλογισμό.

Όταν το Ισλαμικό Κράτος εισέβαλε στη Μοσούλη ήταν “σαν ένα ψυχολογικό τσουνάμι, δεν ξέραμε τι να κάνουμε”.

Στη μέση της νύχτας, με τους τζιχαντιστές να προωθούνται μέσα στην πόλη, άνθρωποι προσπαθούσαν να αποδράσουν προς το ιρακινό Κουρδιστάν.

“Ήταν τρομοκρατικά. Είχα ακουμπήσει στον τοίχο του σπιτιού μου ακούγοντας τους πυροβολισμούς και τα ουρλιαχτά. Ήμουν σαν χαμένος, δεν ήξερα που να πάω.

Ήταν η πιο τραγική και αξέχαστη έξοδος που είδα σε όλη μου τη ζωή. Άνθρωποι σε τεράστια νούμερα, αυτοκίνητα, παιδιά, ό,τι μπορούσες να φανταστείς, προσπαθούσαν να φύγουν από την πόλη”.

Τώρα πια η Μοσούλη αναμένει την επίθεση των κυβερνητικών δυνάμεων και την απελευθέρωσή της.

“Παντού υπάρχει φόβος και καταπίεση, οι άνθρωποι σιγοπεθαίνουν”.

Υπάρχουν προειδοποιήσεις ότι το Ισλαμικό Κράτος με μνησικακία “οδηγεί” τις αεροπορικές επιδρομές των Συμμάχων προς τις συνοικίες των αμάχων στην πόλη.

Υπάρχουν εκκλήσεις ώστε να μπορέσουν οι άμαχοι να εκκενώσουν την πόλη. Αναμένεται μεγάλη και σκληρή μάχη.

Στη Μοσούλη οι τζιχαντιστές θα πολεμήσουν μέχρι και ο τελευταίος άνδρας, ή έτσι τουλάχιστον αφήνουν να εννοηθεί.