Τζιχαντιστής ζητά από τους Γάλλους να ψηφίσουν την ακροδεξιά Λεπέν

Σε μία απρόσμενη παραίνεση προχώρησε Γάλλος που στρατολογεί τζιχαντιστές στη χώρα του.

Ζήτησε να ψηφίσουν την Μαρίν Λεπέν, δηλώνοντας ότι η επικεφαλής του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου υπερασπίζεται τις πραγματικές αξίες της Γαλλίας.

Ο Ομάρ Ντιαμπί, ο 40χρονος που έχει αυτοανακηρυχθεί ο Γάλλος επικεφαλής της πτέρυγας της Αλ Κάιντα στη Συρία, εκτιμάται ότι έχει πείσει περίπου 80 φιλόδοξους τζιχαντιστές να αφήσουν τη Γαλλία για τη Συρία και να ενταχθούν στις τάξεις των ισλαμιστών μαχητών.

Σε βάρος του εκκρεμεί διεθνές ένταλμα σύλληψης και θεωρούνταν ότι είχε πεθάνει τον περασμένο Αύγουστο. Στην πραγματικότητα, όπως αναφέρει η Telegraph, ο Γάλλος σενεγαλέζικης καταγωγής είχε διαδώσει ο ίδιος φήμες για τον θάνατό του, σε ιστοσελίδες τζιχαντιστών, ενώ έκανε σοβαρή επέμβαση σε μία «αραβική χώρα».

Για να αποδείξει ότι είναι ακόμη ζωντανός, πρόσφατα κάλεσε έναν Σύρο καμεραμάν, που εργάζεται στο Complément d’Enquête- πρόγραμμα του τηλεοπτικού δικτύου France 2- να τον καταγράψει στην μονάδα μάχης του, στη Συρία.

Κατά τη διάρκεια συνέντευξης που ακολούθησε μέσω Skype, ο Ντιαμπί κάλεσε τους Γάλλους να ψηφίσουν την Λεπέν, παρότι η ακροδεξιά πολιτικός έχει παρομοιάσει τους Μουσουλμάνους που προσεύχονται στους δρόμους με τη ναζιστική κατοχή στη Γαλλία και έχει προειδοποιήσει ότι η χώρα της κινδυνεύει από τον «υφέρποντα εξισλαμισμό».

Ομως, ο Ντιαμπί δήλωσε ότι αν οι Γάλλοι δεν θέλουν πόλεμο, πρέπει να ψηφίσουν την Μαρίν Λεπέν. «Εντάξει, είναι γυναίκα και μπορεί να την πει κανείς ρατσίστρια», ξεκίνησε. «Τουλάχιστον όμως υπερασπίζεται τις πραγματικές αξίες της Γαλλίας», πρόσθεσε, σύμφωνα με τις δηλώσεις του που δημοσίευσε η Le Monde. «Αυτή η γυναίκα έχει ζητήσει να αποσυρθούν τα γαλλικά στρατεύματα, γιατί αυτός ο πόλεμος δεν τους αφορά. Εχει απόλυτο δίκιο», τόνισε ακόμη ο τζιχαντιστής.

Η Μαρίν Λεπέν έχει κατηγορηθεί από αντιπάλους της- και πρόσφατα από τον ειδικό σε ζητήματα τρομοκρατίας Ζιλ Κεπέλ- ότι είναι σύμμαχος του Ισλαμικού Κράτους και άλλων βίαιων ισλαμιστικών οργανώσεων, γιατί θέλουν και οι δύο τα πάνε καλά με την πολιτική του αποκλεισμού.