Τρομάζει η επόμενη μέρα στην Αυστρία παρά την ήττα της ακροδεξιάς

Μετά το θρίλερ η Ευρώπη μπορεί να αναπνεύσει: με μόλις 31.026 περισσότερες ψήφους ο υποψήφιος των Πρασίνων, επικράτησε στην Αυστρία στο νήμα του ακροδεξιού υποψηφίου του Κόμματος των Ελευθέρων Νόρμπερτ Χόφερ.

Το αποτέλεσμα δεν μπορεί να ακυρώσει την τεράστια επιτυχία του ακροδεξιού κόμματος, που κατόρθωσε στις εκλογές αυτές, που αφήνουν την Αυστρία πολωμένη, να αποσπάσει μία στις δύο ψήφους.

«Mετά τις προεδρικές εκλογές φαίνονται δυνατά πολλά πράγματα που πριν από λίγο έμοιαζαν αδιανόητα. Το ότι ο Αλεξάντερ Βαν Μπέλεν μετακομίζει στο Χόφμπουργκ, το οφείλει κατά μεγάλο μέρος στον αντίπαλό του Νόρμπερτ Χόφερ. Πολλοί ψηφοφόροι ψήφισαν τους Πράσινους διότι ήθελαν να εμποδίσουν την εκλογή ενός “Μπλε” (το χρώμα του ακροδεξιού κόμματος) ως προέδρου. Η πόλωση στον προεκλογικό αγώνα οδήγησε σε κινητοποίηση των ψηφοφόρων και ωφέλησε τον Βαν ντερ Μπέλεν. Η Αυστρία γλίτωσε τελικά με δυο μαυρισμένα μάτια. Επρόκειτο για μια πολιτική επιλογή με ένα μήνυμα του οποίου η εμβέλεια ξεπερνούσε τα σύνορά της. Το αποτέλεσμα είναι μια ψήφος υπέρ ενός κόσμου ανοικτών οριζόντων και υπέρ της διατήρησης της μέχρι τώρα φιλοευρωπαϊκής πολιτικής. Αυτό το έκανε σαφές ο Βαν ντερ Μπέλεν στην πρώτη του δήλωση μετά την εκλογική του νίκη».

«… Οι Αυστριακοί του εξωτερικού έσωσαν το διεθνές κύρος της Αυστρίας, αφού για πρώτη φορά θα εξελέγετο ένας λαϊκιστής δεξιός στη Δυτική Ευρώπη… Όπως έδειξαν οι αντιδράσεις μετά την επαναληπτική ψηφοφορία, η εκλογή αυτή εκλαμβάνεται διαφορετικά στο εξωτερικό: σχεδόν οι μισοί Αυστριακοί ψήφισαν έναν δεξιό λαϊκιστή, δηλαδή για κάποιον ο οποίος έχει αυταρχικές θέσεις. Η εκλογική επιτυχία του Χόφερ, ο οποίος κατήγαγε την μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία του “Αυστριακού Κόμματος Ελευθερίας” (FPÖ), αξιολογείται ως νίκη των λαϊκιστών. Η Αυστρία θεωρείται ως πρωτοπόρα μιας εξέλιξης η οποία παρατηρείται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ο Βαν ντερ Μπέλεν θα πρέπει να εξηγήσει πολλά στο εξωτερικό. Και το ότι δεν είναι όλοι οι ψηφοφόροι του Χόφερ ναζί (όπως νομίζουν ορισμένα ΜΜΕ)», γράφει μεταξύ άλλων η κεντροαριστερή εφημερίδα της Βιέννης «Der Standard».

«Kανένας λόγος για πανηγυρισμούς κύριε Πρόεδρε», επιγράφεται το άρθρο της κεντροδεξιάς αυστριακής εφημερίδας «Die Presse». «Δεν επρόκειτο ούτε για εκλογική επιτυχία των Πρασίνων, ούτε για το τέλος της σειράς των νικών των «Μπλε». Οποιος παραγνωρίζει αυτά τα γεγονότα διαπράττει ένα σοβαρό σφάλμα» σχολιάζει και συνεχίζει : «Aς επιτραπεί εδώ και μια συμβουλή για τους συναδέλφους των διεθνών μέσων ενημέrωσης, οι οποίοι χαρακτηρίζουν την Αυστρία «φυτώριο ακροδεξιών»: η Αυστρία έχει τον πρώτο πράσινο πρόεδρο στον κόσμο και μάλιστα εκλεγμένο απ΄ ευθείας από το λαό. Πρόκειται για μια χώρα στην οποία δεν έχουν έχουν καεί άσυλα προσφύγων, η οποία υποδέχθηκε φέτος 90.000 πρόσφυγες και έχουν αιτηθεί άσυλο άλλες 19.000. Θα δημιουργήσουν τώρα τα ΜΜΕ ένα νέο στόρυ και για το όνομα Βαν ντερ Μπέλεν, όπως έκαναν πριν για τον Νόρμπερτ Χόφερ, ή πραγματικός Αυστριακός είναι μόνο ο δεξιός Αυστριακός;», γράφει σαρκαστικά.

Η εφημερίδα της Βιέννης συμπεραίνει όμως ότι και η δεύτερη θέση «είναι μια τεράστια επιτυχία για τον Νόρμπερτ Χόφερ και το «Αυστριακό Κόμμα Ελευθερίας»¨(FPÖ). Ενώ τον Βαν ντερ Μπέλεν τον υποστήριξε ένας συνασπισμός πολλών επιφανών προσωπικοτήτων και εκπροσώπων κομμάτων, πίσω από τον Χόφερ βρίσκεται μόνο το Κόμμα Ελευθερίας. Ποτέ μέχρι τώρα δεν κατάφερε ένας υποψήφιος αντιπολιτευόμενου κόμματος να προσελκύσει τόσες πολλές ψήφους. Από την Κυριακή ο Χόφερ είναι η εναλλακτική στον Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε ως ανθυποψήφιος καγκελάριος. Οποιος ψήφισε ήδη τον Χόφερ, θα μπορούσε στις βουλευτικές να το κάνει άνετα και πάλι», γράφει χαρακτηριστικά.

»Η χώρα δεν είναι διασπασμένη, έχει πολιτική ποικιλομορφία», τιτλοφορείται το άρθρο της κεντρώας φιλοευρωπαϊκής Kurier. «Όσο και να ήταν μικρή η διαφορά οι εκλογικοί αναλυτές δεν βλέπουν διάσπαση στην κοινωνία, αλλά ρήγματα και ένα ξεκίνημα για περισσότερη πολιτική ποικιλομορφία»

«Εξέχοντες ειδικοί έχουν εκφράσει ομόφωνα τη γνώμη ότι δεν υπάρχουν ούτε ιστορικά, ούτε κοινωνικά, ούτε πολιτικά επιχειρήματα για να μιλήσει κανείς για διχασμό της χώρας. Το αντίθετο συμβαίνει και το αποδεικνύουν τα ακόλουθα επιχειρήματα: οι προεδρικές εκλογές δεν είναι κοινοβουλευτικές εκλογές και επρόκειτο για την επιλογή μεταξύ δύο προσώπων.

Για διχασμό της Αυστρίας υπάρχουν μακράν σημαντικότερα παραδείγματα, όπως εκείνο της δεκαετίας του ΄60 και του ΄70, μεταξύ Χριστινοδημοκρατών (ÖVP) και Σοσιαλδημοκρατών (SPÖ). Το πολιτικό σύστημα δεν είναι διχασμένο, έχει ποικιλομορφία. Αν κοιτάξει κανείς διεξοδικά τα αποτελέσματα, θα διαπιστώσει ότι η κοινωνία δεν είναι διχασμένη σε τάξεις και πολιτικά στρατόπεδα, αλλά ότι υπάρχουν προφανώς ρήγματα. Ένα παράδειγμα είναι τα εκλογικά μοτίβα των υποστηρικτών του Βαν ντερ Μπέλεν: ακόμα και δεδηλωμένοι συντηρητικοί ψήφισαν τον πράσινο ηγέτη διότι τάσσεται υπέρ της Ευρώπης, ενώ ο Χόφερ την αντιμετωπίζει με προσεκτικό σκεπτικισμό. Ένα άλλο ρήγμα είναι το γεγονός ότι οι άντρες ψηφοφόροι αισθάνονται να εκπροσωπούνται περισσότερο από τον Βαν ντερ Μπέλεν. Υπάρχουν ρήγματα και εντάσεις στην κοινωνία, αλλά το να συναχθεί το συμπέρασμα ότι πρόκειται περί διχασμού θα ήταν υπερβολικό», γράφει η Kurier.