“Φωτιά” έχει πάρει το Twitter από την έναρξη της πολεμικής επιχείρισης – πολιορκίας για την απελευθέρωση της πόλης Μοσούλη, πρωτεύουσας της επαρχίας Νινευή στο βορειοδυτικό Ιράκ, από το Ισλαμικό Κράτος.
Η Μοσούλη είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ και είχε πληθυσμό κοντά στα 2.000.000 κατοίκους πριν την εισβολή των τζιχαντιστών.
Καταλήφθηκε από το Ισλαμικό Κράτος τον Ιούνιο του 2014.
Η Μοσούλη από τότε ανακηρύχτηκε σε ντε φάκτο πρωτεύουσα της τρομοκρατικής οργάνωσης στο Ιράκ.
Ο στρατός του Ιράκ άρχισε την Πέμπτη την πολυαναμενόμενη επίθεση για την ανακατάληψη της Μοσούλης από το Ισλαμικό Κράτος, σε συνεργασία με τις ένοπλες ιρακινές σιιτικές πολιτοφυλακές.
Ένοπλες δυνάμεις και Μονάδες Λαϊκής Κινητοποίησης, στις οποίες συμμετέχουν κυρίως σιίτες μουσουλμάνοι που εξοπλίζονται και υποστηρίζονται από το Ιράν, «άρχισαν την πρώτη φάση των επιχειρήσεων ανακατάληψης» της πρωτεύουσας της επαρχίας Νινευή.
Στο πλευρό των ιρακινών στρατευμάτων μάχονται και οι Κούρδοι Πεσμεργκά του Ιράκ.
Επτά χωριά μεταξύ της πόλης Καγιαρά, η οποία ελέγχεται από το Ισλαμικό Κράτος και της Μαχμούρ, που ελέγχεται από τις ιρακινές δυνάμεις με τη συνδρομή των ΗΠΑ, έχουν ήδη απελευθερωθεί, είναι τα σημεία που βλέπετε στον χάρτη:
Δείτε φωτογραφίες από την προέλαση των ιρακινών στρατευμάτων όπως έχουν αναρτηθεί στο Twitter:
Η Μοσούλη έπεσε στο Ισλαμικό Κράτος μεταξύ 4-10 Ιουνίου 2014. Μια δύναμη αποτελούμενη από 1.500 τζιχαντιστές, με οπλαρχηγό τον Αμπού Αμπντουλραχμάν Αλ Μπιλάουι (Abu Abdulrahman al Bilawi), κατάφερε να νικήσει και να τρέψει σε φυγή 30.000 Ιρακινούς στρατιώτες και αστυνομικούς.
500.000 κάτοικοι της Μοσούλης την εγκατέλειψαν πριν πέσει στα χέρια των τζιχαντιστών. Στη πλειονότητά τους αυτοί που έφυγαν ήταν Ασσύριοι χριστιανοί και Κούρδοι.
Αργότερα, όπως έγινε γνωστό, το Ισλαμικό Κράτος είχε δημιουργήσει ένα εκτεταμένο παρακρατικό – μαφιόζικο δίκτυο που έλεγχε τη Μοσούλη από μέσα, πολύ πριν της επιτεθεί, και αυτή η πέμπτη φάλαγγα μέσα στην πόλη συνέβαλε αποφασιστικά στην κατάληψή της από τους τζιχαντιστές.
Ωστόσο, ουδείς μπορεί μέχρι σήμερα να δώσει μια πειστική δικαιολογία πώς 30.000 τακτικοί στρατιώτες ηττήθηκαν από 1.500 τζιχαντιστές, με όση βοήθεια κι εάν αυτοί είχαν από μέσα, πέρα από την μόνη παραδοχή που στέκει, ότι δηλαδή οι Ιρακινοί στρατιώτες, τρομοκρατημένοι από την άγρια φήμη των τζιχαντιστών, στην πλειονότητά τους το έβαλαν στα πόδια.