Αμερικανικούς αντιαρματικούς TOW πήρε η Αλ Κάιντα από τους φιλότουρκους

Την άνοιξη του 2014 η “Μεραρχία 13” του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) βοήθησε το Μέτωπο Αλ Νούσρα, το παρακλάδι της Αλ Κάιντα στη Συρία, να καταλάβει την πόλη Μααράτ Αλ Νούμαν, η οποία βρίσκεται στο κέντρο της επαρχίας Ιντλίμπ, στη βορειοδυτική Συρία.

Επί δύο χρόνια οι τζιχαντιστές της Αλ Κάιντα και οι “μετριοπαθείς” του FSA συνυπήρχαν αρμονικά σε αυτή τη στρατηγικής σημασίας πόλη.

Ωστόσο, αυτή η αρμονική -εάν όχι συμμαχική- συνύπαρξη έληξε στα τέλη της περασμένης εβδομάδας όταν το Μέτωπο Αλ Νούσρα μαζί με το άλλο παραμάγαζο της Αλ Κάιντα, τη Τζουντ Αλ Άκσα, επιτέθηκαν στο αρχηγείο της Μεραρχίας 13 μέσα στην πόλη και κατέλαβαν τα οπλοστάσιά της, γεμάτα με αμερικανικό οπλισμό που τους είχαν στείλει “δωράκι” Τούρκοι και Σαουδάραβες.

Στη συνέχεια η Μεραρχία 13 εκδιώχθηκε μέσα από την πόλη και κατέφυγε στην Τουρκία (που αλλού;), αφήνοντας όλα της τα όπλα στους τζιχαντιστές. Και όταν μιλάμε για όπλα δεν εννοούμε τίποτα τουφέκια, μιλάμε για αντιαρματικά TOW, πυρομαχικά, και άλλο βαρύ οπλισμό.

Για μια ακόμη φορά -γιατί έχει “παίξει” πολλές φορές στο παρελθόν το ίδιο “έργο”- οι τζιχαντιστές εξοπλίστηκαν με αμερικανικά όπλα με αυτό τον τρόπο.

Η ανθρωποφαγία που στοιχειώνει τη Μααράτ Αλ Νούμαν

Στις 11 Δεκεμβρίου του 1098, οι Σταυροφόροι έφτασαν τα ξημερώματα στη Μάαρα (έτσι αποκαλείται επίσης η Μααράτ Αλ Νούμαν).

Ακολούθησε μακελειό. Οι Σταυροφόροι εξαπέλυσαν φρικτό κανιβαλισμό εναντίον των Αράβων κατοίκων που έπεσαν στα χέρια τους.

Ο Δυτικός Σταυροφόρος χρονικογράφος Ραδόλφος ντε Καέν γράφει: “Στη Μάαρα οι δικοί μας έβραζαν σε χύτρες τους ανθρώπους και καταβρόχθιζαν τα παιδιά ψημένα στη σούβλα”.

Ένας άλλος Χριστιανός Σταυροφόρος χρονικογράφος, ο Αλμπερτ Ντ’Αιξ, καυχήθηκε:

“Οι δικοί μας όχι μόνο δεν ένιωθαν απέχθεια να τρώνε Σαρακηνούς [Άραβες] και Τούρκους, αλλά έτρωγαν ακόμα και σκύλους”.

Το ότι οι Σταυροφόροι ασκούσαν κανιβαλισμό δεν ήταν κάτι το μοναδικό για την Μάαρα.

Από τον ιστορικό Τζόνσον [Η Ιστορία του Χριστιανισμού σ. 246] ενημερωνόμαστε ότι, κατά την πρώτη Σταυροφορία (1096), μια στρατιά από αγρότες του Άρχοντα Πιέρ Λ’Ερμίτ είχε επιτεθεί σε μη Λατίνους Χριστιανούς στην Ορθόδοξη Βυζαντινή Μικρά Ασία και κατέσφαξαν μεγάλους αριθμούς ανθρώπων, σούβλισαν τα παιδιά τους, τα έψησαν πάνω από υπαίθριες φωτιές, και έφαγαν τη σάρκα τους.