Τέως πρόσφυγες άλλων δεκαετιών εντάσσονται σε τάγματα εφόδου νεοναζί και άλλων οργανώσεων ενάντια στους σημερινούς πρόσφυγες της Συρίας και τους μετανάστες, αναφέρει η Deutsche Welle.
Πόλεμος, καταστροφή και προσφυγιά. Ο Ντάρκο Τόλιτς βίωσε όλες αυτές τις καταστάσεις στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 όταν στην πατρίδα του στη Βοσνία μαίνονταν οι συγκρούσεις μεταξύ Σέρβων και Κροατών.
Η οικογένεια του τότε πενταχρόνου αγοριού βρήκε καταφύγιο στη Γερμανία και παρέμεινε κατ’ εξαίρεση στη χώρα και μετά το τέλος του πολέμου χάρη στη μητέρα του, η οποία ήταν νοσοκόμα. Ένας κλάδος που τότε στη Γερμανία αντιμετώπιζε προβλήματα έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού.
Σήμερα ο Ντάρκο Τόλιτς είναι 28 ετών και δραστηριοποιείται πολιτικά εναντίον προσφύγων και αλλοδαπών, όσο οξύμωρο και αν ακούγεται. «Η Ευρώπη είναι η πατρίδα των ευρωπαϊκών λαών.
Η Ευρώπη πρέπει να παραμείνει ευρωπαϊκή και η Γερμανία γερμανική» τονίζει με αισθητή, ξενική προφορά. Ο Ντ. Τόλιτς είναι ιδρυτής της γερμανικής έκδοσης της Αυτόχθονης Κροατικής Παράταξης της Δεξιάς (Α-ΗSP). Τα τελευταία χρόνια στηρίζει ανοιχτά γερμανούς ακροδεξιούς, γιατί είναι πιο κοντά στη κοσμοθεωρία του, όπως είπε χαρακτηριστικά στη DW.
Ο νεαρός Βοσνιοκροάτης που μένει στη Στουτγάρδη θεωρεί τους Γερμανούς αφελείς και θέλει να σώσει την Ευρώπη από «την παρακμή, από την εξαφάνιση των ευρωπαϊκών λαών και τον πολλαπλασιασμό των μη ευρωπαϊκών λαών».
Οι «νόμιμοι» και οι «παράνομοι»
Ο Τόλιτς είναι ένας από τους πολλούς νέους με μεταναστευτικό υπόβαθρο που βρίσκονται ανάμεσα σε Γερμανούς ακροδεξιούς ή ακόμη και σε νεοναζιστικές ομάδες.
Πάντως η αρνητική στάση των μεταναστών απέναντι στους πρόσφυγες δεν αποτελεί νέο φαινόμενο υποστηρίζει ο κοινωνιολόγος Φρίντριχ Χέκερμαν. «Και οι μετανάστες έχουν προκαταλήψεις. Είχαν και όσο ζούσαν στη πατρίδα τους και εδώ τις εξελίσσουν, απέναντι σε άλλες ομάδες μεταναστών αλλά και απέναντι στη πλειοψηφία».
Μετανάστες που έχουν εγκατασταθεί σε μια χώρα είναι συχνά εχθρικοί απέναντι σε νέους μετανάστες. Αυτό συμβαίνει για παράδειγμα και στις ΗΠΑ, μια κατεξοχήν μεταναστευτική χώρα, όπου η μεγάλη πλειοψηφία των μεταναστών ήταν πάντα κατά της υποδοχής περισσότερων μεταναστών, φοβούμενοι για τις δουλειές τους ή την απώλεια του κοινωνικού στάτους το οποίο μπορεί να είχαν αποκτήσει στο μεταξύ.
Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα στη Γερμανία. Στα κοινωνικά δίκτυα οι πρόσφυγες χαρακτηρίζονται «παράσιτα της κοινωνίας», «τεμπέληδες» και «βιαστές».
Ο Ντ. Τόλιτς πάντως ξέρει να διαχωρίζει τη θέση του: «Εγώ ήρθα ως νεαρός Ευρωπαίος σε μια ευρωπαϊκή χώρα, επομένως είναι νόμιμο που βρίσκομαι εδώ. Βλέπω τον εαυτό μου ως φιλοξενούμενο εδώ, ο οποίος μια μέρα θα γυρίσει και θέλει να γυρίσει στην πατρίδα του».