“Αν έπεφτε ο Άσαντ, οι πρόσφυγες στην Ευρώπη θα ήταν δεκαπλάσιοι”…

“Είναι σαφής απόδειξη ότι η μάχη για τη Συρία έχει φτάσει σε κρίσιμο σημείο, η ανακοίνωση από τη Σαουδική Αραβία ότι θα εισβάλλει με χερσαία στρατεύματα για να ανατρέψει τον Άσαντ με το πρόσχημα της μάχης ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος” εκτιμά ο πολιτικός αναλυτής Τζον Γουάιτ με άρθρο του για το δίκτυο RT.

Σύμφωνα με τον ίδιο, τέσσερις  μήνες νωρίτερα η κυβέρνηση Άσαντ έμοιαζε να έχει ανατραπεί. Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης υπό την ηγεσία διαφόρων ομάδων τζιχαντιστών – κυρίως της Αλ Νούσρα – κέρδιζαν έδαφος, αργά αλλά σταθερά. Με την υποστήριξη της Τουρκίας, ο χρόνος κυλούσε υπέρ τους, ενώ έμοιαζε ξεκάθαρο πως το ερώτημα ήταν το “πότε” θα πέσει ο Άσαντ και όχι το “αν θα πέσει ή όχι”. Κάτι τέτοιο, υποστηρίζει ο ίδιος, θα δημιουργούσε μια προσφυγική κρίση απείρως μεγαλύτερη για την Ευρώπη από τη σημερινή, ακριβώς επειδή η Συρία θα έπεφτε στα χέρια των τζιχαντιστών και οι πρόσφυγες θα ήταν δεκαπλάσιοι…

Τέσσερις μήνες μετά, οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί της Ρωσίας άλλαξαν την κατάσταση στο έδαφος. Κοντά στα σύνορα με την Τουρκία, το Ισλαμικό Κράτος βαλλόμενο από το συριακό στρατό και τους Κούρδους, κονιορτοποιείται από αέρος από τη Μόσχα.

Το κύριο θέατρο τη μάχης είναι γύρω από το Χαλέπι, την τελευταία γερή “βάση” της αντιπολίτευσης. Οι αντίπαλοι της ρωσικής επέμβασης στη Δύση, έφτασαν να κατηγορούν την Ρωσία πως την απασχολεί η επιβίωση του Άσαντ περισσότερο από το Ισλαμικό Κράτος, αναφέρει ο αρθρογράφος. Το λάθος σε αυτό το επιχείρημα σύμφωνα με τον ίδιο, έχει να κάνει με το ότι οι πρώτοι επωφελούμενοι αυτής της ανατροπής θα ήταν η Αλ Νούσρα και το Ισλαμικό Κράτος. Για αυτό, γράφει, φαίνεται πως δεν υπάρχει δημοκρατική εναλλακτική επιλογή που να είναι ικανή να αποτρέψει μια τέτοια καταστροφή στη Συρία.

Σύμφωνα με τον Γουάιτ, όταν η Σαουδική Αραβία δεν μακελεύει την Υεμένη, κόβει κεφάλια “στο σπίτι”. Στον ευρύτερο στόχο της, της εγκαθίδρυσης ενός σουνιτικού κράτους στη Συρία, η χώρα υποστηρίζεται από τους συμμάχους του Κόλπου και την Τουρκία, όπου “ο Ερντογάν συνεχίζει να κυβερνά με νεο-οθωμανικές μεθόδους”. Ως αποτέλεσμα, η σύρραξη, που κοστίζει χιλιάδες ζωές, διευρύνεται…

Ωστόσο, η υποκρισία του έχει επιπτώσεις, καθώς ο Ερντογάν είναι αντιμέτωπος με ένα κύμα προσφύγων από το Χαλέπι, και οι Σαουδάραβες αντιλαμβάνονται πως οι ΗΠΑ δεν είναι διατεθειμένες να ρισκάρουν εμπλεκόμενες σε ένα δεύτερο “βάλτο” στη Μέση Ανατολή μετά την 11/9…

Εδώ φαίνεται πιο καθαρή η γελοία ιδέα της Σαουδικής Αραβίας να στείλει στρατεύματα στη Συρία, προσθέτει ο αναλυτής. Αυτό το γεγονός έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας προσπάθειας να υποχρεωθεί η κυβέρνηση Ομπάμα στη συμμετοχή των ΗΠΑ ως εμποδίου στη Ρωσία να αλλάξει την εξέλιξη της διαμάχης στο έδαφος.

Ο αναλυτής καταλήγει πως οποιαδήποτε επέμβαση της Σαουδικής Αραβίας θα γίνει όχι με το στόχο της μάχης κόντρα στο Ισλαμικό Κράτος, αλλά για να ανατραπεί ο Άσαντ. Είναι ο τελικός στόχος της Σαουδικής Αραβίας, που παίζει με την απειλή να στείλει τους στρατιώτες της σε σφαγείο. Αν αυτό συμβεί, δεν θα καταλήξει με την ανατροπή του Άσαντ, αλλά πιθανότατα με μια αλλαγή καθεστώτος στη Σαουδική Αραβία, ολοκληρώνει ο αρθρογράφος…