Τον Οκτώβριο ο Αμίρ πούλησε όλα τα υπάρχοντά του στη Συρία και πήρε την οικογένειά του σε μία ασφαλέστερη ζωή στη Γερμανία. Τέσσερις μήνες αργότερα θέλει να επιστρέψει σε μία χώρα που βρίσκεται ακόμη σε πόλεμο.
Αυτή την εικόνα καταγράφει η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal εκτενές ρεπορτάζ της για τους πρόσφυγες που βρέθηκαν στη Γερμανία, εγκαταλείποντας την εμπόλεμη ζώνη της Συρίας, και τώρα επιθυμούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, παρά να παραμείνουν σε μία ξένη χώρα, αφού είδαν όλες τις ελπίδες να εξαϋλώνονται μέσα σε λίγους μήνες.
Το ρεπορτάζ της WSJ συνεχίζει χαρακτηριστικά: Από τη στιγμή που βρέθηκε στη Γερμανία, ο Αμίρ ανακάλυψε μία απρόσμενη πραγματικότητα.
Αντί για το μικρό σπίτι που περίμενε και για τα λίγα λεφτά που θα τον βοηθούσαν να ανοίξει μία επιχείρηση, του παραχωρήθηκε ένα και μόνο δωμάτιο σε ένα παλιό δημόσιο κτίριο το οποίο έχει μετατραπεί σε καταφύγιο έκτακτης ανάγκης για πρόσφυγες.
Τώρα μαζεύει και πάλι τις βαλίτσες του.
«Ήρθα στη Γερμανία επειδή όλοι έλεγαν ότι ήταν ένας παράδεισος. Τώρα μετανιώνω για αυτήν μου την απόφαση», λέει ο 30άχρονος από τη Δαμασκό. Το 2015 σχεδόν 1,1 εκατ. πρόσφυγες, κυρίως Άραβες, Αφγανοί και Αφρικανοί, πήγαν στη Γερμανία για να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τις κακουχίες, με πολλούς από αυτούς να διακινδυνεύουν ακόμη και τις ζωές τους για να πραγματοποιήσουν το δύσκολο ταξίδι.
Οι αρχές προσπαθούν με δυσκολία να διαχειριστούν την εισροή προσφύγων και η καγκελάριος Angela Merkel αντιμετωπίζει την όλο και αυξανόμενη δημόσια δυσαρέσκεια, ειδικά μετά τον υποτιθέμενο ρόλο αλλοδαπών ανδρών σε μαζικές σεξουαλικές επιθέσεις στην Κολονία, την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Αλλά πολλοί από αυτούς που φτάνουν ανακαλύπτουν ότι η χώρα δεν ταιριάζει με τις πολλές φορές φουσκωμένες προσδοκίες τους.
Ποντάρουν σε μέτρια επιδόματα πρόνοιας, φτωχές προοπτικές απασχόλησης και σκληρή μεταχείριση στα γραφεία μετανάστευσης, ενώ παραπονιούνται για μία σειρά άλλα πράγματα, όπως το αδιάφορο και άνοστο φαγητό και την ανεκτική και ανοιχτή συμπεριφορά των Γερμανών όσον αφορά το σεξ.
Κάποιοι από αυτούς που έφτασαν τον τελευταίο καιρό στη χώρα τώρα σκέφτονται να την εγκαταλείψουν, ρίχνοντας φως στην τεράστια πρόκληση που αντιμετωπίζει η χώρα στην ενσωμάτωση του αριθμού-ρεκόρ των προσφύγων που συνεχίζουν να συρρέουν σε αυτήν.
Η κα. Merkel έχει πει ότι το καλύτερο μονοπάτι για την ενσωμάτωση είναι μέσω της εργασίας, αλλά οι περισσότεροι μετανάστες αντιμετωπίζουν ένα μακρύ δρόμο από τα δωμάτιά τους στα καταφύγια ανάγκης μέχρι να βρουν ένα σπίτι και μία θέση εργασίας.
Οι οικονομολόγοι είχαν προειδοποιήσει ότι μετανάστες με φτωχές ικανότητες εργασίας θα αντιμετώπιζαν πρόβλημα να βρουν μία θέση εργασίας.
Ενώ κάποιοι πολιτικοί ηγέτες υποστηρίζουν ότι οι νέοι μετανάστες θα βοηθήσουν να καλυφθεί μία έλλειψη εργατικού δυναμικού στο μέλλον, οι επικριτές λένε ότι θα μπορούσαν να καταλήξουν ένα μακροπρόθεσμο βάρος για τους Γερμανούς φορολογούμενους.
Καθώς αρχίζει και γίνεται κατανοητό σε αρκετούς από αυτούς που έφτασαν στη χώρα τελευταία ότι θα χρειαστούν μήνες μέχρι να μπορέσουν να φύγουν από τα στρατόπεδα που διαμένουν και πιθανόν χρόνια μέχρι να τους επιτραπεί να φέρουν τις οικογένειές τους στη χώρα ή να μάθουν τη γλώσσα, κάποιοι εγκαταλείπουν.
Δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για αυτούς που εγκαταλείπουν τη Γερμανία μόνοι τους. Για τους Σύρους το να επιστρέψουν σπίτι τους είναι δύσκολη υπόθεση. Αυτή τη στιγμή, δεν υποστηρίζονται από οποιοδήποτε πρόγραμμα επαναπατρισμού.
Αλλά αυτό δεν εμποδίζει κάποιους να κάνουν μόνοι τους το ταξίδι της επιστροφής, ενώ κάποιοι επιλέγουν να επιστρέψουν στις γειτονικές χώρες, όπως την Τουρκία και την Ιορδανία, όπου πολλοί Σύροι αναζήτησαν καταφύγιο πριν κατευθυνθούν προς τη Γερμανία.
Πολύ συχνά κάποιοι άνθρωποι, ενώ έχουν περάσει όλες τις διαδικασίες στις υπηρεσίες μετανάστευσης της Γερμανίας, απλά εξαφανίζονται, καθώς ντρέπονται ακόμη και να παραδεχτούν ότι πήραν τη λάθος απόφαση να ταξιδέψουν στη χώρα.