Ο βραβευμένος ιστορικός και Βρετανός πολιτικός Hilaire Belloc είχε προειδοποιήσει από το 1938 για τη σημερινή άνοδο του εξτρεμιστικού Ισλάμ.
Ήταν πεπεισμένος ότι το Ισλάμ θα σηκωνόταν και πάλι και ίσως να αποτελούσε τη μεγαλύτερη απειλή και εχθρό του δυτικού κόσμου.
“Μου φαινόταν πάντα πιθανό και ακόμα εφικτό”, έγραφε ο Belloc το 1938, “ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια νεκρανάσταση του Ισλάμ και ότι τα παιδιά και για τα εγγόνια μας ίσως να αντιμετωπίσουν μια ανανεωμένη τρομακτική πάλη μεταξύ του χριστιανικού πολιτισμού και αυτού που υπήρξε για περισσότερο από χίλια χρόνια ο μεγαλύτερος αντίπαλός του”.
Στο βιβλίο του το 1938 με τίτλο The Great Heresies (Οι μεγάλες αιρέσεις), ο Belloc αφιέρωσε ένα ολόκληρο κεφάλαιο στο Ισλάμ που είχε τίτλο “Η μεγάλη και καρτερική αίρεση του Μωάμεθ”, στην οποία προέβλεψε την ανάσταση του Ισλάμ ως μιας δίχως προηγούμενο παγκόσμιας δύναμης και εχθρού του χριστιανικού πολιτισμού.
Ο Belloc έγραφε ότι “εκατομμύρια σύγχρονοι άνθρωποι” σε Ευρώπη και Αμερική “έχουν λησμονήσει τα πάντα για το Ισλάμ”. Ο λόγος ήταν σύμφωνα με τον συγγραφέα ότι “ποτέ δεν είχαν έρθει σε επαφή μαζί του” επειδή το θεωρούσαν μια ξένη και απόμακρη θρησκεία που δεν τους αφορούσε.
Υποστήριζε ότι το Ισλάμ είναι ο πιο τρομακτικός και επίμονος εχθρός που ο πολιτισμός μας είχε και είναι πιθανό ανά πάσα στιγμή στο μέλλον να γίνει ξανά η μεγάλη απειλή που υπήρξε και στο παρελθόν”.
Έκρινε ότι δεν υπήρχε λόγος το Ισλάμ να μην επιστρέψει στην παλαιότερη δύναμή του και για μια ακόμη φορά να απειλήσει τον δυτικό πολιτισμό.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα το μόνο που το Ισλάμ χρειαζόταν για να σηκωθεί ξανά ως παγκόσμια δύναμη ήταν ένας σκοπός ή ένας ηγέτης για να ενώσει τις σκόρπιες μάζες σε έναν παγκόσμιο ιερό πόλεμο (τζιχάντ).
Ο Belloc δεν ήταν προφήτης. Απλά ως ένας άνθρωπος που είχε μελετήσει εις βάθος την ιστορία, γνώριζε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται πάντα ως τραγωδία και όχι ως φάρσα, όπως ατυχώς είχε υποστηρίξει ο Καρλ Μαρξ.