Διαβάστε σχετικά για ISIL, ISIS, Βλάντιμιρ Πούτιν, Γαλλία, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (ΗΠΑ), Ισλαμικό Κράτος, Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε, Ισλαμιστές, Συρία, Τζιχαντιστές,
Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έχει πάρει μονότερμα όλη τη Δύση με τις εξελίξεις στη Συρία.
Το τελευταίο διάστημα όχι μόνο κατάφερε να περάσει τη ρωσική στρατηγική στη Μέση Ανατολή αλλά έκανε τόσο τις ΗΠΑ όσο και τη Σαουδική Αραβία να δεχτούν την οπτική του για την εξεύρεση ειρηνικής λύσης στην περιοχή σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Γάλλου διεθνολόγου Eric Verhaeghe.
Τα πρόσφατα γεγονότα σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για ειρήνη στη Συρία μιλούν από μόνα τους: Η Μόσχα μείωσε σημαντικά τη στρατιωτική δύναμη του Ισλαμικού Κράτους με τις αεροπορικές επιδρομές και έπαιξε ηγετικό ρόλο στην εξεύρεση λύσης στην κρίση με την επιτυχή υιοθέτηση του ψηφίσματος του ΟΗΕ.
Το γεγονός ότι ο Υπ. Εξωτερικών των ΗΠΑ επισκέφθηκε τη Μόσχα και η αποδοχή από την Ουάσινγκτον να συζητήσει το θέμα με τη Ρωσία δείχνει την πτώση της δυτικής επιρροής στη Μέση Ανατολή.
Από την έναρξη των αεροπορικών επιδρομών της Μόσχας, η Ρωσία ξεκαθάρισε ανοιχτά την προθυμία της για συνεργασία και συντονισμό με την ηγεσία των ΗΠΑ κατά της τρομοκρατίας.
Επιπλέον, η Μόσχα ξεκαθάρισε πως δεν είναι στόχος της να μείνει ο Άσαντ στην εξουσία με κάθε τρόπο, ανεξάρτητα από το τι υποστηρίζει η Δύση. Αν οι Σύροι εκλέξουν άλλο Πρόεδρο η Ρωσία θα σεβαστεί την επιλογή τους, λέει ο διεθνολόγος.
Πλέον οι ΗΠΑ και η Γαλλία δεν ζητούν την πτώση του Άσαντ ως προϋπόθεση για διάλογο, ενώ δήλωσαν ακριβώς το αντίθετο.
Η Ρωσία θα μπορούσε φυσικά να υπενθυμίσει στις ΗΠΑ και τη Γαλλία ποιος εξόπλισε το Ισλαμικό Κράτος με την ελπίδα να ανατραπεί ο Άσαντ.
Η απερισκεψία τους οδήγησε στη γέννηση του θηρίου που δεν ελέγχεται πλέον, αλλά ότι έγινε ανήκει στο παρελθόν και τώρα πρέπει να προχωρήσουμε.
Κάτω από αυτές τις περιστάσεις στη Συρία γίνεται ακόμη πιο φανερό πως η ΕΕ δεν είναι τίποτε άλλο από μια υποτελής των ΗΠΑ. Μετά τις νίκες του Πούτιν στη Μέση Ανατολή, οι Ευρωπαίοι ψήφισαν την επέκταση των αντιρωσικών κυρώσεων για να εξομαλύνουν κάπως την αίσθηση απώλειας ελέγχου των εξελίξεων στη Συρία, καταλήγει ο Γάλλος διεθνολόγος.