Όπως είχε γίνει ευρέως γνωστό το προηγούμενο διάστημα, οι κουρδικές δυνάμεις ετοιμάζονταν να απελευθερώσουν την κατεχόμενη από το Ισλαμικό Κράτος πόλη Σιντζάρ (ή Σινγκάλ) στο βόρειο Ιράκ.
Η πόλη Σιντζάρ βρίσκεται στις παρυφές του ομώνυμου ιερού όρους Σιντζάρ των Κούρδων ηλιολατρών Γιαζίντι και οι κάτοικοί της ήταν κυρίως Κούρδοι Γιαζίντι, που αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν όταν εισέβαλε το Ισλαμικό Κράτος στην περιοχή τον Αύγουστο του 2014.
Όταν εισέβαλε το Ισλαμικό Κράτος και άρχισε να σφάζει τους Γιαζίντι, οι Κούρδοι Πεσμεργκά του βόρειου Ιράκ το έβαλαν στα πόδια.
Τότε οι μόνοι Κούρδοι που αντιστάθηκαν ήταν τα παλικάρια του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK), οι οποίοι ταμπουρώθηκαν πάνω στους αρχαίους ναούς των Γιαζίντι στην κορυφή του όρους Σιντζάρ και αντιστάθηκαν με λύσσα.
Η επέμβαση του PKK έδωσε τον χρόνο στον άμαχο πληθυσμό των Γιαζίντι να διαφύγει αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες να αρχίσουν τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς κατά των τζιχαντιστών.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε, ότι εκείνα τα κρίσιμα εικοσιτετράωρα που το Ισλαμικό Κράτος προέλαυνε στο βόρειο Ιράκ ασταμάτητο, με τις ιρακινές και κουρδικές φρουρές να τρέπονται σε φυγή, το PKK, δηλαδή οι αριστεροί Κούρδοι αντάρτες που η Τουρκία αποκαλεί “τρομοκράτες”, έσωσαν την κατάσταση.
Αυτά για την ιστορία.
Πάμε λοιπόν στο σήμερα. Σήμερα, όπως σας αναφέραμε και στην αρχή του κειμένου, ετοιμαζόταν μεγάλη στρατιωτική επιχείριση των Κούρδων να απελευθερώσουν την πόλη Σιντζάρ.
Αλλά ο πρόεδρος του ιρακινού Κουρδιστάν και αρχηγός του κόμματος KDP, Μασούντ Μπαρζανί, ένας απόγονος τσιφλικάδων δίχως ιδιαίτερο ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο (μοιάζει στο “κοτσαμπάσικο” με αρκετούς Έλληνες πολιτικούς), ζήτησε από το PKK να αποχωρήσει από την περιοχή και να μην συμμετάσχει στη μάχη.
Βλέπετε ο Μπαρζανί θέλει να απελευθερώσει το Σιντζάρ μόνος του και να το θέσει υπό την διοίκηση του ιρακινού Κουρδιστάν. Φοβάται ότι εάν συμμετάσχει και το PKK στη μάχη, θα έχει αξιώσεις στην κυριαρχία της πόλης.
Από την πλευρά τους οι πρόσφυγες κάτοικοι της πόλης, οι Γιαζίντι, έγιναν έξαλλοι όταν πληροφορήθηκαν την αξίωση του Μπαρζανί, υπενθυμίζοντας πως η πόλη χάθηκε διότι οι Πεσμεργκά αντί να την υπερασπιστούν το έβαλαν στα πόδια, και ότι οι ίδιοι σώθηκαν χάρη στο PKK. Άρα, λένε οι Γιαζίντι, ο τελευταίος που πρέπει να έχει αξιώσεις πάνω στο Σιντζάρ είναι ο Μπαρζανί.
Γιαζίντι: Το KDP δεν θα έπρεπε να ανακατεύεται στις υποθέσεις του Σινγκάλ μετά τη φυγή των δυνάμεών του από την πόλη, αφήνοντας τους αμάχους να πέσουν στα χέρια του Ισλαμικού Κράτους
Το Συμβούλιο των Γιαζίντι του Σινγκάλ καταδικάζει την πολιτική του KDP σε ό,τι αφορά το Σινγκάλ και απαντά στις απειλές αξιωματούχων του KDP σχετικά με τη συμμετοχή άλλων κουρδικών δυνάμεων στην επιχείριση απελευθέρωσης του Σινγκάλ, δηλώνοντας ότι “μετά τη φυγή των δυνάμεων ασφαλείας του KDP από την πόλη και την εγκατάλειψή της στο Ισλαμικό Κράτος, το οποίο διεξήγαγε σφαγές εις βάρος αμάχων και αιχμαλώτισε χιλιάδες από τις γυναίκες και τα κορίτσια μας για να τις έχει σκλάβες στις 3 Αυγούστου του 2015, το KDP δεν έχει κανένα δικαίωμα να αναμιγνύεται στην πόλη των Γιαζίντι.
Εν τω μεταξύ, εχθές, ο Πίρο Κάρο (Piro Qaro), επικεφαλής της κοινότητας των Γιαζίντι στο όρος Σινγκάλ, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι το Σινγκάλ δεν είναι ιδιοκτησία του KDP και της οικογένειας Μπαρζανί, ως απάντηση στις απειλές του KDP ότι θα εμποδίσει τη συμμετοχή άλλων κουρδικών δυνάμεων στην απελευθέρωση της πόλης Σινγκάλ.
Η δήλωση αυτή ήρθε ως απάντηση στους Ματζίντ Καλάφ (Majid Khalaf), βουλευτή στο ιρακινό κοινοβούλιο και μέλος του Κουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος (KDP), και Κασίμ Σασό (Qasim Shasho), διοικητή των Πεσμεργκά και μέλος του KDP, οι οποίοι προειδοποίησαν τη μονάδα του YPG των Κούρδων της Συρίας και τους αντάρτες του PKK που βρίσκονται στο Σινγκάλ να πάψουν τις προσπάθειές τους για απελευθέρωση της πόλης, υπογραμμίζοντας ότι το KDP δεν αποδέχεται άλλες κουρδικές δυνάμεις στην περιοχή.
Τόσο το YPG όσο και το PKK έστειλαν ενισχύσεις στο Σινγκάλ να πολεμήσουν στο πλευρό των Πεσμεργκά, μετά την εισβολή του Ισλαμικού Κράτους στην πόλη τον Αύγουστο του 2014.
Σε ένταση οι σχέσεις μεταξύ των Κούρδων
Ο Μασούντ Μπαρζανί είναι ένας “κοτσαμπάσης” πολιτικός. Ούτε δεξιό, ούτε κεντρώο μπορείς να τον πεις. Μάλλον έναν φεουδάρχη που προσπαθεί να πολιτεύεται με σύγχρονους όρους. Για τον Μπαρζανί είναι αρκετό το ιρακινό Κουρδιστάν. Αυτό είναι το βιλαέτι του.
Έχει εξαιρετικές σχέσεις με τους Τούρκους και με τους Αμερικανούς. Δεν έχει καμία “ανησυχία” για ένα μεγάλο Κουρδιστάν, το “μαγαζί” του να είναι καλά. Για αυτό και έχει κόντρα με τους αριστερούς Κούρδους της Συρίας και της Τουρκίας που θέλουν ένα μεγάλο Κουρδιστάν. Του αρκούν τα εδάφη των Κούρδων στο Ιράκ. Είναι, σαν να λέμε, ακόμα ένας μαθητής της “σχολής Κωλέττη”, που μετά την Επανάσταση του 1821 προτιμούσε μια μικρή πλην τίμια Ελλάδα.
Ο Μπαρζανί γνωρίζει ότι οι ηρωικές μάχες των αριστερών Κούρδων τους έχουν αναδείξει σε λαϊκούς ήρωες στη συνείδηση του κουρδικού λαού, για αυτό δεν θέλει με τίποτα στο βιλαέτι του να έχει ένοπλες ομάδες άλλων Κούρδων να ελέγχουν πόλεις. Εάν οι αριστεροί Κούρδοι απελευθερώσουν το Σιντζάρ (ή Σινγκάλ), αυτό θα σημαίνει ότι αποκτούν “βάση” στα εδάφη του και είναι ικανός να ξεκινήσει μέχρι και εμφύλιο μεταξύ των Κούρδων αρκεί να μην χάσει το κράτος του, που το διοικεί με την οικογένειά του, εκμεταλλευόμενος τον ορυκτό πλούτο του ιρακινού Κουρδιστάν ως περίπου ιδιωτική του περιουσία.