Εάν στη Μέση Ανατολή και τη Μεσοποταμία επικρατούν πόλεμοι, σφαγές και αναταραχές, ευθύνονται σε τεράστιο βαθμό τα σύνορα που τράβηξαν στην περιοχή μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο οι Βρετανοί και οι Γάλλοι.
Ως νικητές εκείνου του Πολέμου διαμοιράστηκαν τα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (τότε έδωσαν και σε εμάς τη Μικρά Ασία αλλά μετά άλλαξαν γνώμη για να μην γίνουμε ισχυρή χώρα).
Γαλλία και Βρετανία χώρισαν τη Μέση Ανατολή όχι σύμφωνα με τα έθνη και τις θρησκείες των λαών της, αλλά όπως βόλευε την αποικιοκρατία τους. Όταν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις “αποικίες” τους αυτές, τα προβλήματα στους χάρτες έμειναν.
Γάλλοι και Βρετανοί εκδιώχθηκαν από την περιοχή γιατί δεν άντεχαν τη διατήρηση των αποικιών αυτών, μετά τις απώλειες και καταστροφές που είχαν υποστεί λόγω του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτό δεν σημαίνει, βεβαίως, ότι δεν ονειρεύονται να επιστρέψουν.
Με αυτή τη “νοσταλγία” υπόψιν μας, λοιπόν, πρέπει να ερμηνεύουμε τις δηλώσεις Βρετανών και Γάλλων όταν αναφέρονται στον πόλεμο στη Συρία.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον δήλωσε την Κυριακή πως η απόφαση του Βλαντίμιρ Πούτιν να αναλάβει στρατιωτική δράση στη Συρία για την υποστήριξη του Σύρου προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ ήταν “τρομερό λάθος”.
“Υποστηρίζουν τον χασάπη Άσαντ, που είναι τεράστιο λάθος για εκείνους και για τον κόσμο. Θα κάνει την περιοχή πιο ασταθή”, δήλωσε ο Κάμερον στο BBC κατά την πρώτη ημέρα του ετήσιου συνεδρίου του Συντηρητικού Κόμματός του στο Μάντσεστερ (βόρεια Βρετανία).
“Οι περισσότερες ρωσικές αεροπορικές επιδρομές, απ΄ό,τι έχουμε μπορέσει να δούμε μέχρι τώρα, έχουν πραγματοποιηθεί σε τμήματα της Συρίας που δεν ελέγχονται από το ISIL (Ισλαμικό Κράτος), αλλά από άλλους αντιπάλους του καθεστώτος”, είπε ο Βρετανός πρωθυπουργός.
Η αλήθεια είναι ότι ο Πούτιν βομβαρδίζει την Αλ Κάιντα, ο Ντέιβιντ Κάμερον ακριβώς ποια στεναχώρια έχει που βομβαρδίζεται η Αλ Κάιντα;
Έχει κάνα “νταλαβέρι” η Βρετανία με την Αλ Κάιντα και δεν το ξέρουμε; Να μας το πει εάν είναι, στις επόμενες δηλώσεις του.
Ένα περίεργο πράγμα πάντως, οι δηλώσεις των Βρετανών να “συμφωνούν” με εκείνες των Τούρκων και των Γάλλων, ενώ οι ΗΠΑ έχουν άλλη προσέγγιση.