Η Διεθνής Αμνηστία (οργάνωση προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων) ξεκίνησε από την Τετάρτη στη Μαδρίτη εκστρατεία εναντίον των εξώσεων για να καταγγείλει μια από τις πιο οδυνηρές συνέπειες της οικονομικής κρίσης στην Ισπανία.
Στην Ισπανία -στην οποία όλα πάνε καλά, όπως μας λένε οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού- ολόκληρες οικογένειες πετιούνται έξω από τα σπίτια τους με πανόπλες διμοιρίες των ΜΑΤ να αναλαμβάνουν την “αποστολή”.
“Το δικαίωμα στη στέγη είναι ανθρώπινο δικαίωμα, το οποίο παραβιάζεται στην Ισπανία, και τα μέτρα τα οποία έχουν υιοθετηθεί” για την αντιμετώπιση του φαινομένου “είναι ανεπαρκή”, τονίζει η ΜΚΟ σε ανοικτή επιστολή της προς την συντηρητική ισπανική κυβέρνηση.
“Είναι η πρώτη φορά” που η Αμνηστία εκπόνησε “μια έκθεση για το ζήτημα αυτό” στην Ισπανία ή οποιαδήποτε άλλη χώρα, επιβεβαίωσε εκπρόσωπος του ισπανικού παραρτήματος της οργάνωσης.
Η εκστρατεία “Μια πόρτα, μια ιστορία” στόχο έχει να προσελκύσει την προσοχή στον πολλαπλασιασμό των εξώσεων ιδιοκτητών κατοικιών εξαιτίας ανείσπρακτων οφειλών τους προς τις τράπεζες μετά το ξέσπασμα της κρίσης στην Ισπανία, που πυροδοτήθηκε από το σκάσιμο της φούσκας των ακινήτων το 2008.
Σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία, το 2014 καθημερινά κατάσχονταν 95 ακίνητα από πρόσωπα τα οποία δεν ήταν πλέον σε θέση να εξυπηρετούν τα δάνειά τους.
Οι εξώσεις συνεχίζονται παρά την επάνοδο της Ισπανίας στην (υποτιθέμενη) ανάπτυξη, κι ενώ η ανεργία συνεχίζει να πλήττει ακόμη πάνω από το 25% του ενεργού πληθυσμού. Με άλλα λόγια, κανένα πρόβλημα δεν έχει λυθεί στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Ο ισπανικός λαός υποφέρει ενώ οι αριθμοί “ευημερούν”.
Η Ισπανία —υπογραμμίζει στην έκθεσή της η Διεθνής Αμνηστία— έχει εξάλλου ένα ιδιαίτερα χαμηλό ποσοστό εργατικών κατοικιών, που δεν ξεπερνά το 1,1%, έναντι ενός 32% στην Ολλανδία ή ενός 18% στη Βρετανία.
Η Διεθνής Αμνηστία καλεί να τροποποιηθεί η νομοθεσία προκειμένου οι δικαστές να μπορούν να “συνεκτιμούν την αναλογικότητα” της επιβολής του μέτρου της έξωσης.
Η Διεθνής Αμνηστεία εισηγείται επιπλέον τη δημιουργία ενός μηχανισμού επίβλεψης και διαμεσολάβησης στις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις τράπεζες και τους οφειλέτες ιδιοκτήτες ακινήτων.
Ακόμη, η Αμνηστία ζητεί να επιβληθεί από τις αρχές μορατόριο στις εξώσεις σε περιπτώσεις “στις οποίες δεν παρέχονται εγγυήσεις για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων”, αλλά και να υπάρχει “διαβούλευση με τις οργανώσεις υπεράσπισης των κατοίκων”. Ακόμη, τάσσεται υπέρ της διάθεσης σε πολίτες των άδειων κατοικιών.
Το κίνημα εναντίον των εξώσεων στην Ισπανία είχε καταφέρει η συντηρητική κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι να εκδώσει το 2013 ένα διάταγμα με το οποίο είχε επιβληθεί αναστολή των εξώσεων σε ορισμένες περιπτώσεις —των ατόμων με ειδικές ανάγκες, των οικογένειών με παιδί ή παιδιά ηλικίας μικρότερης των τριών ετών…— μέτρο που η ΜΚΟ κρίνει ανεπαρκές.