Το Ισλαμικό Κράτος διώκει τα μέλη των Σούφι

Τις τελευταίες ημέρες το Ισλαμικό Κράτος έχει αρχίσει τις συλλήψεις ηγετών των Σούφι στη Ράκα της Συρίας.

Σύμφωνα με την ομάδα ακτιβιστών “Η Ράκα σφάζεται σιωπηλά”, ένας σεΐχης των Σούφι, ο Μοχάμεντ Σαλίχ Αλ Χουσεΐν “Αλμαγκέτ” (Muhammed Salih Al-Hussein “Almaghet”), πέθανε μετά από οχτώ ημέρες κράτησης, ενώ παραμένει άγνωστη η μοίρα κι άλλων μελών του εσωτερικού αυτού Τάγματος που κρατούνται από το Ισλαμικό Κράτος.

Διωγμοί των Σούφι έχουν γίνει και στο παρελθόν από το Ισλαμικό Κράτος. Ο πρώτος επιφανής Σούφι που σκοτώθηκε ήταν ο σεΐχης Χασάν, ιμάμης του μεγάλου τεμένους της Ράκα. Στη συνέχεια συνέλαβαν τον σεΐχη Χουσάμ Αλ Αχαμάντ Αλ Χασάν Αλ Χουσεΐν για πολλές ημέρες, μαζί και με άλλα μέλη του Τάγματος. Κάποιους άφησαν ελεύθερους, κάποιους έχουν ακόμα φυλακισμένους.

Το Ισλαμικό Κράτος έχει επίσης σκοτώσει τον Μεγάλο Διδάσκαλο των Σούφι στη βόρεια Συρία, τον Μοχάμεντ Ατζάν Αλ Χαντίντ (Mohammed Ajjan Al-Hadeed). Τον κρατούσαν πολλούς μήνες φυλακισμένο και ζητούσαν δεκάδες κιλά χρυσάφι ως λύτρα για να τον απελευθερώσουν. Όταν οι διαπραγματεύσεις οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο των σκότωσαν.

Από την αρχή του 2015 το Ισλαμικό Κράτος έχει συλλάβει και εκτελέσει περισσότερους από 30 άνδρες κατηγορούμενους για μαγεία στη Ράκα και στα περίχωρά της. Οι περισσότεροι από αυτούς τους “μάγους” ήταν μέλη του Τάγματος των Σούφι.

Οι Σούφι είναι εσωτερικό Τάγμα του Ισλάμ οργανωμένο σε ασκητικές κοινότητες. Πρεσβεύουν ότι το ανθρώπινο πεπρωμένο εξαρτάται από την ανεξιχνίαστη θέληση του Θεού.

Σε αυτές τις κοινότητες επικράτησε αρχικά το ασκητικό στοιχείο του μυστικισμού, ενώ με την πάροδο του χρόνου ο ασκητισμός θεωρήθηκε ως προκαταρκτικό στάδιο για την επίτευξη της πνευματικής ζωής. Ο μυστικισμός πήρε την θέση του ασκητισμού ως στόχος και επιδίωξη.

Οι κοινότητες των Σούφι επηρεάστηκαν άμεσα από τις αρχαιότερες παραδόσεις και φιλοσοφίες της Ανατολής και της λεκάνης της Μεσογείου, όπως ο Νεοπλατωνισμός, ο Γνωστικισμός, ο Βουδισμός και ο Χριστιανισμός. Όλες αυτές οι διδασκαλίες έπαιξαν το ρόλο τους στην τελική διαμόρφωση της σουφικής διδασκαλίας, αφού σύμφωνα με τους Σούφι «όλες οι Παραδόσεις οδηγούν στην μια και μόνη αλήθεια».

Σούφι στην αραβική γλώσσα σημαίνει αυτούς που φοράνε απλά μάλλινα ενδύματα και το όνομα αυτό υιοθετήθηκε ευρύτερα από το 815 μ.Χ. για τους μουσουλμάνους ασκητές.

Oι ίδιοι οι Σούφοι παρήγαγαν τη λέξη από ρίζα που έχει τη έννοια της αγνότητας, της καθαρότητας, δηλαδή την έννοια ŝafâ. Άλλοι συσχέτησαν τη λέξη suf ή sof προς την ελληνική “σοφία” ή “σοφός”, όμως φιλολογικά δεν ευσταθεί. Η λέξη Σούφι σημαίνει «Αυτός που είναι καθαρός στην καρδιά», ή «ένας από τους καθαρούς».

Η κίνηση των σούφι επηρεάσθηκε από τον χριστιανικό ασκητισμό ο οποίος ακμάζει την ίδια περίοδο σε Συρία, Μεσοποταμία και Περσία.

Από τους χριστιανούς ασκητές, ορθόδοξους ή μονοφυσίτες (ραχίμπ) έλαβαν τον μάλλινο απλό χιτώνα (Şũfî), ο οποίος έγινε το χαρακτηριστικό τους διακριτικό και από τον οποίο έλαβαν την ονομασία τους. Επίσης την πρακτική της προσευχής και του κανόνες της άσκησης.

Από το νεοπλατωνισμό τη θεώρηση της γνώσης της φώτισης και της έκστασης.

Από το γνωστικισμό τις περί φωτός και σκότους αντιλήψεις.

Τέλος από το Βουδισμό τη θεώρηση του υψίστου σκοπού των σούφι της «φανά» που είναι η ιδέα για το σβήσιμο του ατομικού εγώ στο καθολικό Ον, το Θεό, έννοια ανάλογη με τη βουδιστική Νιρβάνα.

Αντικειμενικός σκοπός τους είναι η προσέγγιση της αλήθειας, ενώ κάθε νέο μέλος, ο νεόφυτος δηλαδή, καλούνταν «να επιβιβασθεί σε ένα σκάφος που πλέει στη θάλασσα της αμφιβολίας», ώστε να αρχίσει τις έρευνές του που τελικά θα τον οδηγήσουν στην αλήθεια.

Ουσιαστικά διακρίνονται τέσσερις βαθμοί μύησης ή τέσσερα στάδια: Ο πρώτος είναι ο προκαταρκτικός και σε αυτόν ο μυούμενος καλείται να τηρήσει τις διάφορες και γνωστές σε όλους τελετές του μουσουλμανισμού, ώστε να μην κινδυνεύει να παρεξηγηθεί από τους αδαείς και τους αμόρφωτους που δεν κατανοούν τη βαθύτερη σημασία τους.

Στο δεύτερο βαθμό εισέρχεται «εντός του φράκτου του σουφισμού», στο πλαίσιο του οποίου υποκαθιστά τις παραπάνω εκδηλώσεις με μια πνευματική λατρεία.

Ο τρίτος βαθμός είναι αυτός της σοφίας, ενώ εκείνος που φτάνει σε αυτόν υποτίθεται ότι απέκτησε υπερφυσική γνώση και έγινε ίσος με τους αγγέλους.

Ο τέταρτος και τελευταίος βαθμός καλείται αλήθεια, αφού ο άνθρωπος που μυήθηκε σε αυτόν την έχει ήδη κατακτήσει και έχει έτσι ενωθεί ολοκληρωτικά με το Θεό. Σε όλους τους βαθμούς υπάρχουν μυστήρια και μυστικά που ουδέποτε αποκαλύπτονται στους βέβηλους.

Η θεωρία της μυστικής αυτής εταιρείας είναι ότι το μόνο απόλυτο Ον είναι ο Θεός.

Από αυτόν απορρέει και η ανθρώπινη ψυχή, η οποία, αν και παραμένει χωρισμένη για ορισμένο χρονικό διάστημα από την ουράνια πηγή της, επανέρχεται τελικά και ενώνεται πάλι μαζί της.

Στο μεταβατικό αυτό κόσμο, το γήινο, το ύψιστο αγαθό για την ανθρωπότητα έγκειται στην όσο το δυνατόν πληρέστερη ένωση με το Αιώνιο Πνεύμα.