“Αν η Κριμαία μείνει ανεξάρτητη μπορούν να την διεκδικήσουν οι Τούρκοι”

Η ιστορία πάει μακρυά. Το 1774 η Ρωσική Αυτοκρατορία και η Οθωμανική υπογράφουν τη Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή.

Είναι η συμφωνία που βάζει τέλος στους Ρωσο-Τουρκικούς πολέμους (1768-1774).

Με αυτή τη συμφωνία η Ρωσία επιστρέφει στους Οθωμανούς την Μολδοβλαχία και η Κριμαία μένει ως ανεξάρτητη με θρησκευτικό ηγέτη τον Σουλτάνο.

Με νέα συμφωνία τον Απρίλιο του 1783 η Κριμαία περνά τελικά με συμφωνία στην Ρωσία.

Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ουκρανία οδήγησαν την Κριμαία σε μία ακαθόριστη κρατική οντόντητα.

Η Κριμαία είναι επαρχία της Ουκρανίας από τη μία, οι κάτοικοι και οι αρχές της περιοχής όμως ακολουθούν αυτόνομη πορεία και είναι και καθ’ οδόν προς δημοψήφισμα που θα τεθεί θέμα ανεξαρτησίας.

Ως γνωστόν οι γεωπολιτικές αναταράξεις πάντα ανοίγουν την όρεξη σε πολλούς.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση οι Τούρκοι άρχισαν να ενδιαφέρονται… ιστορικά και όχι μόνο!

Τούρκοι ιστορικοί και αναλυτές βγαίνουν λοιπόν τις τελευταίες ημέρες, καταρχήν για το θέμα της προστασίας των Τατάρων, δηλαδή των Τούρκων της Κριμαίας, και τονώνουν ταυτόχρονα τον τουρκικό επεκτατισμό δίνοντας ιστορικό άλλοθι.

Αυτές τις αναλύσεις τις μεταφέρουν πλέον και τα ρώσικα μέσα επικαλούμενα τον τουρκικό τύπο.

Και τι λένε;

Ότι κατά τα συμφωνηθέντα την 19η Απριλίου 1783 για την Κριμαία μεταξύ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και Ρωσικής Αυτοκρατορίας υπό την Αικατερίνη Β΄ η χερσόνησος τίθεται υπό ρωσική διοίκηση και δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητη, διαφορετικά θα μπορούσαν να εκδηλωθούν δικαιώματα επί της κυριαρχίας στην Κριμαία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία ή τους διαδόχους της.