Το ποδόσφαιρο έχει αποτελέσει συχνά, σε πολλές χώρες, τον «καθρέφτη» της κοινωνίας, τον προάγγελο εξελίξεων, καθώς και το πεδίο ξεκαθαρίσματος διάφορων λογαριασμών.
Το Ισραήλ, παρά τις σημαντικές ιδιαιτερότητές του ως χώρα, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση σε αυτό.
Οι γνωρίζοντες μπορούν να επιβεβαιώσουν πως το βασικό και διαχρονικό σύνθημα της «Οικογένειας» (La Familia), όπως ονομάζονται οι φανατικοί οπαδοί της ομάδας Μπεϊτάρ, με έδρα την Ιερουσαλήμ (Beitar Jerusalem), είναι το «Για Πάντα Καθαροί».
Γι’ αυτό, άλλωστε, ο ιστορικός σύλλογος έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως ακραία ρατσιστικός, απέναντι στους Άραβες και ειδικά τους Παλαιστίνιους, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το 20% του πληθυσμού της χώρας, όμως αντιμετωπίζονται σε πολλά επίπεδα ως πολίτες δεύτερης διαλογής και κατηγορίας.
Προφανώς, λοιπόν, η είδηση της πώλησης σημαντικού «πακέτου» του σε έναν ζάπλουτο Άραβα έσκασε σαν βόμβα στις τάξεις των οπαδών, οι οποίοι το 2013 είχαν πυρπολήσει τα γραφεία της ΠΑΕ μετά την αγορά δύο μουσουλμάνων ποδοσφαιριστών από την Τσετσενία.
Το ίδιο ισχύει και για όσους συμμερίζονται τις απόψεις τους, αλλά και μεγάλου μέρους της ισραηλινής κοινωνίας.
Ειρωνεία ή…
«Η ειρωνεία της πώλησης του 49% της ιδιοκτησίας της Beitar Jerusalem στον σεΐχη Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ-Ναχιάν, έναν δισεκατομμυριούχο από τα Εμιράτα και μέλος της βασιλικής οικογένειας του Αμπού Ντάμπι, μπορεί εύκολα να συνοψιστεί σε μία φράση:
»Ο μοναδικός μεγάλος ποδοσφαιρικός σύλλογος στο Ισραήλ που δεν δέχθηκε ποτέ στις τάξεις του Άραβα παίκτη έχει τώρα έναν Άραβα ιδιοκτήτη», έγραψε ανάμεσα στα άλλα η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz.
Η αλήθεια είναι πως ο νέος ιδιοκτήτης φρόντισε να τηρήσει χαμηλούς τόνους και να μην προκαλέσει αντιδράσεις με τις πρώτες του δηλώσεις.
«Είμαι ενθουσιασμένος που γίνομαι εταίρος σε ένα τέτοιο δοξασμένο σύλλογο, για τον οποίο έχω ακούσει τόσα πολλά και που έρχομαι σε μια τόσο μεγάλη πόλη, πρωτεύουσα του Ισραήλ και μια από τις πιο ιερές πόλεις όλου του κόσμου», είπε χαρακτηριστικά.
Η αναγνώριση του Ισραήλ από τα ΗΑΕ
Δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς ότι μέχρι πριν μερικά χρόνια, αν όχι λίγους μήνες, δύσκολα θα ακούγονταν τέτοια λόγια από το στόμα ενός Άραβα.
Είναι γνωστό, εξάλλου, πως η Ανατολική Ιερουσαλήμ, την οποία το Ισραήλ κατέλαβε και κατέχει μετά τον «Πόλεμο των Έξι Ημερών» του 1967, θεωρείται από τους Παλαιστίνιους ως πρωτεύουσα του δικού τους μελλοντικού κράτους, κάτι που μέχρι πρόσφατα υποστήριζαν και όλα τα αραβικά καθεστώτα.
Οι εποχές, όμως, έχουν αλλάξει.
Οι ανακατατάξεις στην Μέση Ανατολή είναι τόσο μεγάλες και βίαιες, ώστε τα «δόγματα» του παρελθόντος αναθεωρούνται και «τα δίκαια» των Παλαιστινίων έχουν πάψει να αποτελούν προτεραιότητα για πολλούς.
Από αυτή την άποψη, δεν είναι τυχαίο ότι το «ντιλ» για την πώληση του μεριδίου της Beitar Jerusalem ήρθε τρεις μήνες μετά την απόφαση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων να γίνουν η πρώτη χώρα του αραβικού κόσμου που έκανε το βήμα να συνάψει διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ – για να ακολουθήσει σύντομα και το Μπαχρέιν.
Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που δεν υπήρξε ουδεμία αντίδραση για τις «ποδοσφαιρικές» εξελίξεις από τον Νετανιάχου, ο οποίος είναι και οπαδός της συγκεκριμένης ομάδας.