To φυλαχτό που αναφέρεται σε απαγορευμένη ιστορία του Σολομώντα που πολεμά δαίμονες – Τα ονόματα τεσσάρων αρχαγγέλων στα ελληνικά

Αρχαιολόγοι στην Τουρκία ανακάλυψαν ένα φυλαχτό από τον 5ο αιώνα, το οποίο απεικονίζει τον βασιλιά Σολομώντα και αναφέρεται σε ένα κείμενο που έχει αποκλειστεί από τη Βίβλο λόγω της σύνδεσής του με σκοτεινές μαγικές πρακτικές.

Η ανακάλυψη έγινε σε μια στρατιωτική δομή στην αρχαία συνοικία της πόλης Παφλαγονία, στην Τουρκία, από ομάδα αρχαιολόγων του Πανεπιστημίου Καραμπούκ, σύμφωνα με το Live Science.

Εκείνη την περίοδο, η πόλη βρισκόταν υπό ρωμαϊκή κυριαρχία.

Το φυλαχτό απεικονίζει τον βασιλιά Σολομώντα να ιππεύει άλογο, το οποίο σύμφωνα με το αποκαλυπτικό κείμενο «Η Διαθήκη του Σολομώντα», του είχε δοθεί από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ και πρόκειται για ένα μαγικό μενταγιόν.

«Αυτό το φυλαχτό τραβάει την προσοχή λόγω των επιγραφών και της απεικόνισής του», δήλωσε ο δρ Ερσίν Τσελίκμπας από το τμήμα αρχαιολογίας του πανεπιστημίου Καραμπούκ, σύμφωνα με την Daily Mail.

«Το φυλαχτό απεικονίζει τον προφήτη Σολομώντα πάνω σε άλογο, κρατώντας λόγχη και νικώντας τον διάβολο».

Η επιγραφή στο φυλαχτό αναφέρει τη φράση «ο Κύριος μας που νίκησε τον διάβολο».

Σύμφωνα με τη «Διαθήκη του Σολομώντα», ο ήρωας χρησιμοποίησε το μενταγιόν του για να ελέγξει δαίμονες, συμπεριλαμβανομένου του διαβόλου Βεελζεβούλ και να ολοκληρώσει την κατασκευή του ναού του.

Στην πίσω πλευρά του φυλαχτού είναι χαραγμένα τα ονόματα τεσσάρων αρχαγγέλων, Αζραήλ, Γαβριήλ, Μιχαήλ και Ισραήλ, όλα γραμμένα στα ελληνικά.

Ο Σολομώντας, γιος του βασιλιά Δαβίδ και κατασκευαστής του Πρώτου Ναού, είναι γνωστός βιβλικός χαρακτήρας, αλλά το φυλαχτό φαίνεται να αναφέρεται στο κείμενο «Η Διαθήκη του Σολομώντα».

Αυτό το κείμενο γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα και χρονολογείται όχι από την εποχή της Αρχαίας Ιερουσαλήμ, αλλά από τον 6ο αιώνα, σύμφωνα με την ακαδημαϊκή μελέτη της Σάρα Σβαρτς, «Αναθεωρώντας τη Διαθήκη του Σολομώντα».

Η Σβαρτς επισημαίνει επίσης μια αδυναμία στη μετάφραση της λέξης «δαίμονας».

Η αρχική ελληνική λέξη είναι «δαίμων», η οποία στην αρχαία ελληνική κουλτούρα δεν είχε τις αρνητικές συσχετίσεις που έχει η λέξη «δαίμονας» για τους σύγχρονους αναγνώστες.

Η «Διαθήκη του Σολομώντα» αποκλείστηκε λόγω της απλής αναφοράς και αλληλεπίδρασης με δαίμονες, καθώς και λόγω της περιγραφής του ναού που φέρεται να κατασκευάστηκε με τη βοήθεια δαιμόνων.