Συρία: «Χριστός Ανέστη» από τους Έλληνες στο Χαλέπι

Η Κυριακή του Πάσχα εορτάστηκε στην ελληνορθόδοξη μητρόπολη του Προφήτη Ηλία στο Χαλέπι της βόρειας Συρίας.

Οι Έλληνες του Χαλεπιού, οι περισσότεροι απόγονοι Μικρασιατών που κατέφυγαν στη συριακή πόλη μετά τη μικρασιατική καταστροφή, γέμισαν τον ιερό ορθόδοξο ναό την Κυριακή του Πάσχα.

Όπως βλέπετε και στην κεντρική φωτογραφία, το «Χριστός Ανέστη» σε μεγάλα πανό έξω από την εκκλησία είναι γραμμένο στα αραβικά και στα ελληνικά.

Ο Καθεδρικός Ναός του Προφήτη Ηλία είναι μια ελληνική ορθόδοξη εκκλησία στη συνοικία Jdeydeh του Χαλεπίου, στη Συρία.

Ο ναός ανήκει στην ελληνορθόδοξη Μητρόπολη Χαλεπίου.

Καθαγιάστηκε τον Δεκέμβριο του 2000 ως ο νέος Ελληνικός Καθεδρικός Ναός στο Χαλέπι.

Ο Καθεδρικός Ναός του Προφήτη Ηλία χτίστηκε στα τέλη του 20ου αιώνα και καθαγιάστηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2000.

Αντικατέστησε τον ιστορικό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ως τον Ελληνικό Καθεδρικό Ναό της πόλης.

Τον Απρίλιο του 2013, κατά τη διάρκεια του συριακού εμφυλίου, ο Ελληνορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Παύλος (Γιαζιγκί), ο οποίος διέμενε στον καθεδρικό ναό, απήχθη μαζί με τον Σύρο Ορθόδοξο Αρχιεπίσκοπο Γρηγόριο Γιοχάνα Ιμπραήμ από δυνάμεις που φέρονται πιστές στο Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε.

Οι δύο κληρικοί δεν εμφανίστηκαν έκτοτε και ο ελληνορθόδοξος καθεδρικός ναός του Προφήτη Ηλία είναι χωρίς αρχιεπίσκοπο από το 2013.

Οι φωτογραφίες είναι του συριακού κρατικού πρακτορείου ειδήσεων (SANA).

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ρωμιοί, μαζί με τους Οθωμανούς Έλληνες, έγιναν στόχος των οθωμανικών αρχών σε αυτό που σήμερα είναι ιστορικά γνωστό ως γενοκτονία των Ελλήνων.

Ως αποτέλεσμα, τρεις ελληνορθόδοξες μητροπόλεις της Αντιοχείας εκμηδενίστηκαν πλήρως: η Μητρόπολη Ταρσού και Αδάνων, η Μητρόπολη Αμίδας και η Μητρόπολη Θεοδοσιουπόλεως.

Αρκετοί Αντιοχιανοί που ζούσαν εκτός της Γαλλικής Εντολής για τη Συρία και τον Λίβανο υποβλήθηκαν στην αναγκαστική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, η οποία τερμάτισε την Οθωμανική Ελληνική Γενοκτονία.

Μια σύγχρονη ελληνική πόλη, η οποία αποτελείται από επιζώντες της Αντιόχειας από την ανταλλαγή πληθυσμών είναι η Νέα Σελεύκεια, που βρίσκεται στην Ήπειρο.

Οι ιδρυτές της Νέας Σελεύκειας ήταν πρόσφυγες από τη Σελεύκεια της Κιλικίας.

Μετά τον Ελληνο-Τουρκικό πόλεμο (1919-1922) και της υποχρεωτικής ανταλλαγής πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το 1923, περίπου 17.000 Έλληνες ξέφυγαν από τη Μικρασιατική Καταστροφή διαφεύγοντας σε διάφορες πόλεις της Συρίας.

Το 1939 όταν το Σαντζάκιο της Αλεξανδρέττας προσαρτήθηκε από την Τουρκία, περίπου 12.000 Έλληνες κατέφυγαν στη Δαμασκό και το Χαλέπι και εντάχθηκαν στις υπάρχουσες ελληνικές κοινότητες.