Ο πρώην Μελχίτης Ουνίτης Πατριάρχης της Αντιόχειας, Γρηγόριος ο Γ΄ Λαχάμ, επισκέφθηκε τη Μεγάλη Παρασκευή την πόλη Εΐν Τίρμα στα ανατολικά προάστια της Δαμασκού, στην Ανατολική Γούτα.
Ο προηγούμενος προκαθήμενος της Μελχίτικης Ελληνικής Καθολικής Εκκλησίας δήλωσε ότι ο τρόπος που διευθέτησε ο συριακός στρατός την εκκένωση των τζιχαντιστών από συνοικίες και πόλεις της Ανατολικής Γούτα αποτελεί «μοντέλο διαχείρισης κρίσεων και πολέμων και προστασίας των ζωών των αμάχων».
Ο Ουνίτης πρώην Πατριάρχης ανέφερε ακόμα ότι «η συριακή αλληλεγγύη στους ανθρώπους της Γούτα κατά τη διάρκεια των δεινών τους από την τρομοκρατία που απειλούσε τις ζωές τους απέδειξε ότι ο συριακός λαός είναι ένας και ότι η Συρία είναι η χώρα της ειρήνης».
Δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον «συριακό στρατό που είναι πρότυπο νίκης, ευγένειας και αγάπης» και εξέφρασε την ελπίδα του για την «απελευθέρωση κάθε σπιθαμής της συριακής επικράτειας από την τρομοκρατία και για την επιστροφή της ασφάλειας και της σταθερότητας στη Συρία».
Ο Γρηγόριος ο Γ΄ παραιτήθηκε από Πατριάρχης στις 6 Μαΐου 2017 και τον διαδέχτηκε ο Τζόσεφ Άμπσι.
Η Μελχίτικη Ελληνική Καθολική Εκκλησία προέκυψε από σχίσμα του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αντιόχειας το 1724 και το 1729 αναγνωρίστηκε επίσημα από τον Πάπα Βενέδικτο τον 9ο ως ουνίτικη Καθολική Εκκλησία.
Οι πιστοί της, όπως και οι Ελληνορθόδοξοι της Συρίας, θεωρούνται απόγονοι Ελλήνων και Ρωμαίων. Η Εκκλησία αυτή έχει παγκοσμίως 1.522.802 πιστούς.
Οι περισσότεροι Έλληνες Μελχίτες ζουν σήμερα στη Συρία, στον Λίβανο και μετανάστες στη Λατινική Αμερική.
Στη Συρία ζούσαν μέχρι το 2010 234.000, στον Λίβανο ζούνε 428.000 (συν ακόμα 600.000 Ελληνορθόδοξοι), 27.000 στην Ιορδανία, 75.000 με 80.000 στο Ισραήλ και 6.200 στο Σουδάν.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, μέχρι και την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αν και ουνίτες (Καθολικοί με Ορθόδοξο τυπικό) θεωρούνταν Έλληνες ομογενείς. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 η Ελλάδα τους εγκατέλειψε στον εξαραβισμό.