Παρουσία της Αμερικανίδας Προξένου η χριστουγεννιάτικη λειτουργία των Ελλήνων στην Αντιόχεια

Οι Ελληνορθόδοξοι της Αντιόχειας γιόρτασαν τα Χριστούγεννα και φέτος όπως κάθε χρόνο στις εκκλησίες της σπουδαίας ελληνιστικής πόλης, που κατέχεται από την Τουρκία και διεκδικείται από τη Συρία.

Οι ιερείς της τοπικής Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας στην Αντιόχεια, Δημήτρης Ντογούμ και Ιωάννης Ντελούλλερ τέλεσαν τη χριστουγεννιάτικη λειτουργία, την οποία παρακολούθησε και η πρόξενος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στα Άδανα Λίντα Στούαρτ Σπέχτ.

Η Αντιόχεια, ή αλλιώς Χατάι όπως τη μετονόμασαν οι Τούρκοι, διατηρεί ακόμα έναν πληθυσμό τουλάχιστον 10.000 Ελληνορθόδοξων, αραβόφωνων ή τουρκόφωνων, ελληνικής καταγωγής.

Ο Ελληνορθόδοξος πληθυσμός της Αντιόχειας εξαιρέθηκε από την ανταλλαγή πληθυσμών μετά τη μικρασιατική καταστροφή (1923) γιατί η πόλη εκείνη την περίοδο κατεχόταν από τους Γάλλους.

Όταν αργότερα ενσωματώθηκε στην Τουρκία (1939) η πλειονότητα των Ελλήνων κατοίκων της έφυγαν μετανάστες στην Αμερική, οι εναπομείναντες θεωρούνται από τους Τούρκους «Άραβες» ή «Τούρκοι» Ορθόδοξοι και εκείνοι σιωπηλά συναινούν για να παραμένουν στις προαιώνιες εστίες τους.

Με τη στενά γεωγραφική έννοια, σύμφωνα με την απογραφή που διεξήχθη από το Πατριαρχείο της Αντιόχειας το 1895, υπήρχαν 50.000 Έλληνες στην Αντιόχεια.

Τη δεκαετία του 1930 είχαν μειωθεί στις 30.000. Το 1995 ο συνολικός πληθυσμός υπολογίστηκε στις 10.000.

Ο πληθυσμός των Ελλήνων της Αντιόχειας αυξήθηκε κατά τα χρόνια της κατοχής, όταν μετανάστευαν στο Λεβάντε Έλληνες από την κυρίως Ελλάδα για να ξεφύγουν από τη πείνα και την υποδούλωση. Πολλοί από αυτούς δεν επέστρεψαν στην Ελλάδα και παρέμειναν εκεί.

Μετά τη δεκαετία του 1960 ένα μεταναστευτικό κύμα οδήγησε πολλούς Έλληνες της Αντιόχειας σε χώρες της Δύσης, κυρίως την Αμερική.

Ελληνορθόδοξες κυρίες της Αντιόχειας στον περίβολο της εκκλησίας τους στη χριστουγεννιάτικη λειτουργία.

Οι Έλληνες της Αντιόχειας δεν αναγνωρίζονται επισήμως ως ελληνική μειονότητα, όπως το ίδιο ισχύει και για τους Έλληνες της Συρίας και του Λιβάνου.

Στον Λίβανο ειδικά ως «ελληνική ομογένεια» θεωρούνται μόνο οι Έλληνες που μετανάστευσαν στη χώρα μετά την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους και όχι οι 500.000 Έλληνες – Ελληνορθόδοξοι που ζουν στη χώρα από την αρχαιότητα.

Συνολικά οι Έλληνες Αντιοχείς, όπως ονομάζονται όσοι Ελληνορθόδοξοι υπάγονταν στο Πατριαρχείο Αντιόχειας (το οποίο εδρεύει στη Δαμασκό εξαιτίας της τουρκικής κατοχής της Αντιόχειας), υπολογίζονται παγκοσμίως στο 1,5 εκ. Από αυτούς οι 700.000 ζουν στη Συρία, οι 500.000 στον Λίβανο, 18.000 έχουν απομείνει σε όλη την Τουρκία, 75.000 ζουν στις ΗΠΑ, 37.500 στην Αυστραλία.

Οι Έλληνες της Αντιόχειας πιέζονται να εξαραβιστούν από το υπό συριακό έλεγχο Πατριαρχείο τους, που έχει αλωθεί από Αραβόφωνους ιεράρχες και εκτελεί σχέδιο αφελληνισμού του ποιμνίου του με καθοδήγηση από τη Ρωσία, ώστε οι Ελληνορθόδοξοι να χρησιμοποιούνται για τα ρωσικά συμφέροντα στην περιοχή.

Η προστασία των ελληνικών πληθυσμών της Μέσης Ανατολής από τον εξαραβισμό είναι έργο που παραμελήθηκε από τις ελληνικές κυβερνήσεις στο όνομα της ελληνοαραβικής φιλίας.