Πιστοί στο Αγρίνιο προσκυνάνε ένα βρασμένο κάστανο! Η Εκκλησία της Ελλάδας γιατί σιωπά;

Στον τόπο που γεννήθηκε ο Ορθός Λόγος, η φιλοσοφία, το κάλλος και η Αρετή, πιστοί χριστιανοί Ορθόδοξοι προσκυνάνε ένα… κάστανο. Η είδηση είναι πέρα έως πέρα αληθινή.

Παρουσία πλήθους πιστών, τελέσθηκε την περασμένη Τρίτη, Ιερά Αγρυπνία προς τιμήν του Παΐσιου του Αγιορείτη στον προαύλιο χώρο του Ναού του Αγίου Δημητρίου, στο Αγρίνιο.

Ο Παΐσιος είχε περάσει ως στρατιώτης από το Αγρίνιο εξ ου και τιμάται στη συγκεκριμένη πόλη.

Το πλήθος που συγκεντρώθηκε είχε την ευκαιρία να προσκυνήσει μια εικόνα του Αγίου και λείψανά του, καθώς και ένα κάστανο… το οποίο ο Παΐσιος πριν από 27 χρόνια είχε δώσει σε έναν φοιτητή.

Σύμφωνα με την Ι.Μ. Αιτωλίας και Ακαρνανίας, τον Οκτώβριο του 1990, «ο Γέροντας Παΐσιος είχε δώσει ως ευλογία βρασμένα κάστανα σε μια ομάδα φοιτητών που τον είχε επισκεφθεί.

»Ένας εκ των φοιτητών, ο οποίος τυγχάνει να είναι και ο ένας εκ των δύο Ιερέων που τέλεσαν την Αγρυπνία, φύλαξε το βρασμένο κάστανο που πήρε, το οποίο έως σήμερα, 27 χρόνια μετά, παραμένει κατά θαυμαστό τρόπο, αναλλοίωτο, ενώ ακούγεται ακόμη και ο καρπός μέσα σε αυτό.

»Έτσι, ακόμη και εκείνο το απλό γεγονός μαρτύρησε σε βάθος χρόνου, τη συνεχή παρουσία του Θεού, την οποία δυστυχώς κάποιοι, όχι μόνο την αρνούνται αλλά φθάνουν ακόμη και να εμπαίζουν».

Πρόκειται για πρωτοφανή και απαράδεκτη δεισιδαιμονία απέναντι στην οποία η Εκκλησία της Ελλάδος σιωπά, αντί να κατακεραυνώνει ως οφείλει.

Πότε και που είπε ο Χριστός να προσκυνάμε βρασμένα κάστανα; Εάν μάλιστα κάποιος άλλος πολίτης, δίχως ράσα, είχε θέσει σε προσκύνημα ένα βρασμένο κάστανο θα είχε πάραυτα συλληφθεί.

Η Πολιτεία, εκτός από την Εκκλησία, πώς επιτρέπει το δηλητήριο της δεισιδαιμονίας να μολύνει τα μυαλά και τις ψυχές των Ελλήνων;

Έχουν φτιάξει και θήκη για το κάστανο οι αθεόφοβοι!

Η ανακοίνωση του ιερού ναού για το προσκύνημα

«Ο σκοπός που εκτέθηκε η ευλογία του Οσίου Παϊσίου, δεν είναι βεβαίως ειδωλολατρία αλλά τιμή στον Άγιο και ευλογία από αυτόν», αναφέρει ο ναός σε ανακοίνωσή του για να δικαιολογήσει τις τρέλες.

«Όπως μας διδάσκει η Αγία Γραφή, ο Θεός αρνείται την ειδωλολατρία, αλλά σε πολλά χωρία ευλογεί εικόνες και σκεύη, ζητώντας από το λαό σεβασμό σε αυτά (όπως π.χ. στο βιβλίο Εξόδου στα κεφάλαια ΚΕ΄, 7-18 και ΚΣΤ΄, 1-3)». Πράγματι, ο Θεός ευλογεί, όχι οι Άγιοί του. Εκτός εάν οι Άγιοι τιμούνται ως θεοί, οπότε περνάμε και σε πολυθεϊσμό.

«Επίσης, η 7η Οικουμενική Σύνοδος, επικυρώνοντας τη θεολογία του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού, εκφράζει ως δόγμα της Πίστης μας την τιμή εικόνων και αντικειμένων Αγίων.

»Βεβαίως η προσκύνηση τους, δε σημαίνει ότι λατρεύουμε τις εικόνες ή τα αντικείμενα ως ύλη, ούτε βεβαίως ότι λατρεύουμε τους Αγίους ως θεούς.

»Αντίθετα, τιμούμε τον Άγιο που είτε εικονίζεται στις εικόνες είτε στον οποίο ανήκουν τα αντικείμενα, όπως π.χ. η Τιμία Ζώνη της Παναγίας μας, η Τιμία Εσθήτα της, ο μανδύας του Αγίου Δημητρίου κ.α».

Πράγματι, έτσι αναφέρονται και μάλιστα εδώ η 7η Οικουμενική Σύνοδος υιοθέτησε πλήρως τις θέσεις της ελληνικής φιλοσοφίας επί του θέματος. Ωστόσο, άλλο εικόνες, άλλο βρασμένα κάστανα.

«Η προσκύνηση εικόνων, λειψάνων και αντικειμένων των Αγίων, μας προσφέρει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που είχαν οι Άγιοι, η οποία με τη σειρά της μας προσφέρεται είτε ως ευλογία και εσωτερική χαρά είτε ως προστασία είτε πολλές φορές ως θαύμα. Κάθε αντικείμενο λοιπών των Αγίων, έχει εμποτιστεί με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που είχαν και οι ίδιοι. Να θυμηθούμε:

»Τα ενδύματα του Χριστού, που θαυματουργούσαν με το να εξέρχεται δύναμη εξ αυτών, όπως στη θεραπεία της αιμορροούσας γυναικός.

»Το ραβδί του Μωυσή, που άνοιξε την Ερυθρά Θάλασσα.

»Το χάλκινο φίδι, με το οποίο, ως σύμβολο του Σταυρού, θεραπεύονταν οι Ισραηλίτες στην έρημο.

»Η λιτανεία της Κιβωτού της Διαθήκης, με την οποία έπεσαν τα τείχη της Ιεριχούς».

Πιθανώς, αλλά μέχρι τώρα δεν είδαμε να λατρεύεται κάστανο που έβρασε Άγιος, ή μπριζόλα που έψησε, ή σάντουιτς που δεν έφαγε και παραμένει αναλλοίωτο στον χρόνο.

«Η ευλογία του κτήματος του Αββεδαρά με την Κιβωτό της Διαθήκης: κατά τη μεταφορά της Κιβωτού της Διαθήκης, ο Οζά που προσπάθησε να την ακουμπήσει, έπεσε στη γη νεκρός. Φοβούμενος ο Δαυίδ, άφησε την Κιβωτό στο κτήμα του Αββεδαρά, το οποίο, εξαιτίας της παρουσίας της Κιβωτού, απέδωσε πολλαπλάσια παραγωγή, όχι μόνο σε σχέση με προηγούμενα έτη αλλά και σε σχέση με παραπλήσια κτήματα. Εξαιτίας του γεγονότος αυτού, πραγματοποιούνται λιτανείες των εικόνων Αγίων (όπως π.χ. η λιτανεία της εικόνας του Αγίου Χριστοφόρου στο Αγρίνιο), αλλά και η περιφορά των Επιταφίων, ώστε από τα αγιασμένα αντικείμενα να έρθει ευλογία στην περιοχή που λιτανεύονται.

»Ρούχα Αγίων, τα οποία θαυματούργησαν πάνω σε ασθενείς θεραπεύοντάς τους, όπως ο μανδύας του Αγίου Δημητρίου. Υπάρχει πληθώρα αναφορών που συνόδευαν το μαρτύριο του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη.

»Ακόμη και ο ίσκιος του Αποστόλου Πέτρου, όταν σκέπασε δαιμονισμένο, αυτός θεραπεύθηκε, όπως αναφέρεται στις Πράξεις των Αποστόλων. Έτσι, ακόμη και η σκιά του Αγίου, που δεν είναι καν ύλη αλλά απουσία φωτός, έκανε θαύματα.

»Για τους λόγους αυτούς, προσκυνούμε τα λείψανα, τα αντικείμενα και τις εικόνες των Αγίων. Όχι γιατί τους λατρεύουμε ως θεούς, όπως κακόβουλα κάποιοι ισχυρίζονται και κατηγορούν τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, αλλά για ευλογία και προστασία».

Ακόμα όμως δεν μας έχουν εξηγήσει γιατί προσκυνάνε το βρασμένο κάστανο! Διότι πουθενά δεν υπάρχει απόφαση για λατρεία τροφών.

Στη συνέχεια η ανακοίνωση με διάφορα “πατριωτικά” προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή από το βρασμένο κάστανο.

«Ο Όσιος Παΐσιος έχει ιδιαιτέρως αγκαλιαστεί και αγαπηθεί από όλους τους Έλληνες όχι μόνο επειδή είναι σύγχρονός μας και πολλοί έχουν συνομιλήσει μαζί του αλλά και επειδή εκφράζει με το βίο και με το λόγο του τη Ρωμιοσύνη, την ενότητα δηλαδή του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.

»Δυστυχώς ορισμένοι ενοχλούνται ακόμη και από τον πατριωτισμό που επέδειχνε ο Όσιος Παΐσιος, δήθεν θεωρώντας ότι ένας Άγιος δε δικαιούται να αγαπάει την πατρίδα του.

»Ο Όσιος Παΐσιος εξέφρασε κατά το βίο του τις αξίες με τις οποίες ο λαός μας έχει γαλουχηθεί, ενώ χάρη σε αυτόν, πολλοί άνθρωποι αναβίωσαν τις αξίες αυτές μέσα στις οικογένειές τους.

»Για αυτό, κάποιοι, πολέμιοι της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, διέδωσαν κάποιες φαιδρές ιστορίες για το πρόσωπό του, οι οποίες κατέρρευσαν όντας παντελώς ανυπόστατες.

»Άλλωστε, πρόσφατοι ψευδέστατοι σχολιασμοί με ύβρεις και ανιστόρητους χαρακτηρισμούς προς το πρόσωπο του Αγίου από συγκεκριμένους δημοσιογραφικούς κύκλους του Αγρινίου, εκφράζουν τη φασιστική και ολοκληρωτική ιδεολογία, η οποία οριστικά έχει ηττηθεί σε όλον τον κόσμο, με τη δύναμη του Σταυρού και του Ευαγγελίου.

»Οι σχολιασμοί αυτοί συνθλίβονται από την αλήθεια, την ιστορία και τη συνείδηση του πιστού Ελληνικού λαού, ο οποίος περιμένει την εκπλήρωση των προφητειών του Αγίου».

Για το κάστανο… κουβέντα.

Αυτό που συμβαίνει στο Αγρίνιο δεν είναι απλώς “βούρκος δεισιδαιμονίας”, όπως θα το αποκαλούσε ο Πλούταρχος, είναι και πρωτοφανής αίρεση. Η Εκκλησία της Ελλάδος όσο σιωπά είναι σαν να συναινεί σε αυτό τον αλλόκοτο και αλλοπρόσαλλο σκοταδισμό που αποτελεί πρωτίστως ύβρη στον ίδιο τον Θεό.