Ο Νίκος Δένδιας με αποτροπιασμό για τους «πουρκουάδες» στην τελετή αποκαλυπτηρίων της προτομής του Έκτορα Γιαλοψού

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, παρευρέθηκε την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου, στην τελετή αποκαλυπτηρίων της προτομής του πλοιάρχου Έκτορα Γιαλοψού ΠΝ, που πραγματοποιήθηκε στο Πολυδύναμο Κέντρο «Μίκης Θεοδωράκης» στο Ίλιον.

«Είκοσι εννέα χρόνια μετά τη νύχτα των Ιμίων, τιμούμε τη μνήμη του Έκτορα Γιαλοψού, αλλά και των υποπλοιάρχων Χριστόδουλου Καραθανάση ΠΝ και Παναγιώτη Βλαχάκου ΠΝ, που έπεσαν εκείνη τη βραδιά», ανέφερε ο υπουργός.

Τόνισε ότι η Ελλάδα έχει την υποχρέωση να τιμά τους ήρωές της όχι μόνο με λόγια, αλλά ενσωματώνοντας το παράδειγμά τους στο εθνικό αφήγημα και στη συνέχεια της ιστορικής της πορείας.

«Η θυσία για την πατρίδα κατά την άσκηση του καθήκοντος αποδεικνύει πως, όπως στο παρελθόν, έτσι και σήμερα, αν χρειαστεί, το ίδιο θα συμβεί», πρόσθεσε.

Ο κ. Δένδιας υπενθύμισε ότι πριν από δέκα ημέρες πραγματοποιήθηκε η ονοματοδοσία ενός περιπολικού σκάφους ISLAND του Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο φέρει το όνομα του Έκτορα Γιαλοψού και σύντομα θα επιχειρεί στο Αιγαίο.

Όπως ανέφερε, το σκάφος αποτελεί μέρος της «Ατζέντας 2030», που αποσκοπεί στη δημιουργία ενός ισχυρού Πολεμικού Ναυτικού, ικανού να υπερασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα και να διασφαλίζει την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.

«Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του Πολεμικού Ναυτικού και της Ελλάδας είναι το ανθρώπινο δυναμικό της», υπογράμμισε ο υπουργός, επισημαίνοντας την ανάγκη αναγνώρισης της προσφοράς τόσο των πεσόντων όσο και των εν ενεργεία στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.

«Η μνήμη και το παράδειγμα του Έκτορα Γιαλοψού συνοδεύουν όλους όσοι υπηρετούν στο Πολεμικό Ναυτικό», κατέληξε.

Η τελετή περιλάμβανε επιμνημόσυνη δέηση, που τέλεσε ο μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως, Αθηναγόρας, καθώς και κατάθεση στεφάνων.

«Τι προέχει; Το άτομο, η επιβίωσή του ή η επιβίωση του διαχρονικού συνόλου του έθνους;»

Ο Νίκος Δένδιας, κατά την τελετή αποκαλυπτηρίων της προτομής του Πλοιάρχου Έκτορα Γιαλοψού ΠΝ, που διοργανώθηκε από τον Δήμο Ιλίου 29 χρόνια μετά την κρίση των Ιμίων, τόνισε την υποχρέωση της Ελλάδας να τιμά τους νεκρούς της, όχι μόνο με πανηγυρικούς λόγους, αλλά και με την ενσωμάτωση του παραδείγματος της θυσίας τους στο εθνικό αφήγημα, αποδεικνύοντας την ιστορική συνέχεια και παράδοση του έθνους.

Ο κ. Δένδιας υπογράμμισε ότι η θυσία υπέρ της πατρίδας κατά την άσκηση του καθήκοντος αποδεικνύει ότι, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, συμβαίνει και σήμερα, αν οι συνθήκες το απαιτήσουν.

Ο Νίκος Δένδιας έθεσε ένα αξιακό ερώτημα: Τι προέχει; Το άτομο, η επιβίωσή του ή η επιβίωση του διαχρονικού συνόλου του έθνους; Η πρώτη επιλογή, η επιλογή του ατόμου, οδηγεί στο «γιατί;», ενώ η δεύτερη επιλογή, η σωστή όπως θα έλεγε ο Καβάφης, οδηγεί στον Καραθανάση, στον Βλαχάκο και στον Γιαλοψό.

«Πρόκειται για μια αξιακή στάθμιση.

»Τι προέχει; Το άτομο, η επιβίωσή του ή η επιβίωση του διαχρονικού συνόλου του έθνους;

»Η πρώτη επιλογή, η επιλογή του ατόμου οδηγεί στο “pourquoi?”*.

»Η δεύτερη επιλογή, η σωστή όπως θα έλεγε ο Καβάφης, οδηγεί στον Καραθανάση, στον Βλαχάκο και στον Γιαλοψό».

Με αυτά τα λόγια, ο Νίκος Δένδιας τίμησε τη μνήμη των τριών αξιωματικών που χάθηκαν στην κρίση των Ιμίων, τονίζοντας τη σημασία της θυσίας τους για την πατρίδα και την ανάγκη να διατηρηθεί ζωντανό το παράδειγμά τους.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Στέφανος Γκίκας, βουλευτές, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, φορέων και των Ενόπλων Δυνάμεων, συγγενείς των πεσόντων στα Ίμια και πλήθος κόσμου.

*pourquoi, οι Πουρκουάδες – Οι ενδοτικοί, οι ραγιάδες

Όταν εμείς οι Έλληνες γειώσαμε τον Ιταλό πρεσβευτή Γκράτσι με το άπταιστο γαλλικό «Alors, c’est la guerre!» («Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο!»), οι Γάλλοι ξεχύθηκαν στα καφέ του Καρτιέ Λατέν προβάλλοντας το υπαρξιακό ερώτημα “Pour qui et pourquoi;” («Για ποιον και γιατί;»)

Στις παραμονές του Β’ Π.Π., Γάλλοι «πουρκουάδες» απ’ όλο το πολιτικό φάσμα, από την φασίζουσα λαϊκή δεξιά του (μετέπειτα κατοχικού υπουργού) Marcel Déat που έγραψε το διθυραμβικά «Mourir pour Dantzig;» («Να Πεθάνουμε για το Γκντανσκ;»), τους φιλειρηνιστές αφισοκολλητές του Λαϊκού Μετώπου που με «ριζοσπαστική ηττοπάθεια» γέμισαν το τόπο με το σύνθημα “Pourquoi;” («Γιατί να πολεμήσουμε;») μέχρι και το ΚΚΓ που το τερμάτισε, αποκαλώντας την εμπλοκή της Γαλλίας στο Β’ Π.Π. «ιμπεριαλιστική» και κάλεσε τους στρατιώτες να λιποτακτήσουν (κατά τις επιταγές του Γερμανοσοβιετικού Συμφώνου μη Επίθεσης).

Στα πλαίσια αυτά, δεν είναι διόλου τυχαία η άκαπνη προσάρτηση μεγάλου τμήματος της Γαλλίας στο Τρίτο Ράιχ και η με συνοπτικές διαδικασίες μετατροπή του υπόλοιπου σε κράτος-δορυφόρο (Βισύ).

Πρόκειται λοιπόν για υποτιμητικό χαρακτηρισμό του Β’ Παγκόσμιου για τους δειλούς και κατευναστές, που μεταπολεμικά χρησιμοποιείται ειρωνικά για κάθε λογής ραγιά και ενδοτικό.

Στη χώρα μας θα μπορούσαμε να πούμε ότι ταιριάζει γάντι στους «εκσυγχρονιστές» της «αυλής του Σημίτη» και στους νεοφιλελεύθερους – «φιλελέδες» ομοϊδεάτες τους, σε όλη δηλαδή την εγχώρια «οριζόντια διασύνδεση» της πέμπτης φάλαγγας φιλότουρκων-φιλογερμανών. Επίσης υπάρχει κι ο αρχαίος χαρακτηρισμός «γραικύλος».

Η Ελλάδα οφείλει να τιμά τους νεκρούς της. Όχι με «πανηγυρικούς» μόνο, αλλά με ενσωμάτωση του παραδείγματος το οποίο έδωσαν με τη ζωή τους στο εθνικό μας αφήγημα και στην απόδειξη μιας ιστορικής συνέχειας και παράδοσης.

Η θυσία υπέρ της Πατρίδας κατά την άσκηση του καθήκοντος… pic.twitter.com/GnXyjTJJbn

— Nikos Dendias (@NikosDendias) January 31, 2025