Έργο Δένδια η εκλογή της Ελλάδας στο Σ.Α. του ΟΗΕ – Ο Γεραπετρίτης του… φώτοσοπ

Η εκλογή της Ελλάδας για τρίτη φορά Μη Μόνιμο Μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ αποτελεί αναντίρρητα μία σημαντική διεθνή διπλωματική επιτυχία του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια.

Τι; Υπουργός Εξωτερικών δεν είναι, εδώ κι ένα χρόνο, ο Νίκος Δένδιας αλλά ο Γιώργος Γεραπετρίτης;

Πράγματι, από τις 27 Ιουνίου 2023 ο Γιώργος Γεραπετρίτης βρίσκεται στη θέση του επικεφαλής της ελληνικής διπκωματίας, ωστόσο, η εκλογή της Ελλάδας στο Συμβούλιο Ασφαλείας είναι έργο Νίκου Δένδια. Όπως έργο Νίκου Δένδια είναι και η περεταίρω οικοδόμηση της στρατηγικής σχέσης Ελλάδας-Ινδίας και αναφερόμαστε ενδεικτικά σε αυτά τα δύο σημαντικά διότι, εκτός εάν είναι ιδέα μας, ο Γιώργος Γεραπετρίτης πανηγυρίζει ως να αποτελούν δικές του επιτυχίες αποσιωπώντας εντελώς το πλήρες έργο Δένδια στα ζητήματα αυτά.

Βέβαια, προφανώς, ο κ. Γεραπετρίτης έχει επιλεκτική μνήμη, έτσι εξηγείται, αλλιώς θα θυμόταν ότι διετέλεσε εκτός από «αυλικός» του Κυριάκου Μητσοτάκη και «αυλικός» του Γιώργου Παπανδρέου.

Διότι, υπενθυμίζουμε ότι, ο κ. Γεραπετρίτης εκ του ΠΑΣΟΚ, ποιανού ΠΑΣΟΚ, του σημιτικού ή του νεοπαπανδρεϊκού είναι μία απορία, αποσκίρτησε το 2017 και πήγε με τον κ. Μητσοτάκη.

Στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, ξέρετε, εκείνη την καταστροφική κι αλλοπρόσαλλη «ΓΑΠοκυβέρνηση» που μας έβαλε στα μνημόνια, ο κ. Γεραπετρίτης διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της Κυβέρνησης.

Πρώτη φορά στο Μαξίμου ο κ. Γεραπετρίτης με τον ΓΑΠ εισήλθε. Δηλαδή, παντός καιρού ο κ. Γεραπετρίτης [διαβάστε εδώ].

Παλαιότερα, ο κ. Γεραπετρίτης είχε διατελέσει σύμβουλος του υπουργείου Εξωτερικών και του υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, καθώς και νομικός σύμβουλος θυγατρικών εταιρειών στον όμιλο ΟΤΕ, ενώ το 2005 είχε οριστεί Μέλος του ΔΣ του ΟΤΕ.

Προφανώς θα μπορούσε κάποιος να αντιτάξει ότι ο κ. Γεραπετρίτης δεν είναι «παντός καιρού» αλλά «εθνικό κεφάλαιο». Καμία αντίρρηση.

Αλλά ακόμα κι αν τον δεχτούμε ως τέτοιον, οφείλει να μην αποσιωπά το έργο εκείνων που προηγήθηκαν και ο ίδιος συνεχίζει, πόσο μάλλον εάν παρέλαβε «έτοιμη δουλειά».

Να μην σφετερίζεται δια της αποσιώπησης δηλαδή.

Εκτός εάν ο κ. Γεραπετρίτης θεωρεί «αστική συμπεριφορά», «αστικούς τρόπους» και «αστική ευγένεια» μόνο τις υποκλίσεις (τεμενάδες) στον Ερντογάν. Αυτή όμως δεν χαρακτηρίζεται συμπεριφορά ελευθέρου, ούτε χρηστοήθους, αλλά μάλλον υποτελούς κι ανασφαλούς.

Και για να το πούμε απλοϊκά με ένα γνωστό παράδειγμα, να μην φέρεται σαν άλλος Στάλιν που «εξαφάνισε« τον Νικολάι Γιεζόφ -κι άλλους πολλούς- με φώτοσοπ από τη φωτογραφία, από το «κάδρο» θα λέγαμε μεταφορικά, διότι σίγουρα ο κ. Γεραπετρίτης δεν έχει το μέγεθος ενός Στάλιν κι ο Νίκος Δένδιας δεν «εξαφανίζεται» όπως ένας Νικολάι Γιεζόφ.

Την πατρίδα στα εθνικά θέματα την υπηρετούμε με ενθουσιασμό όλοι μαζί, δεξιοί κι αριστεροί, ως πιστοί στρατιώτες του λαού και της πατρίδας.

Ο κ. Γεραπετρίτης μπορεί να είναι υπερήφανος για τη δική του συνεισφορά στο εθνικό έργο, στο εθνικό οικοδόμημα, στο καθήκον, όποια κι εάν είναι η συνεισφορά του την αναγνωρίζουμε και να μην σφετερίζεται σαν ανασφαλές αναρριχητικό «στελεχάκι» την εργασία άλλων.

Δεν είναι έντιμο να σφετεριζόμαστε την εργασία των άλλων.

Ας κρατήσουμε ότι, «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» κι ευχόμαστε να μην… τριτώσει.