Η ειρηνοποιός ηγεσία της Ελλάδας στην περιοχή για μια ακόμη φορά αναδεικνύεται ισχυρή και συγκολλητική ουσία για τη συνεννόηση των γειτόνων μας.
Όπως στο πρόσφατο παρελθόν η χώρα μας ανέλαβε να εκτονωθεί η ένταση μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων, έτσι και τώρα ο Νίκος Δένδιας πρωτοστατεί στη διαμεσολάβηση για αποκλιμάκωση μεταξύ Σερβίας και Κοσοβάρων.
Την Πέμπτη ο Νίκος Δένδιας επέστρεψε εκτάκτως από το Άγιο Όρος μετά από επεισόδιο ορθοστατικής υπόστασης. Ωστόσο, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών δεν ακολούθησε τις συμβουλές να αναπαυθεί.
Τα γεγονότα στη βόρεια γειτονιά μας, στα Δυτικά Βαλκάνια, η ηγεσία των οποίων έχει αναγνωριστεί από τη Δύση στην Ελλάδα, η αίσθηση του καθήκοντος απέναντι στους λαούς της περιοχής και στην ειρήνη, δεν τον άφησε στιγμή να ησυχάσει.
Έτσι, μετά τις 20.00 το βράδυ της Πέμπτης, είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Κοσοβάρο πρωθυπουργό Άλμπιν Κούρτι.
Οι δύο άνδρες συζήτησαν «τις τελευταίες εξελίξεις στο βόρειο Κόσοβο και τις προσπάθειες για αποκλιμάκωση της έντασης» με τη Σερβία.
Την Παρασκευή ο Νίκος Δένδιας, που πρόσφατα επισκέφθηκε τη Σερβία και γιόρτασε τη Σλάβα της οικογένειας του προέδρου Βούτσιτς καλεσμένος στο πατρικό του, μίλησε τηλεφωνικά με τον αναπληρωτή πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών, Ίβιτσα Ντάτσιτς, «για τις τελευταίες εξελίξεις στο βόρειο Κόσοβο και τις ενέργειες αποκλιμάκωσης της έντασης στο πεδίο».
Στη συνέχεια ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας συζήτησε «με τον Ειδικό Εκπρόσωπο της ΕΕ, M.Lajčák, για τη μείωση των εντάσεων στο βόρειο Κόσοβο και συμφωνήσαμε για την σπουδαιότητα αποκλιμάκωσης της έντασης και για την περαιτέρω πρόοδο στον διάλογο Βελιγραδίου-Πρίστινας».
Όπως στη Μέση Ανατολή, έτσι και στα Βαλκάνια, υπάρχουν αναθεωρητικές δυνάμεις που υποδαυλίζουν τις συγκρούσεις για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα.
Η Ελλάδα διαχρονικά ένα καθήκον έχει, μία αποστολή υπηρετεί, όχι της αποσταθεροποιητικής δύναμης αλλά της ειρηνοποιού, της επίτευξης της ειρήνης που είναι «πράξη ελληνικότατη», όπως διδάσκει κι ο αρχιερέας των Δελφών Πλούταρχος.
«Ο έρωτας για την ειρήνη είναι βέβαια πραγματικά θεϊκός κι η προσπάθεια για την κατάλυση του πολέμου πράξη ελληνικότατη»
Πλούταρχος, «Σύγκρισης Νικίου και Κράσσου», 35,7.
Από τον Δούναβη έως το Λεβάντε η Ελλάδα είναι η δύναμη ειρήνης και σταθερότητας, είναι ο πυλώνας του δυτικού πολιτισμού απέναντι στη βαρβαρότητα κι εκεί που προσπαθούν άλλοι σαν εμπρηστές να ανάψουν γεωπολιτικές φωτιές, είτε είναι ο νεο-οθωμανικός εθνοϊσλαμικός αναθεωρητισμός είτε είναι ο πανσλαβισμός του υποτιθέμενου «ρωσικού κόσμου», η Ελλάδα με την έξυπνη ισχύ της παροτρύνει τους λαούς στη λογική και ότι δεν ήταν ποτέ λύση να σκοτωθούν μεταξύ τους.
Ο Νίκος Δένδιας με συνέπεια οικοδομεί τις σχέσεις της χώρας μας με το διάσπαρτο αλβανικό στοιχείο σε Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία και Κόσοβο και παράλληλα το ίδιο πράττει με το νοτιοσλαβικό.
Κοπιάζει για να στηθούν γέφυρες μεταξύ εθνών και θρησκειών στα Δυτικά Βαλκάνια, τα οποία η ΕΕ θέλει να τα αγκαλιάσει, η Δύση θέλει να τα «ενσωματώσει», αλλά δίχως την ελληνική συγκολλητική ουσία δεν θα υπάρξει ποτέ πρόοδος και αδελφοσύνη. Μόνο πόλεμος και μισαλλοδοξία κυριαρχούν όπου απουσιάζει η Ελλάδα.
Η Ελλάδα, το τονίζουμε ξανά, είτε στη Μέση Ανατολή, είτε στα Βαλκάνια, ηγείται όχι με την ισχύ των όπλων και το ιδεολόγημα-ζόμπι κάποιου παλιομοδίτικου και ξεπεσμένου ιμπεριαλισμού, αλλά με τον ελληνισμό της ως συγκολλητική ουσία.
Αυτός ο αρχαίος και συνάμα σύγχρονος ρόλος της Ελλάδας την καθιστά πυλώνα σταθερότητας και ειρήνης, είναι αυτή η ελληνική ηγεσία που ηρεμεί τα έθνη της περιοχής και ανοίγει νέους ασφαλείς ενεργειακούς δρόμους απεξάρτησης από τυράννους και δεσπότες.