Το κερασάκι στην στραπατσαρισμένη τούρτα του κυβερνητικού συνασπισμού του Αντώνη Σαμαρά που οδηγεί νομοτελειακά σε εκλογές αποτελεί η έλευση της τρόικας την Τρίτη και τα «δώρα» που κομίζει στην ελληνική κυβέρνηση και δευτερευόντως την ελληνική κοινωνία.
Οι εκλογές μέσα από την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες είναι κάτι περισσότερο από δεδομένες. Ο κυβερνητικός συνασπισμός καταρρέει και το ένα κόμμα επιχειρεί να πιαστεί από τα μαλλιά του άλλου για να σταματήσει η δημοσκοπική κατρακύλα. Αίφνης η «Δημοκρατική Παράταξη» έγινε το μήλον της έριδος ανάμεσα στα δύο κόμματα, αφού ο Σαμαράς της λαϊκής Δεξιάς σε μία κίνηση πανικού έφτασε στο σημείο να αναζητήσει σωτηρία στην ανύπαρκτη εκλογική δεξαμενή του εναπομείνοντος ΠΑΣΟΚ. Την ίδια ώρα στο Μαξίμου τρέμουν στο άκουσμα κάθε νέας δημοσκόπησης για το που θα σταματήσει να γράφει το κοντέρ.
Με τους χειρισμούς που έχει υιοθετήσει το κυβερνητικό επιτελείο, την νέα τρομολάγνα επικοινωνιακή πολιτική με αιχμή του δόρατος τον Άδωνη Γεωργιάδη περί bank run και την πλήρη εγκατάλειψη της κυβέρνησης από το άρμα της Γερμανίας, η οποία κατέστη κάτι παραπάνω από πασιφανής κατά την τελευταία επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Βερολίνο, και την εικόνα Βαβέλ που παρουσιάζει η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει τις όποιες διαφωνίες και παραφωνίες στο εσωτερικό του να φαντάζουν πταίσματα στην κοινή γνώμη και τον κυβερνητικό θώκο πολύ πιο κοντά και πιο εύκολα από ότι και ο ίδιος φανταζόταν.
Το μείζον θέμα πλέον δεν είναι αν θα προσφύγει η χώρα στις κάλπες πρόωρα με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά πότε.
Και λέμε πότε διότι η τρόικα φέρνει μαζί της μία χειροβομβίδα – έχοντας αφήσει την περόνη κάπου μεταξύ Βρυξελλών και Βερολίνου -, την οποία ουδείς στο κυβερνητικό επιτελείο γνωρίζει πώς να αφοπλίσει (δεν είναι φαίνεται σαν αυτήν που αφόπλισε ο πρωθυπουργός όπως είπε σε μία έξαρση αμετροέπειας από το βήμα της εκδήλωσης για τα 40 της Νέας Δημοκρατίας στη Χαλκιδική). Η χειροβομβίδα του Ασφαλιστικού έχει σημάνει συναγερμό στο κυβερνητικό επιτελείο, διότι γνωρίζουν πως καμία φοροελάφρυνση και καμία υπόσχεση δεν θα μπορέσουν να τον περισώσουν. Οι ασπιρίνες που εξαγγέλθηκαν από τη ΔΕΘ δεν μπορούν ούτε κατά διάνοια να υποσκελίσουν τις νέες περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, το κούρεμα – σε ποσοστό που παραμένει άγνωστο – των εφάπαξ και την πλήρη διάλυση ολόκληρου του ασφαλιστικού συστήματος που με ένα φύσημα μετά και το PSI θα κατρακυλήσει στο απόλυτο μηδέν.
Το πότε λοιπόν έχει να κάνει με τις ειδήσεις και τα σχέδια που θα αποκαλυφθούν τις επόμενες ημέρες με την έλευση της τρόικας. Τότε που οι κόκκινες γραμμές του Μαξίμου θα πάνε να ανταμώσουν τις άλλες του Κουβέλη και η κυβέρνηση θα παραδώσει την εξουσία σε έναν ΣΥΡΙΖΑ που είναι καβάλα στο άλογο. Όχι γιατί έχει καταφέρει να πείσει τόσο πολύ την χειμαζόμενη κοινωνία, αλλά διότι εισπράττει αφειδώς την αγανάκτησή της (είναι στο χέρι του να την μετατρέψει σε μία κυβέρνηση με δυναμική, ειδάλλως θα δει τις ίδιες φυγόκεντρες δυνάμεις που είδαν στο παρελθόν και οι προκάτοχοί της στην εξουσία).
Ο υπουργός Υγείας, Μάκης Βορίδης το είπε ξεκάθαρα σήμερα και ας τόνιζε ο Σαμαράς από τη Χαλκιδική ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κυβερνήσει ποτέ, αγνοώντας έστω και τα ελάχιστα ψήγματα συνταγματικής συνείδησης που μπορεί να έχουν απομείνει. «Δεδομένων των συνθηκών περνάνε από το μυαλό όλων μας οι πρόωρες εκλογές».
Στο πρωθυπουργικό επιτελείο εκτιμούν ότι η χειροβομβίδα που φτάνει αύριο στα χέρια τους μέσα στο πολεμικό σκηνικό που έχει σχηματιστεί δεν μπορεί παρά να σκάσει. Και το τελευταίο πράγμα που θέλουν είναι να σκάσει στα χέρια τους. Όχι γιατί δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, αλλά γιατί ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα εξαλείψει κάθε πιθανότητα ανάκαμψης της παράταξης σε κυβερνητικά ποσοστά στο μέλλον.
Ο Σαμαράς λοιπόν, μπροστά στο ενδεχόμενο να κάνει μία στροφή που θα τον ταυτίσει με αυτά που εδώ και 3 χρόνια δαιμονοποιεί για να παραμείνει γαντζωμένος στην εξουσία, θα επιλέξει να ψηφίσει τον Αλέξη Τσίπρα και την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, πιθανότατα πολύ νωρίτερα από την προεδρική εκλογή, καθώς τον πρόλαβαν οι εξελίξεις…