Είναι γνώρισμα πολιτικής αρετής, πολιτικού ήθους και πολιτικής γενναιότητας, «παλικαριάς» όπως λέει ο λαός, να αναγνωρίζεις την αλήθεια και να την τιμάς περισσότερο όταν αυτή αφορά τους πολιτικούς σου αντιπάλους ή τις πολιτικές σου αντιπάθειες. Να αναγνωρίζεις και να τιμάς την αλήθεια ασχολίαστη, δίχως να ψάχνεις άλλα να καταλογίσεις, τα οποία δεν έχουν να κάνουν με την αντικειμενική ουσία του θέματος αλλά με υποκειμενικές κρίσεις. Ο Άδωνις Γεωργιάδης είχε τη γενναιότητα να το κάνει. Άλλοι φαίνεται ότι δυσκολεύονται. Για παράδειγμα, διάβασα προ ημερών το ακόλουθο ενυπόγραφο σχόλιο στο in.gr. Γράφει:
«Παρατηρώ τις τελευταίες μέρες τα μέσα που είναι φιλικά στον ΣΥΡΙΖΑ και στον Νίκο Παππά.
»Έχουν επικεντρώσει ιδιαίτερα στο γεγονός ότι από έγγραφο της Τράπεζας της Ελλάδας που αφορούσε τη διαδρομή χρημάτων από άραβες επιχειρηματίες προς επιχειρήσεις της οικογένειας Καλογρίτσα, χρήματα που χρησιμοποιήθηκαν και στην προσπάθεια απόκτησης τηλεοπτικής άδειας, δεν προκύπτει καμία εμπλοκή του τότε αρμοδίου υπουργού Νίκου Παππά σε αυτή τη διαδρομή του χρήματος.
»Μόνο που αυτό δεν είναι η ουσία του ζητήματος.
»Ή για να το πω διαφορετικά: τέτοια έγγραφα μπορεί να έχουν μεγάλη σημασία στη διερεύνηση που κάνει μια προανακριτική επιτροπή, αλλά δεν έχουν την ίδια σημασία όταν μιλάμε για το πολιτικό πρόβλημα.
»(…) Και το πρόβλημα αυτό αφορούσε την πολιτική της αριστεράς για τα ΜΜΕ όταν έγινε κυβέρνηση.
»Και το γεγονός ότι η πολιτική της τότε κυβερνώσας Αριστεράς για τα ΜΜΕ δεν ήταν ακριβώς “αριστερή”».
Τι προσπαθεί να μας πει εδώ ο αρθρογράφος;
Ότι -αφού παραδέχεται- «ΟΚ, ο Νίκος Παππάς είναι αθώος, αλλά…», αλλά τι; Αφού είναι αθώος ποιο είναι το πρόβλημα;
Ότι δεν ήταν «ακριβώς “αριστερή”» η πολιτική του, λέει.
Αυτό προφανώς και είναι υποκειμενική κρίση, όχι αντικειμενική και δεν δικάζεται.
Κρίνεται η πολιτική του Νίκου Παππά; Βεβαίως και κρίνεται.
Αλλά όχι από τον φιλοκυβερνητικό αρθρογράφο, εκτός εάν ο ίδιος διεκδικεί εκτός από τη γραφίδα του κυβερνητικού απολογητή να κραδαίνει και το «αριστερόμετρο».
Λοιπόν, για να τελειώνουμε με τα «ψόφια», με τα δήθεν και με τα πολιτικάντικα. Ο Νίκος Παππάς είναι αθώος.
Εάν είναι «αρκετά» αριστερός θα το κρίνει ο λαός της δημοκρατικής παράταξης και κανένας άλλος.