Μετριοπαθής και διπλωμάτης ο μεταβατικός πρόεδρος της Λιβύης

Μια νέα σελίδα ανοίγει στις σχέσεις Αθήνας-Τρίπολης μετά την εκλογή του Μοχάμεντ Γιουνές Μένφι (Mohammad Younes Menfi) στο αξίωμα του μεταβατικού προέδρου της Λιβύης. Στο πρόσωπό του κατέληξε ο ενδολιβυκός πολιτικός διάλογος που διεξήχθη τους προηγούμενους μήνες υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, αποκλείοντας έτσι τους σχεδιασμούς της Τουρκίας που επίμονα υπονόμευε μία ενδολιβυκή συμφωνία αποσκοπώντας να διατηρήσει τον άνθρωπό της, Φαγιέζ αλ Σάρατζ (ή να τοποθετήσει κάποιον άλλον πολιτικό της Μουσουλμανικής Αδελφότητας), στα ινία της βορειοαφρικανικής χώρας.

Ο μετριοπαθής νέος πρόεδρος του τριμελούς Μεταβατικού Προεδρικού Συμβουλίου έχει καταγωγή από τη Βεγγάζη της Κυρηναϊκής (Ανατ. Λιβύη) και είναι κοινά αποδεκτός ως ο καταλληλότερος να διατηρήσει τις ισορροπίες και την ειρήνη μεταξύ των δύο αντίπαλων λιβυκών παρατάξεων, λόγω και της διπλωματικής του εμπειρίας.

Να σημειωθεί ότι ήταν επί χρόνια πρέσβης της Λιβύης στην Ελλάδα.

Το δύσκολο έργο του Μοχάμεντ Γιουνές Μένφι δεν περιορίζεται στη διατήρηση και διασφάλιση της εύθραυστης ειρήνης και της σταθερότητας.

Ως μεταβατικός έχει αναλάβει να στήσει δύο φορές κάλπες μέχρι το τέλος του έτους.

Συγκεκριμένα, οι πλευρές που συμμετείχαν στον ενδολιβυκό διάλογο έχουν συμφωνήσει πρώτα να γίνει δημοψήφισμα για το Σύνταγμα και στη συνέχεια, τον Δεκέμβριο του 2021, να διεξαχθούν εκλογές.

Και όλα αυτά ενώ η Λιβύη μαστίζεται από διχασμούς και ανασφάλεια εξαιτίας της τουρκικής επέμβασης στα εσωτερικά της και της ανάπτυξης τουρκικών στρατευμάτων και μισθοφόρων τζιχαντιστών που μετέφερε πέρσι η Τουρκία στη βορειοαφρικανική χώρα για να ενισχύσει τους φιλότουρκους ισλαμιστές της Τρίπολης.

Πριν μια εβδομάδα ο προσωρινός πρεσβευτής των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη, Ρίτσαρντ Μιλς, ζήτησε «από την Τουρκία και τη Ρωσία να ξεκινήσουν αμέσως την αποχώρηση των δυνάμεών τους» από τη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένων και των μισθοφόρων.

Ο Μοχάμεντ Γιουνές Μένφι διατηρεί στενούς δεσμούς με τη χώρα μας παρά την απέλασή του τον Δεκέμβριο του 2019 εξαιτίας του εξωφρενικού, έκνομου και άκυρου ψευδομνημονίου που σύναψε το ισλαμιστικό καθεστώτος της Τρίπολης με την Άγκυρα.

Μία απέλαση πρεσβευτή δεν γίνεται επί προσωπικού και η συγκεκριμένη είχε να κάνει με το ισλαμιστικό και πειρατικό καθεστώς της Τρίπολης που εκπροσωπούσε εκείνη τη στιγμή.

Μία διοίκηση στηριζόμενη σε παραστρατιωτικούς, τζιχαντιστές και εξτρεμιστές τρομοκράτες, καθοδηγούμενη από τον τουρκικό νεο-οθωμανισμό και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία μπορεί να αναγνωριζόταν από τον ΟΗΕ ως η νόμιμη Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) της Λιβύης αλλά δεν είχε λάβει ποτέ ψήφο εμπιστοσύνης από τη νόμιμα εκλεγμένη Βουλή των Αντιπροσώπων, με την οποία είχε εμπλακεί σε εμφύλιο πόλεμο.

Και μάλιστα, όπως είχε καταστήσει σαφές τότε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, η απόφαση απέλασης ήταν η έκφραση δυσαρέσκειας της ελληνικής κυβέρνησης προς την κυβέρνηση της Τρίπολης, επισημαίνοντας πως ελήφθη αφού «η λιβυκή πλευρά δεν ανταποκρίθηκε στους όρους που είχαμε θέσει».

Οι όροι ήταν να παραδοθεί στην ελληνική κυβέρνηση η εξωφρενική και πειρατική συμφωνία «οριοθέτησης» ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Τρίπολης στο νοτιοανατολικό Νότιο Κρητικό Πέλαγος.

Ο Νίκος Δένδιας εξήγησε επίσης τότε πως το κείμενο εκείνης της ψευδοσυμφωνίας έφερε την υπογραφή του υπουργού Εξωτερικών της Λιβύης, ο οποίος λίγο καιρό πριν διαβεβαίωνε την ελληνική πλευρά προς την αντίθετη κατεύθυνση και κατέστησε σαφές ότι η απέλαση του Λίβυου πρεσβευτή δεν συνιστά διακοπή διπλωματικών σχέσεων.

Να σημειωθεί σε αυτό το σημείο ότι η ψευδοσυμφωνία «οριοθέτησης» είχε αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, η Ελλάδα δηλαδή έτσι κι αλλιώς -κι από άλλα κανάλια- γνώριζε τι περιλάμβανε, η Ελλάδα είχε από την πρώτη στιγμή τη συμφωνία στα χέρια της, δεν περίμενε από τον τότε πρεσβευτή Μοχάμεντ Γιουνές Μένφι να πληροφορηθεί το περιεχόμενό της, έπρεπε όμως να διαμηνύσει στην περιοχή, σε φίλους και αντιπάλους, την απόφασή της να μην ανεχθεί.

Ιδίως όταν η λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων αμέσως καταψήφισε ως άκυρη τη συμφωνία «οριοθέτησης» Τρίπολης-Άγκυρας.

Ο Μοχάμεντ Γιουνές Μένφι είναι ένας άνθρωπος με ακριβή γνώση των ζητημάτων που προέκυψαν εξαιτίας των «συμφωνιών» του καθεστώτος Σάρατζ, που μετέτρεψαν τη Δυτ. Λιβύη σε νεο-οθωμανική επαρχία.

Πρωτίστως ως πατριώτης είναι βέβαιο ότι ο ίδιος θα κάνει ό,τι μπορεί για να ανακτήσει η πατρίδα του την πλήρη εθνική της κυριαρχία.

Ο μεταβατικός πρόεδρος της Λιβύης γνωρίζει εξάλλου πολύ καλά, σε προσωπικό και ανθρώπινο επίπεδο, ότι η Ελλάδα διακρίνει τους ανθρώπους από τα καθεστώτα.

Αυτά λοιπόν έτσι ακριβώς έχουν, δεν χωρά καμία αμφισβήτηση, για αυτό και στην ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών την Παρασκευή η χώρα μας «χαιρετίζει την εκλογή του Προέδρου του Συμβουλίου της Προεδρίας Μοχάμεντ Μένφι, των Μελών του και του Πρωθυπουργού της Λιβύης από το Φόρουμ Πολιτικού Διαλόγου της Λιβύης που έλαβε χώρα στη Γενεύη σήμερα» και συνεχίζει:

«Ο ορισμός του Μεταβατικού Προεδρείου, μέχρι τις εκλογές που προβλέπεται να διεξαχθούν στις 24 Δεκεμβρίου, ευελπιστούμε ότι θα συνεισφέρει αποφασιστικά στην ειρήνευση και στην σταθεροποίηση της Λιβύης και της περιοχής γενικότερα», τονίζοντας:

«Η Ελλάδα, ούσα άμεσος γείτονας της Λιβύης, προσβλέπει στην εγκαθίδρυση επαφών με το νέο Προεδρείο ευθύς μόλις αναλάβει τα καθήκοντα του με σκοπό την ενίσχυση των διμερών σχέσεων στη βάση του διεθνούς δικαίου.

»Η χώρα μας, ως κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, είναι επίσης έτοιμη να προσφέρει βοήθεια στη Λιβύη προκειμένου να συνεισφέρει στην ανοικοδόμηση και στην εμπέδωση της ασφάλειας.

»Τέλος, η Ελλάδα τονίζει ότι για την ειρήνευση και σταθεροποίηση της Λιβύης, απαραίτητο κριτήριο είναι η άμεση αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων από τη χώρα».

Οι τελευταίες τρεις προτάσεις απηχούν μια πραγματικότητα επειδή τώρα όλα μπορούν να πάνε καλύτερα στην Ανατ. Μεσόγειο.

Μην παραβλέπουμε ότι η Ελλάδα έχει ισχυρές σχέσεις με τις λογικές και πατριωτικές δυνάμεις της Λιβύης, μην ξεχνάμε ότι η μία εκ των δύο παρατάξεων είναι φίλη της Ελλάδας, όπως και ότι η χώρα μας είναι εν όπλοις σύμμαχος της Γαλλίας, της Αιγύπτου και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, όπως και του Ισραήλ, που επίσης υποστήριξαν την ίδια παράταξη και πραγματικά όποιος διαχωρίζει τη συμμαχία μας στην περιοχή από τις εξελίξεις στη Λιβύη και περιορίζεται σε μία απέλαση αδικεί τον εαυτό του.

Αλλά επειδή και οι προσωπικές σχέσεις έχουν την αξία τους ας μην υπάρχει καμία ανησυχία, ο Μοχάμεντ Γιουνές Μένφι δεν έχει κανένα παράπονο, γιατί, όπως προαναφέραμε, η Ελλάδα μπορεί να διακρίνει τους ανθρώπους από τα καθεστώτα επειδή είναι φιλάνθρωπη και συγκολλητική ουσία, δηλαδή ειρηνοποιός, για αυτό και ηγέτιδα. Αυτή την Ελλάδα όλοι μας υπηρετούμε ανεξαρτήτως πολιτικών αποχρώσεων.