Πιέσεις και σκέψεις για ανασχηματισμό στο Μαξίμου – Ο χρόνος και τα ονόματα

Δεν είναι μόνο οι πιέσεις τις οποίες δέχεται ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κυρίως από βουλευτές του που θέλουν να υπουργοποιηθούν, που τον κάνουν να σκέφτεται έναν ανασχηματισμό και μάλιστα πολύ σύντομα, αλλά και η πραγματικότητα που δεν είναι διόλου ευχάριστη για την κυβέρνηση.

Όσο και αν η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την κατάσταση η αλήθεια που βιώνει η κοινωνία είναι «δυστοπική» με την υγειονομική κρίση να να μαστίζει τη χώρα και το λανθασμένο lockdwn να έχει μετατρέψει την αγορά σε νεκροταφείο.

Η τελευταία έρευνα του bloomberg που κατέδειξε ότι η Ελλάδα είναι από τις χειρότερες χώρες για να ζει κάποιος εν μέσω κορωνοϊού, δεν μπορεί να κρυφτεί, παρά τις επικοινωνιακές προσπάθειες της κυβέρνησης και την ελπίδα του εμβολίου, που, όμως, όπως φαίνεται απομακρύνεται χρονικά για το μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας.

Σχεδόν 100 νεκροί κάθε μέρα είναι μια παταγώδης αποτυχία, όταν μάλιστα στη χώρα μας εφαρμόζεται ένα από τα πλέον αυστηρά lockdwon που έχει «ρημάξει» την αγορά και την οικονομία.

Έτσι, λοιπόν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως αναφέρουν ασφαλείς πληροφορίες, πιέζεται και σκέφτεται την πολιτική «αποσυμπίεση» μέσω ενός ανασχηματισμού και μάλιστα στις αρχές του νέου έτους, για να δώσει την αίσθηση ότι μαζί με το εμβόλιο έρχεται και νέα πνοή στην κυβέρνηση του.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν μάλιστα ότι υπάρχουν συγκεκριμένα πρόσωπα που θα ανασχηματιστούν, χωρίς ακόμη να έχουν γίνει γνωστοί οι υποψήφιοι αντικαταστάτες τους, μιας και δεν έχει ξεκαθαριστεί αν ό ανασχηματισμός θα αφορά απομακρύνσεις από την κυβέρνηση ή «σκάντζες» στα υπουργεία.

Όσον αφορά την ονοματολογία, πολλά είναι αυτά που διαρρέονται από εχθρούς και άσπονδους φίλους στα δημοσιογραφικά γραφεία.

Το πρώτο όνομα προς απομάκρυνση που ακούγεται είναι αυτό του υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνι Γεωργιάδη, για πολλούς λόγους.

Ο πρωθυπουργός φέρεται να είναι δυσαρεστημένος τόσο για το ύφος που ασκεί το αξίωμα του ο κ. Γεωργιάδης, όσο και για τα πενιχρά αποτελέσματα στον τομέα των επενδύσεων, έστω και αν δημοσίως κάτι τέτοιο δεν το εκφράζει.

Τα καμπανάκια, άλλωστε, για τον υπερφίαλο υπουργό ήχησαν κι από το «κούρεμα» των αρμοδιοτήτων του στο υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων.

Σειρά παίρνουν η Νίκη Κεραμέως και ο Γιάννης Βρούτσης.

Ο τελευταίος φαίνεται ότι δεν μπορεί να εξοβελίσει από το μυαλό του πρωθυπουργού την παταγώδη αποτυχία του και την γελοιοποίηση της κυβέρνησης με το «Σκόλι Ελίκικου», ενώ και στα εργασιακά έρχονται πολύ δύσκολα με το νέο έτος και την πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας ιδιαίτερα μετά την πανδημία και η εκτίμηση είναι ότι ο Βρούτσης δεν θα τα καταφέρει.

Όσον αφορά την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως, κρίνεται ανεπαρκής για τον ιδιαίτερα σημαντικό για την εικόνα της κυβέρνησης αυτόν τομέα, ενώ της καταλογίζονται και αποτυχίες για τον τρόπο που χειρίστηκε τις καταλήψεις, το φιάσκο με τις μάσκες, τις δυσλειτουργίες της τηλεκπαίδευσης κλπ.

Έπονται στη λίστα προς αντικατάσταση ο Χάρης Θεοχάρης και η Λίνα Μενδώνη, παρά το γεγονός ότι ακούγεται ότι έχουν «γερό δόντι» για να παραμείνουν.

Ο υπουργός Τουρισμού δείχνεται ως υπαίτιος για το άνοιγμα του τουρισμού το καλοκαίρι και το «φούντωμα» της πανδημίας, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν δική του επιλογή, αλλά του ίδιου του πρωθυπουργού.

Και εκτός των άλλων για ποιον τουρισμό μπορούμε να μιλήσουμε εν μέσω πανδημίας.

Ένας άλλος υπουργός λοιπόν για να κινηθεί και πάλι η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας, όταν αρχίσει η επιστροφή στην κανονικότητα και οι τουρίστες αρχίζουν να επιστρέφουν είναι το σκεπτικό.

Όσον αφορά την υπουργό Πολιτισμού μόνο αποτυχίες έχει να επιδείξει εν μέσω πανδημίας κυρίως με τον τρόπο που χειρίστηκε τους καλλιτέχνες και τα μέτρα για τον κορωνοϊό στο χώρο του θεάματος, ενώ έχουν και την κάκιστη διαχείριση κρίσεων από μέρους της στη φωτιά στις Μυκήνες κλπ.

Στην «λίστα» προς ανασχηματισμό υπάρχουν και ονόματα έκπληξη, όπως αυτό του υπουργού Υγείας Βασίλη Κικίλια, αλλά και του υπουργού Εσωτερικών Τάκη Θεοδωρικάκου.

Για τον μεν πρώτο κυρίως για την επικοινωνιακή απραξία του, όντας ο επικεφαλής του υπουργείου που πήρε το βάρος της πανδημίας, για δε τον δεύτερο λόγο των πολύ κακών σχέσεων που έχει με άλλα μεγαλοστελέχη του Μαξίμου στο πολύ στενό κύκλο του πρωθυπουργού.

Βέβαια ο τελευταίος λόγος πάντα ανήκει στον πρωθυπουργό για το πότε θα κάνει τον ανασχηματισμό και για τα πρόσωπα που θα αλλάξει.

Οι πιέσεις πάντως ισχύουν και είναι ισχυρές, καθώς πολλοί βουλευτές βλέποντας ακόμη και πρόωρες εκλογές στο βάθος, θέλουν να υπουργοποιηθούν και οι γκρίνια είναι μεγάλη, καθώς στην κυβέρνηση υπάρχει σημαντικός αριθμός εξωκοινοβουλευτικών.