«Βιώνουμε πρωτόγνωρους καιρούς», είπε κατά την ομιλία του στο 24ο συνέδριο του Economist ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας.
«H πανδημία ήρθε με τον πιο σκληρό τρόπο να αλλάξει συνήθειες, ζωές, αντιλήψεις και ίσως να επιταχύνει συζητήσεις ή και αλλαγές στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνίες τη βιωσιμότητα, την υγειονομική ασφάλεια, την επιστήμη», τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός.
«Η επιστήμη, αυτή τη στιγμή, είναι ο πρωταγωνιστής. Όλοι οι υπόλοιποι αναμένουμε τη λύτρωση, τη λύση, το εμβόλιο που θα σταματήσει το κακό.
Ωστόσο η πολιτική παραμένει πίσω από κάθε λύση αλλά και από κάθε πρόβλημα που ήρθε ή θα έρθει.
Η άποψη μου είναι ότι η πολιτική και οι πολιτικοί σε αυτές τις συνθήκες οφείλουμε να σκεφτόμαστε και να σχεδιάζουμε έχοντας το βλέμμα και το νου όχι στο σήμερα αλλά στο αύριο. Έχοντας το βλέμμα στο μέλλον.
Αυτό είναι ένα εύκολο κλισέ να το λες αλλά πολύ δύσκολο στη πράξη να το πετυχαίνεις διότι πάντα το παρόν είναι πολύ απαιτητικό», επεσήμανε ο κ. Τσίπρας.
«Οφείλουμε όμως να κατανοήσουμε ότι η πανδημία αποτελεί μια τομή στο χρόνο και στην ιστορία.
»Επανανοηματοδοτεί και σχετικοποιεί έννοιες, απόψεις, κατεστημένες αντιλήψεις», είπε.
«Όπως κάθε μεγάλο σοκ στην ιστορία της ανθρωπότητας, έτσι και τώρα η πανδημία, είναι ένα σοκ που αλλάζει τους ανθρώπους.
»Και θα αλλάξει αναγκαστικά και τις πολιτικές ισορροπίες και τις οικονομικές θεωρίες. Διότι αλλάζουν ριζικά οι ανάγκες των ανθρώπων.
»Το καθήκον ενός πολιτικού είναι να διαβλέψει στο που πρέπει να στραφεί αυτή η αλλαγή. Για να είναι πιο κοντά στις αξίες που υπηρετεί», επεσήμανε.
«Κάποιοι βλέπουν την πανδημία ως ευκαιρία να διασπείρουν μίσος απέναντι στον αδύναμο, ψεύδη, αντιεπιστημονικές απόψεις και να επενδύσουν στον κοινωνικό κανιβαλισμό.
»Άλλοι βλέπουν τη πανδημία ως ευκαιρία για να επιβάλουν τις ακραίες απόψεις τους για την οικονομία, χωρίς πολιτικές συγκρούσεις.
»Δια της φυσικής και βιολογικής εξολόθρευσης των μικρότερων επιχειρήσεων και των δικαιωμάτων της εργασίας», πρόσθεσε.
«Και κάποιοι άλλοι, θέλουν να κάνουν τη διαχείριση της πανδημίας εικονική πραγματικότητα για να αποκομίσουν πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη, χωρίς να αντιλαμβάνονται τους κινδύνους που έχει αυτή η στάση τόσο για τους ίδιους, αφου η πανδημία δεν είναι ένα περιστασιακό γεγονός αλλά θα έχει διάρκεια, όσο όμως και για τους πολίτες».
«Η δική μου θέση είναι ότι η ευκαιρία μας τώρα είναι να κατανοήσουμε χρειάζεται να σκεφτούμε out of the box.
»Να συνειδητοποιήσουμε ξανά, όπως και μετά τη καταστροφή του ΒΠΠ την αξία του Δημόσιου χώρου.
»Την αξία του κράτους όχι μόνο ως ρυθμιστή αλλά και ως καθοδηγητή της οικονομικής εξέλιξης.
»Προκειμένου να σταματήσει η φρενήρης διεύρυνση των ανισοτήτων.
»Να συνειδητοποιήσουμε επίσης ότι δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις σε συλλογικά προβλήματα.
»Δεν υπάρχει εξέλιξη της επιστήμης, της έρευνας αν δεν επενδύσουμε σε δημόσια πανεπιστήμια και δημόσια σχολεία.
»Δεν υπάρχει υγειονομική ασφάλεια χωρίς ισχυρά και σύγχρονα δημόσια συστήματα υγείας προσβάσιμα για κάθε πολίτη.
»Δεν υπάρχει εξέλιξη αν οι νέες τεχνολογίες και η καινοτομία είναι προνόμιο λίγων, τη στιγμή που εκατομμύρια εργαζόμενοι στον πλανήτη χάνουν τις δουλειές τους επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε φθηνό και γρήγορο ίντερνετ για να εργαστούν από το σπίτι.
»Δεν υπάρχει, τέλος, μέλλον στον πλανήτη αν συνεχίζουμε να του προκαλούμε ανεπανόρθωτες πληγές στο όνομα μιας εφήμερης ανάπτυξης. Αυτή λοιπόν η κρίση της πανδημίας, ίσως είναι η ευκαιρία μας.
»Να σκεφτούμε συλλογικά. Να άρουμε στερεότυπα και παγιωμένες αντιλήψεις και να δούμε στα μάτια το μέλλον.
»Δεν χρειάζεται, πιστεύω, ακόμα μια σκληρή υπενθύμιση για να συνειδητοποιήσουμε ότι ο δρόμος του αχαλίνωτου κέρδους και της διεύρυνσης των ανισοτήτων, είναι ένας δρόμος αδιέξοδος.
»Και ότι είναι ώρα να ανιχνεύσουμε έναν άλλο δρόμο», κατέληξε.