Γεννηματά: Η «έξυπνη» Σοσιαλδημοκρατία μοναδική πρόταση απέναντι στον Νεοφιλελευθερισμό

«Μόνο μια αυθεντική αλλά και σύγχρονη, “έξυπνη”, Σοσιαλδημοκρατία προβάλλει ως μοναδική εναλλακτική πρόταση απέναντι στη Συντήρηση και την ιδεοληπτική Αριστερά», υποστηρίζει η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά με εκτενές άρθρο που δημοσιεύεται στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ».

Η κ. Γεννηματά υπογραμμίζει ακόμη ότι «η ατζέντα της σοσιαλδημοκρατίας επιστρέφει, όχι πια ως μια κατακτημένη κοινή διάλεκτος που θα έλεγε και ο Tony Judt ή ως ανάμνηση μιας χρυσής 30ετίας των baby boomers, αλλά ως προγραμματική εναλλακτική απέναντι στη συντήρηση που έντρομη, από την αποκάλυψη του αδιεξόδου των νεοφιλελεύθερων δογμάτων, επιχειρεί να εμφανιστεί ρητορικά και προσχηματικά μεταλλαγμένη, ενώ η ιδεοληπτική Αριστερά στέκει αμήχανη, έχοντας εξαντλήσει το λαϊκίστικο οπλοστάσιο διαμαρτυρίας της στην προηγούμενη κρίση».

Σύμφωνα με την πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής διαπιστώνει ένα σκηνικό μιας μεγάλης ιδεολογικής και πολιτικής σύγκρουσης να έχει στηθεί με τα πρώτα δείγματα να είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά και σε βάρος των εργαζομένων, των νοικοκυριών, των επιχειρήσεων, του κοινωνικού κράτους, των δημοκρατικών θεσμών.

Όπως επισημαίνει «από τη μία, οι σκελετοί της κρίσης του 2008 που πρόσκαιρα μπήκαν στην ντουλάπα, επιστρέφουν.

»Επαναφέρουν τη λιτότητα και τον αγοραίο καπιταλισμό με έμφαση, απειλούν δικαιώματα, απαξιώνουν την εργασία, συγκεντρώνουν εξουσίες, ετοιμάζουν χαρακώματα για νέες ανισότητες και υποσκάπτουν την κοινή ευρωπαϊκή πορεία μέσα από την ασυμφωνία και τους οικονομικούς εθνικισμούς που καταγράφονται στα ευρωπαϊκά όργανα.

»Από την άλλη, μπροστά σε αυτές τις απειλές όλο και περισσότεροι αναζητούν ένα οργανωμένο και αποτελεσματικό κράτος ως εγγυητή της ζωής, της ασφάλειας, της οικονομικής και εργασιακής επιβίωσης».

Για την κ. Γεννηματά το κρίσιμο ερώτημα είναι αν «θα μπορέσουμε άραγε οι Σοσιαλιστές και Δημοκράτες να ανακτήσουμε την ιδεολογική και εκλογική μας ηγεμονία;

»Η απάντηση είναι θετική αν κοιτάξουμε το αύριο κατάματα χωρίς παρωπίδες και εύκολους μονόδρομους» καθώς προσθέτει «η ζημιογόνος συμβίωση με τον νεοφιλελευθερισμό και τις πολιτικές λιτότητας πρέπει να αρχειοθετηθεί ως μια εξαίρεση και ένα μεγάλο ιστορικό, πικρό μάθημα.

»Αντί για εγγυημένα ελάχιστα ή μάχες οπισθοφυλακής, χρειαζόμαστε ένα μεγάλο σχέδιο για την εποχή της διακινδύνευσης και τις επιμέρους εκφάνσεις της».

Η Φώφη Γεννηματά σχολιάζει την επόμενη μέρα στην Ευρώπη από την πανδημία, η οποία υποστηρίζει πως χρειάζεται αλλαγή πορείας και η ευρωπαϊκή οικονομία «περίπου 1,5 τρισ. ευρώ για να μπορέσει να συγκρατήσει τις συνέπειες της πανδημίας με ρευστότητα, αλλά και για να διοχετευθούν οι πόροι εκεί που πραγματικά χρειάζονται: δημόσιες επενδύσεις στις ψηφιακές υποδομές, στην υγεία, στην παιδεία, στην έρευνα, ώστε το κράτος να αναλάβει δυναμικό ρόλο στην καθοδήγηση της καινοτομίας και της συνάντησής της με την πραγματική οικονομία και την κοινωνική πολιτική.

Η εμμονή σε δάνεια θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια τις ήδη υπερχρεωμένες χώρες στον προθάλαμο νέων μνημονίων, στη διόγκωση της ανισότητας Βορά-Νότου και στην επώαση μιας νέας κρίσης μέσα στην κρίση» και τονίζει: «Η Ευρώπη χρειάζεται νέα συνθήκη με στόχο την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία».

Σημειώνει ότι χρειάζονται ολοκληρωμένες μακροπρόθεσμες πολιτικές που στηρίζουν την εργασία με ενεργητική παρέμβαση στην αγορά εργασίας και στη χώρα μας η δικαίωσή για το ΕΣΥ να αξιοποιηθεί ως αναγεννητική δύναμη, για ένα πραγματικά ανοιχτό και βιώσιμο δημόσιο σύστημα υγείας.

«Οι πολιτικές για την Αειφορία και το Περιβάλλον μπορούν να αλλάξουν τις ζωές μας προς το καλύτερο. Για εμάς τους σοσιαλδημοκράτες ένα “Πράσινο κοινωνικό συμβόλαιο” είναι καταλύτης για την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, εργαλείο ανάκαμψης και παραγωγής πλούτου, δημιουργίας θέσεων εργασίας, εγγύηση κοινωνικής συνοχής, προστασίας της δημόσιας υγείας και μείωσης των ανισοτήτων.

Ιδιαίτερα για την Ελλάδα, η πράσινη ανάπτυξη είναι το μέλλον μιας ποιοτικής σύζευξης του φυσικού πλούτου, της ιστορίας, του πολιτισμού, της φιλοξενίας, των δημιουργικών βιομηχανιών, της τεχνολογικής προόδου», αναφέρει και καταλήγει:

«Για να απαντήσει στις μεγάλες προκλήσεις του ρευστού μέλλοντος, η Σοσιαλδημοκρατία πρέπει να επανασυνδεθεί με τα μεγάλα ζητούμενα της ζωής κάθε ανθρώπου: την υγεία, την εργασία, την πρόνοια, την εκπαίδευση, το περιβάλλον.

»Να λάβει υπόψη τη δημογραφική αλλαγή, αλλά και τις μεγάλες δυνατότητες που δίνει η γνώση για να εκδημοκρατίσει βαθιά την οικονομία.

»Να καινοτομήσει με νέους θεσμούς και να επαναφέρει τη σκάλα της κοινωνικής ανόδου στον ορίζοντα ζωής κάθε πολίτη χωρίς αποκλεισμούς.

»Να αναμετρηθεί πολιτικά και προγραμματικά με τη Συντήρηση, αντιλαμβανόμενη τι μπορεί να πετύχει τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

»Μπορεί να γίνει ξανά, η πραγματική δύναμη της νέας Αλλαγής και να ακουμπήσουν πάνω της οι ελπίδες των πολλών».