Η Ελλάδα κατατρόπωσε στον ΟΗΕ την ανυπόστατη «συμφωνία» Άγκυρας-Τρίπολης για την ΑΟΖ

«Η τουρκική επιστολή (σ.σ. στον ΟΗΕ για τις θαλάσσιες ζώνες – ανυπόστατη «συμφωνία» Άγκυρας-Τρίπολης) μαζί με άλλες παράνομες και προκλητικές (προβοκατόρικες) τουρκικές ενέργειες στην ίδια θαλάσσια περιοχή, με πλήρη παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, καθώς και εκείνων άλλων γειτονικών χωρών, θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την ειρήνη και την ασφάλεια», επισημαίνει η πρέσβυς της Ελλάδας στον ΟΗΕ, Μαρία Θεοφίλη, σε επιστολή της προς τα Ηνωμένα Έθνη με ημερομηνία 19 Φεβρουαρίου 2020 για το «Κυπριακό Ζήτημα και το Δίκαιο της Θάλασσας».

Η μόνιμη αντιπρόσωπος της χώρας μας στον Οργανισμό ζητά τη δημοσίευση της επιστολής της «ως έγγραφο της Γενικής Συνέλευσης στα σημεία 41 και 74 της ημερήσιας διάταξης και του Συμβουλίου Ασφαλείας και που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της Διεύθυνσης Ωκεανών και Δικαίου της Θάλασσας και στην επόμενη έκδοση του Δελτίου Νόμου».

Υπενθυμίζουμε ότι η Τουρκία έχει καταθέσει στον ΟΗΕ τις συντεταγμένες των ανυπόστατων θαλάσσιων οριοθετήσεων που σύναψε διμερώς με την ισλαμική λιβυκή κυβέρνηση της Τρίπολης του Φαγιέζ αλ Σάρατζ τον Νοέμβριο του 2019 και αναμένει την ανάρτησή τους από τον ΟΗΕ, μια κίνηση διαδικαστικού χαρακτήρα, η οποία ωστόσο είναι χαρακτηριστική της πειρατικής και έκνομης συμπεριφοράς της γείτονος.

Οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι η ανάρτηση/δημοσίευση των ανυπόστατων συντεταγμένων από την αρμόδια διεύθυνση του ΟΗΕ δεν αποτελεί αυτομάτως και αποδοχή του «σύννομου» της εν λόγω οριοθέτησης εκ μέρους των Ηνωμένων Εθνών. Η ίδια η αρμόδια Διεύθυνση Ωκεάνιων Υποθέσεων και Δικαίου της Θάλασσας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (Division for Ocean Affairs and the Law of the Sea / DOALOS) το υπογραμμίζει άλλωστε εμφατικά στην ιστοσελίδα της όπου διευκρινίζεται ότι:

«Οι ονομασίες που χρησιμοποιούνται και το υλικό που παρουσιάζεται σε αυτή την ιστοσελίδα δεν συνεπάγονται την έκφραση οιασδήποτε γνώμης εκ μέρους της Γραμματείας των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το νομικό καθεστώς οποιασδήποτε χώρας, περιοχής, πόλης ή περιοχής ή των αρχών της, ή σχετικά με την οριοθέτηση των συνόρων ή των ορίων. Η δημοσίευση πληροφοριών σε αυτή την ιστοσελίδα αναφορικά με τις εξελίξεις που σχετίζονται με το δίκαιο της θάλασσας όπως απορρέουν από τις ενέργειες και τις αποφάσεις των κρατών δεν συνεπάγεται την αναγνώριση από τα Ηνωμένα Εθνη της ισχύος/εγκυρότητας των εν λόγω ενεργειών και αποφάσεων».

Με άλλα λόγια, ό,τι και αν καταθέσει κανείς θα δημοσιευτεί ακριβώς όπως έχει κατατεθεί (περισσότερα διαβάστε ΕΔΩ).

Ωστόσο, εάν η χώρα μας δεν απαντούσε θα υπήρχε ο κίνδυνος η «σιωπή» μας να θεωρούνταν αποδοχή.

Η ελληνική διπλωματία έδρασε με πρωτοβουλία και υπό την ηγεσία του Νίκου Δένδια κινήθηκε ώστε εγκαίρως να καταγγείλει τις τουρκικές παρανομίες πριν, έστω και εντελώς τυπικά, αναρτηθούν.

Η Αθήνα εργάστηκε προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής νομικής και διπλωματικής αποδόμησης της ανυπόστατης συμφωνίας, κάτι που το πέτυχε.

Όπως διαβάζουμε στην επιστολή της Μαρίας Θεοφίλη, αναφορικά με την επιστολή της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Τουρκίας της 13ης Νοεμβρίου 2019 που απευθύνεται στον Γενικό Γραμματέα (A/74/550), η χώρα μας εκφράζει βαθιά λύπη για το γεγονός ότι η παραπάνω τουρκική επιστολή επαναλαμβάνει τους νομικά αβάσιμους τουρκικούς ισχυρισμούς σχετικά με τα εξωτερικά όρια της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Επιπλέον, συνεχίζει η Ελληνίδα διπλωμάτης, η επιστολή περιλαμβάνει έναν κατάλογο γεωγραφικών συντεταγμένων που καθορίζει τα εξωτερικά όρια των ισχυρισμών της υφαλοκρηπίδας της Τουρκίας, αγνοώντας πλήρως τα νόμιμα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και άλλων γειτονικών χωρών στην ίδια θαλάσσια περιοχή.

Η Ελλάδα, τονίζεται, επιθυμεί να επαναλάβει ότι οι παραπάνω τουρκικές αξιώσεις αγνοούν κατάφωρα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε αυτή τη θαλάσσια περιοχή.

Η ελληνική διπλωματία, επικαλούμενη το Δίκαιο της Θάλασσας, υπενθυμίζει ότι τα νησιά, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους, έχουν πλήρη δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες (υφαλοκρηπίδα / αποκλειστική οικονομική ζώνη) ως άλλο χερσαίο έδαφος, ένας κανόνας που ορίζεται σαφώς στο άρθρο 121 παράγραφος 2 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία αντικατοπτρίζει το εθιμικό διεθνές δίκαιο, όπως επιβεβαιώνεται από τη διεθνή νομολογία.

Αυτό επιβεβαιώνεται και από τη διεθνή πρακτική, συμπεριλαμβανομένων των υφιστάμενων συμφωνιών οριοθέτησης στην Ανατολική Μεσόγειο.

Στην ελληνική επιστολή τονίζεται ότι οι «παράνομες συντεταγμένες» απεικονίζουν τα όρια της άκυρης «συμφωνίας» που συνάφθηκε μεταξύ της Τουρκίας και της παράνομης αποσχιστικής οντότητας στη βόρεια Κύπρο, σε πλήρη παραβίαση των ψηφισμάτων 541 (1983) και 550 (1984) του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Πρόκειται για μια πράξη περιφρόνησης των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας και του διεθνούς δικαίου. Αυτές οι συντεταγμένες είναι άκυρες, τονίζεται.

Επιπλέον, οι τουρκικές αξιώσεις σχετικά με την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών που βρίσκονται δυτικά του μεσημβρινού 28º00’00 “E (παράρτημα Α / 74/550, μέρος D του καταλόγου γεωγραφικών συντεταγμένων) καθώς και οι σχετικοί ισχυρισμοί ότι τα ελληνικά νησιά στη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή δεν δημιουργούν θαλάσσιες ζώνες πέρα από τα χωρικά τους ύδατα, παραβιάζουν κατάφωρα την προαναφερθείσα αρχή και παραβιάζουν το αδιαίρετο της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας της Ελλάδας.

Είναι προφανές, υποστηρίζει με σθένος η χώρα μας, ότι τέτοιες διεκδικήσεις αγνοούν εντελώς το γεγονός ότι οι ακτές των ελληνικών νησιών παράγουν προβολές προς το νότο οι οποίες αλληλεπικαλύπτονται με τις προβολές των ακτών της Αιγύπτου και της Λιβύης.

Τα παραπάνω ισχύουν εξίσου για την περιοχή μεταξύ των γεωγραφικών σημείων 28º00’00 “E και 32º16’18” E, όπου οι τουρκικές αξιώσεις δεν λαμβάνουν υπόψη τα δικαιώματα των ελληνικών νησιών καθώς και εκείνων των ακτών της Κύπρου και της Αιγύπτου.

Συνοψίζοντας, με βάση τα παραπάνω, η Ελλάδα απορρίπτει έντονα τις προαναφερθείσες τουρκικές διεκδικήσεις στο σύνολό τους, καθώς και τις αυθαίρετες συντεταγμένες που επισυνάπτονται στην παραπάνω επιστολή, οι οποίες παρανόμως καθορίζουν τα εξωτερικά όρια της ισχυριζόμενης υφαλοκρηπίδας της Τουρκίας, με αυστηρή παραβίαση του διεθνούς δικαίουτης θάλασσας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Συνεπώς, οι ισχυρισμοί αυτοί και οι εν λόγω συντεταγμένες είναι άκυρες από τυχόν νομικές συνέπειες.

Δεν μπορούν να αποτελέσουν το θεμέλιο για οποιαδήποτε νόμιμα δικαιώματα και δεν μπορεί να γίνει επίκλησή τους κατά της Ελλάδας.

Από την άποψη αυτή, η Ελλάδα διατηρεί όλα τα δικαιώματά της βάσει του διεθνούς δικαίου.