Με μία καθυστερημένη απάντηση ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου τοποθετήθηκε πάνω σε δηλώσεις του Έλληνα Προέδρου της Δημοκρατίας από τις 18 Ιανουαρίου για τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης.
Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου έγραψε στο Twitter: «Ο Πρόεδρος μιας χώρας που λέγεται ότι είναι το λίκνο της δημοκρατίας αποκάλεσε ξανά τη μουσουλμανική “τουρκική” μειονότητα ως ελληνική μουσουλμανική μειονότητα.
»Παρά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
»Ό,τι κι αν λέτε η “τουρκική” μειονότητα της Δυτικής Θράκης είναι “τουρκική” εδώ και αιώνες και τουρκική θα παραμείνει “τουρκική”».
Ο Προκόπης Παυλόπουλος στις 18 Ιανουαρίου επισκεπτόμενος τον Έβρο και συγκεκριμένα το Διδυμότειχο υπενθύμισε στην Άγκυρα, τη βασική διάκριση την οποία έκανε η Συνθήκη της Λωζάνης ιδίως σε ότι αφορά στη φύση των ανθρώπων που κατοικούν στην Ελλάδα και ειδικότερα στη Θράκη αλλά και στους Έλληνες της Τουρκίας.
«Ό,τι και να λέγεται από οποιαδήποτε πλευρά μια είναι η αλήθεια κατά το διεθνείς δίκαιο και αυτή η αλήθεια είναι αδύνατον να παραγραφεί με οποιονδήποτε τρόπο.
»Η αλήθεια είναι πως κατά τη Συνθήκη της Λωζάνης, η Μουσουλμανική Μειονότητα η οποία ζει στη Θράκη είναι θρησκευτική μειονότητα δεν είναι εθνική μειονότητα με κανέναν τρόπο», επεσήμανε χαρακτηριστικά.
Οι μουσουλμάνοι της Θράκης
Η Συνθήκη της Λωζάνης αναγνωρίζει θρησκευτική και όχι εθνική μειονότητα στη Θράκη. Αυτό ανταποκρίνεται και στην αλήθεια.
Η πλειονότητα των μουσουλμάνων της Θράκης δεν είναι «μογγόλοι» εισβολείς. Είναι ντόπιοι πληθυσμοί που εξισλαμίστηκαν επί οθωμανικής κατοχής.
Οι Πομάκοι ειδικά, που συνιστούν το 1/3 των Ελλήνων μουσουλμάνων, εξισλαμίστηκαν κατά τους 16ο και 17ο αιώνα.
Από τους Κώδικες της Μητροπόλεως Φιλιππουπόλεως, προκύπτει ότι τα μέσα του 17ου αιώνα (το 1628 κατά τους Βούλγαρους, κατ’ άλλους το 1636 – 1672) οι πρόκριτοι των Πομάκων, για λόγους επιβίωσης αποφάσισαν ομαδικό εξισλαμισμό.
Το γεγονός αυτό αποδέχονται και οι ιστορικοί, ο Τσέχος Κ. Jerecek και ο Βούλγαρος πρώην πρεσβευτής στην Ελλάδα (ελληνικής καταγωγής από την μητέρα του), πρόεδρος της βουλγαρικής βουλής Ν. Todorov.
Ειδικότερα, κατά τον προαναφερθέντα Τσέχο ιστορικό, ο εξισλαμισμός, που άρχισε σταδιακά τον 16ο αιώνα επί Σελίμ Α (1512 -1520), ολοκληρώθηκε επί Μεχμέτ Δ (1641 – 1661) μετά τα αιματηρά γεγονότα στην κοιλάδα του Τσεπίνου στην Βουλγαρία.
Σύμφωνα με γενετικές έρευνες, οι Πομάκοι είναι αυτόχθονες πληθυσμοί της Ροδόπης με χαρακτηριστικά απομόνωσης.
Σε σύγκριση με άλλους μεσογειακούς πληθυσμούς της περιοχής, βρέθηκε ότι σχετίζονται γενετικά περισσότερο με τους Βουλγάρους και καθόλου με τους Τούρκους.
Η σχέση με τους Βουλγάρους όμως δεν οφείλεται σε σλαβική καταγωγή, παρά τη σλαβοφωνία τους, αλλά σε αρχαία θρακική καταγωγή.
Είναι γνωστό ότι οι αρχαίοι θρακικοί πληθυσμοί εξσλαβίστηκαν γλωσσικά κατά τον μεσαίωνα και κατά τον 19ο αιώνα εκβουλγαρίστηκαν σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας της ρωσικής πολιτικής στα Βαλκάνια με τη σχισματική Βουλγαρική Εξαρχία.
Για τους Έλληνες Διαφωτιστές οι Βούλγαροι αποτελούσαν σλαβόφωνο μέρος του ελληνικού έθνους, όπως το ίδιο ίσχυε και για τους σλαβόφωνους της Μακεδονίας (Γραικομάνους).
Για τους Έλληνες των αρχών του 19ου αιώνα δεν υπήρχε βουλγαρικό έθνος, ο Βούλγαρος ήταν συνώνυμο του αγροίκου, του αγράμματου και άξεστου εργάτη γης.
Στην ελληνική μουσουλμανική μειονότητα το άλλο 1/3 είναι Ρομά και το τρίτο 1/3 είναι οι λεγόμενοι οθωμανικής καταγωγής. Μεταξύ αυτών των τελευταίων υπάρχουν αρκετοί που δηλώνουν «Τούρκοι».
Δηλώνουν «Τούρκοι» όχι γιατί όλοι είναι -κάποιοι προφανώς και είναι- αλλά επειδή οι τουρκικές υπηρεσίες αλωνίζουν στη Θράκη και εμείς τους κοιτάμε.