Ο Πούτιν «φέρνει κοντά» Σερβία και Τουρκία – Η Αθήνα παρακολουθεί «ατάραχη»

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα πρέπει να αισθάνεται πολύ ικανοποιημένος από την κοντόφθαλμη πολιτική των Ευρωπαίων, γράφει το Militaire.

Η επιλογή τους να «φρενάρουν» την έναρξη ευρωπαϊκών διαπραγματεύσεων Αλβανίας-Βόρειας Μακεδονίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι βούτυρο στο ψωμί του, στην προσπάθεια που κάνει για να αυξήσει την επιρροή της Μόσχας στην περιοχή.

Τα πάει εξαιρετικά κατορθώνοντας να φέρει κοντά την ορθόδοξη Σερβία με την Τουρκία του ισλαμιστή Ερντογάν.

Η Ελλάδα απλά απέχει και είναι αμφίβολο αν έχει «διαβάσει» τις εξελίξεις, τονίζει το Militaire.

Η Σερβία και η Τουρκία είναι πλέον οι καλύτεροι φίλοι της Ρωσίας και αυτό τις έχει φέρει πιο κοντά.

Η Σερβία διαπιστώνει ότι η ένταξη της στο ΝΑΤΟ είναι αμφίβολη και συμμαχεί μ΄ ένα μέλος του την Τουρκία.

Οι δύο χώρες έχουν εμβαθύνει τις σχέσεις τους με τη Ρωσία η οποία έχει εξοπλίσει και τις δύο ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνατότητες. Mig-29 για τη Σερβία, S-400 για την Τουρκία. Ό,τι πληρώνει παίρνεις.

Και οι δύο χώρες έχουν επίσης ενισχύσει του ενεργειακούς δεσμούς με τους Ρώσους.

Αυτό το ξεκίνησαν οι εργασίες για την κατασκευή της επέκτασης του TurkStream στη νοτιοανατολική Ευρώπη.

Το «BalkanStream» σχεδιάστηκε για να συνδέσει την Τουρκία με τη Σερβία μέσω της Βουλγαρίας και στη συνέχεια να επεκταθεί στην Ουγγαρία και την Κεντρική Ευρώπη.

Με άλλα λόγια, το Βελιγράδι και η Άγκυρα βοηθούν στη γέννηση μιας νέας νότιας οδού για την παράδοση ρωσικού φυσικού αερίου στην ΕΕ.

Φυσικά, η απόφαση της Σερβίας να δώσει στη Gazprom το 50% των μετοχών του αγωγού έρχεται σε αντίθεση με την πολιτική της Τουρκίας.

Ακόμη μία ομοιότητα των δύο χωρών είναι ότι έχουν διαπιστώσει πως η ευρωπαϊκή προοπτική τους μάλλον είναι ανύπαρκτη.

Αυτό δεν φαίνεται να ενοχλεί πλέον την Τουρκία, η οποία μαζί με τη Ρωσία, ακόμη και την Κίνα διεκδικούν να καλύψουν το κενό που βλακωδώς προκαλούν οι Ευρωπαίοι με την απουσία τους!

Όλα αυτά θα μπορούσαν να αποτελούν ευκαιρίες για την ελληνική διπλωματία, αν δεν παρέμενε πεισματικά «κολλημένη» σε «παλαιολιθικές» αντιλήψεις και στο «δόγμα» της αναμονής σωτήρων και προστατών από την Δύση.

Η Ελλάδα, ακόμη και μετά από τη δεκαετή οικονομική κρίση, παραμένει η ισχυρότερη χώρα των Βαλκανίων.

Είναι κάτι που δικαιωματικά της δίνει τον ρόλο του πρωταγωνιστή των εξελίξεων, τον οποίο όμως ανεξήγητα και εμμονικά αρνείται να αναλάβει…

Σε μια περιοχή που θα ΄πρεπε εκείνη να οδηγεί τις εξελίξεις αναμένει «οδηγίες» από άλλους και δείχνει εξαιρετικά άτολμη να αναλάβει πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν στη διασφάλιση των συμφερόντων της, καταλήγει το Militaire.