Η Τουρκία μάς έχει κηρύξει υβριδικό πόλεμο: Να της αντεπιτεθούμε σε βόρεια Συρία και Λιβύη

Σε άρθρο του στο ιστολόγιο «Ανοιχτό Παράθυρο», υπό τον τίτλο «Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις», ο Διογένης Λόππας γράφει μεταξύ άλλων:

«Σήμερα η Τουρκία δεν αρκείται μόνο στο να αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία με τον πιο επίσημο τρόπο, ούτε αρκείται μόνο σε επίδειξη σημαίας και επιθετικές ενέργειες (γεωτρήσεις) εντός των Κυπριακών υδάτων.

»Την ίδια ώρα διεξαγάγει έναν υβριδικό πόλεμο σε τρία διαφορετικά σημεία ταυτόχρονα:

»Στο Αιγαίο, με καθημερινή αμφισβήτηση των συνόρων μέσω συνεχών παραβιάσεων σε αέρα και θάλασσα, στη Συρία μέσω μιας στρατιωτικής εισβολής εν εξελίξει (και μέσω έμπρακτης στήριξης σε παραστρατιωτικές οργανώσεις ισλαμιστών) και στη Λιβύη, όπου παραβιάζοντας το διεθνές εμπάργκο και κάθε άλλη έννοια δικαίου και λογικής, στηρίζει (προς το παρόν με drones) την καταρρέουσα κυβέρνηση των ισλαμιστών, με στόχο την επικράτηση μιας φιλικής κυβέρνησης που θα οριοθετήσει ΑΟΖ, παρακάμπτοντας την ελληνική κυριαρχία (έμπρακτη και με διεθνή χροιά αμφισβήτηση ΑΟΖ Κρήτης).

»Είναι προφανές ότι η άκρως επιθετική αυτή τακτική της Τουρκίας, που στρέφεται ευθέως ενάντια στα δικά μας κυριαρχικά δικαιώματα, δεν δύναται να αντιμετωπιστεί με τις πρακτικές του παρελθόντος και δη με την αγαπημένη τακτική των μεταπαπανδρεϊκών κυβερνήσεων, δηλαδή με το λεγόμενο »κατευνασμό».

»Πρέπει επιτέλους να κατανοήσουμε ότι η τακτική αυτή πέθανε τη μέρα του τουρκικού πραξικοπήματος και ενταφιάστηκε την ώρα που τα τουρκικά Leopard σάρωναν τη Συρία και τα τουρκικά drones μάχονταν στους ουρανούς της Λιβύης.

»Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στο ίδιο δίλημμα που βρέθηκαν οι Σπαρτιάτες (σ.σ. στον Πελοποννησιακό Πόλεμο):

»Αν περιχαρακωθούμε πίσω από τον κατευνασμό και τις ισχυρές πλην απρόθυμες συμμαχίες μας, κινδυνεύουμε να βρεθούμε μια μέρα χωρίς ΑΟΖ, με το Αιγαίο κομμένο στη μέση και με ένα αναγνωρισμένο τουρκικό κράτος στην Κύπρο.

»Αν θέλουμε να αποτρέψουμε κάτι από όλα αυτά τα ζοφερά, οφείλουμε να δράσουμε προληπτικά, μαζί προφανώς με τους συμμάχους που μοιραζόμαστε τα ίδια συμφέροντα (ΗΠΑ, Γαλλία, Ιταλία, Ισραήλ, Αίγυπτος, Κύπρος) σε κάθε μέτωπο του υβριδικού αυτού πολέμου και σε κάθε νέο που θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ώστε να προκαλέσουμε ζημιά στους αντιπάλους μας.

»Για έναν εξωτερικό παρατηρητή είναι αδιανόητο σήμερα οι Κούρδοι της Συρίας να έχουν αφεθεί στο έλεος του Αττίλα και να μην υπάρχει καμία απάντηση στα Τουρκικά drones της Λιβύης ή στα γεωτρύπανα της ανατολικής μεσογείου.

»Αν σήμερα δε στηριχθούν εμπράκτως (με αντιαρματικά, αντιαεροπορικά, drones, εφόδια, επιμελητεία, ειδικές δυνάμεις) οι Κούρδοι ή ο στρατάρχης Χαφτάρ, αν δεν αντιμετωπιστούν επί ίσοις όροις τα γεωτρύπανα και οι φρεγάτες της ανατολικής μεσογείου, τότε δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα καλό στο μέλλον.

»Τις περισσότερες φορές οι λαοί δεν επιθυμούν τον πόλεμο, αλλά έρχονται εποχές που ο πόλεμος βρίσκει τους λαούς και είναι προτιμότερο να μην τους βρίσκει απροετοίμαστους.

»Αυτός ο πόλεμος είναι υβριδικός και έχει ήδη ξεκινήσει. Οι αντίπαλοι παίρνουν θέση.

»Το βλέπουμε καθημερινά από τις κινήσεις όχι μόνο των Τούρκων, αλλά και των Ρώσων, των Ιρανών και των Ισραηλινών.

»Είναι πολύ πιθανόν ότι ο πόλεμος του μέλλοντος δεν θα έχει μαζικές εισβολές στρατών ή τυφλούς βομβαρδισμούς πόλεων.

»Κατά τον τρόπο αυτό νομίζουμε ότι κοιμόμαστε ασφαλείς ή κυνηγάμε αφελώς τα φαντάσματα του κατευνασμού.

»Τα παράγωγα όμως του πολέμου αυτού, ελάχιστα θα διαφέρουν από τα παράγωγα μιας κλασσικής σύγκρουσης.

»Η προηγούμενη κυβέρνηση μπορεί να υπέπεσε σε πολλά σφάλματα, μπορεί να δυσαρέστησε, μπορεί να ολιγώρησε ή και να συμβιβάστηκε με λάθος ανθρώπους, αλλά υπήρξαν τομείς όπου μεγαλούργησε, τηρουμένων και των συνθηκών χρεοκοπίας, τομείς όπως τα εργασιακά και η οικονομία.

»Εκεί όμως που έδειξε πραγματικό όραμα και δημιούργησε έργο από το πουθενά ήταν ο τομέας της εξωτερικής πολιτικής.

»Ο σχεδιασμός του νέου αυτού δόγματος αποκαλύπτεται τώρα, καθώς αποκαλύπτονται και οι πραγματικοί αντίπαλοι», γράφει ο Διογέννης Λόππας.

Διαβάστε εδώ ολόκληρο το άρθρο: Μια φωτογραφία, χίλιες λέξεις