«Ξηλώνουν» τις συλλογικές συμβάσεις Μητσοτάκης-Βρούτσης

Μεγάλες αλλαγές στις κλαδικές συμβάσεις φέρνει το αναπτυξιακό σχέδιο της κυβέρνησης, όπως «διέρρευσε» χθες από την κυβέρνηση.

Φαίνεται πως η κυβέρνηση της ΝΔ σπεύδει να υιοθετήσει και να εφαρμόσει ένα πάγιο αίτημα του ΣΕΒ υπονομεύοντας τις συλλογικές συμβάσεις για να δημιουργήσει… φθηνή εργασία.

Όπως έγινε γνωστό, η εισαγωγή ρήτρας εξαίρεσης από την υποχρεωτική εφαρμογή μιας κλαδικής σύμβασης θα αφορά επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν πρόβλημα βιωσιμότητας ή βρίσκονται σε διαδικασία αναδιάρθρωσης (Δεν έχουν γίνει γνωστά τα κριτήρια).

Ειδικότερα, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, το ζήτημα της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης όταν συντρέχουν περισσότερες της μιας συλλογικές συμβάσεις, όπως άλλωστε και η επέκταση/διάρκεια των συλλογικών συμβάσεων εξέτασε και η Επιτροπή Ειδικών Εμπειρογνωμόνων, η οποία δημοσίευσε τον Σεπτέμβριο του 2016 τις Συστάσεις της για την αναθεώρηση των θεσμών της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα.

Η επιτροπή έλαβε υπόψη τι ισχύει στις άλλες 27 χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Παρατηρήθηκε, λοιπόν, ότι με τα χρόνια κέρδισε έδαφος η πρακτική -σε περιπτώσεις εκτάκτων οικονομικών αναγκών κυρίως μικρών επιχειρήσεων-να γίνονται εξαιρέσεις κατά την εφαρμογή των όρων των συλλογικών συμβάσεων προκειμένου να διευκολυνθούν για να ορθοποδήσουν.

Τέτοιες επιχειρήσεις είναι , για παράδειγμα, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές:

1. Επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα δηλαδή επιχειρήσεις σε καθεστώς προπτωχευτικής διαδικασίας, ή πτώχευσης ή εξωδικαστικού συμβιβασμού ή εξυγίανσης,

2. Οι επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας

3. Νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού σκοπού

Ως φαίνεται, δεν αποσαφηνίζεται ποιες είναι οι δικλείδες ασφαλείας για να επικαλεστεί μια επιχείρηση οικονομικά προβλήματα.

Πάρτε άδεια για λειτουργία επιχείρησης από ιδιώτες!

Την ίδια ώρα, βάσει των συγκεκριμένων διαρροών, μπαίνουν ιδιώτες στον έλεγχο των αδειοδοτήσεων για επιχειρήσεις.

Ως εκ τούτου, η πιστοποίηση και ο έλεγχος θα γίνεται όχι μόνο από δημοσίους αλλά και από ιδιωτικούς φορείς, εγκεκριμένους από το Εθνικό Σύστημα Υποδομών Ποιότητας, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές και θα υπάρχουν πρόσθετες ρυθμίσεις που θα διασφαλίζουν την αμεροληψία καθώς και κυρώσεις αν χρειαστεί.

Βέβαια, δεν παραλείπουν να αναφέρουν πως σε κάθε περίπτωση, η διοίκηση δεν απεμπολεί το δικαίωμα να διεξάγει η ίδια ελέγχους αν χρειαστεί.

Εγείρονται μια σειρά από ερωτηματικά, όπως για ποιο λόγο θα πρέπει να δοθεί σε ιδιώτες μια τέτοια δυνατότητα, εάν δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορεί να παρέμβει το Δημόσιο, ενώ δε διασαφηνίζεται ποιο θα είναι το επιπλέον κόστος για τις επιχειρήσεις, οι οποίες θα αιτούνται αδειοδότησης.

Τι θα γίνει με τους ελέγχους

Από εκεί και πέρα, η κυβέρνηση προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για λιγότερους ελέγχους σε σχέση με την παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας.

Κι αυτό, διότι όπως υποστηρίζουν κυβερνητικές πηγές, δε θα γίνονται λιγότεροι έλεγχοι.

Όπως αναφέρουν, η έλλειψη ανθρωπίνων πόρων οδηγεί πολλές φορές σε λιγότερους ελέγχους ή σε μη στοχευμένους ελέγχους (π.χ. ελέγχονται μόνο μικρές επιχειρήσεις αντί μεγάλων ή επικίνδυνων μονάδων).

Γι’ αυτό, προβλέπεται ότι ελεγκτές μπορούν να είναι και φυσικά ή νομικά πρόσωπα του ιδιωτικού τομέα. Φυσικά αυτό θα γίνεται πάντοτε με τις νόμιμες διαδικασίες (με παραχώρηση ή ανάθεση αρμοδιότητας) των αρμόδιων δημόσιων ελεγκτικών αρχών.

Προβλέπεται ότι κάθε καταγγελία θα είναι ηλεκτρονική. Αυτό χρειάζεται π.χ., σύμφωνα πάντα με κυβερνητικές πηγές για να μπορεί να γίνει μια σωστή χαρτογράφηση των καταγγελιών των πολιτών για επιχειρήσεις και να μπορούν οι ελεγκτικές αρχές να δουν το ιστορικό μιας επιχείρησης σύμφωνα με τις καταγγελίες που έχουν υποβληθεί.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την ηλεκτρονική τους καταχώριση.

Επίσης, προβλέπονται υποχρεωτικά πρωτόκολλα συνεργασίας των ελεγκτικών αρχών, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι οποίες προσθέτουν πως σήμερα, παρατηρείται το φαινόμενο να ελέγχονται οι επιχειρήσεις από διαφορετικές αρχές για τον ίδιο λόγο.

Ωστόσο- αν και δεν έχει δημοσιοποιηθεί το ολοκληρωμένο πλαίσιο- υπάρχει διάχυτη η εντύπωση για προσπάθεια μείωσης των ελέγχων σε όσους φοροδιαφεύγουν ή για εργοδότες, οι οποίοι προχωρούν στην εκμετάλλευση των εργαζομένων, παραβιάζοντας την εργατική νομοθεσία.