Πολιτική θύελλα με τη μυστική διπλωματία Καραμανλή για τη Μακεδονία – «Δεν μαζεύεται» η επιστολή

Αίσθηση έχει προκαλέσει η δημοσιοποίηση της επιστολής του Κώστα Καραμανλή προς τον Αμερικανό Πρόεδρο Τζορτζ Μπους, με την οποία αποδεχόταν την τριπλή ονομασία για την τότε ΠΓΔΜ, χωρίς συνταγματική αναθεώρηση, δηλαδή χωρίς erga omnes (για κάθε χρήση).

Στην εφημερίδα Documento απάντησαν κύκλοι Καραμανλή που επιβεβαίωσαν την επιστολή και το περιεχόμενό της.

Όσον αφορά το βασικό ερώτημα για την αλλαγή της εθνικής γραμμής στο Μακεδονικό από τον Κώστα Καραμανλή, επικαλούνται λόγους… τακτικής προκειμένου να αποδειχθεί ότι ήταν λάθος η πολιτική που ακολούθησαν οι ΗΠΑ και οι άλλες χώρες.

Στο κομβικό ζήτημα γιατί δεν ενημέρωσαν τα υπόλοιπα κόμματα για την στροφή στην εθνική γραμμή οι κύκλοι Καραμανλή δεν απαντούν.

Ας πάρουμε ένα ένα τα σημεία της απάντησης των κύκλων Καραμανλή και να δούμε τα κενά που αφήνουν.

Κύκλοι Καραμανλή: «Το έγγραφο δεν αναφέρεται σε ελληνική πρόταση, αλλά σε πρόταση του Μάθιου Νίμιτς, με σκοπό την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων».

Οι κύκλοι Καραμανλή λένε ότι δεν ήταν ελληνική πρόταση αλλά η απάντηση σε πρόταση Νίμιτς.

Μα δεν έχει σημασία ποιανού είναι η πρόταση.

Σημασία έχε ότι απαντά θετικά και το αναφέρει αυτό όχι μόνο σε αυτόν που έκανε την πρόταση. Αλλά και στον Πρόεδρο των ΗΠΑ.

Κύκλοι Καραμανλή: «Αναφέρεται σε μία εποχή κατά την οποία οι μαζικές αναγνωρίσεις της τότε ΠΓΔΜ με τη συνταγματική της ονομασία έφεραν την Ελλάδα σε εξαιρετικά δυσμενή θέση».

Οι κύκλοι Καραμανλή λένε δηλαδή ότι η επιστολή εστάλη γιατί ήταν δυσμενές το κλίμα επειδή όλοι αναγνώριζαν τα Σκόπια ως Μακεδονία.

Μα αυτό είναι η επιτομή της αποτυχημένης εξωτερικής πολιτικής αφού η ηγεσία του Υπ. Εξωτερικών εκείνη την περίοδο ούτε μπόρεσε να προβλέψει αλλά κυρίως δεν μπόρεσε να αναχαιτίσει αυτό το δυσμενές κύμα.

Η κυβέρνηση τι έκανε; Περιοριζόταν σε παρατηρητή των εξελίξεων;

Κύκλοι Καραμανλή: «Το έγγραφο δεν απευθύνεται στα Σκόπια, αλλά προς τις ΗΠΑ, προκειμένου να αναστραφούν τα τετελεσμένα που προκάλεσε η εκ μέρους τους αναγνώριση και να επιβεβαιωθεί ότι η λύση δεν θα ερχόταν μέσω μονομερών ενεργειών, αλλά μέσω διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο του ΟΗΕ.

»Ήταν μία επιβεβλημένη τακτική κίνηση προκειμένου η Ελλάδα να αντιστρέψει τα εις βάρος της τετελεσμένα και να κερδίσει στη συνέχεια με αγώνα και μεθοδικότητα το πλεονέκτημα, όπως και έγινε τελικά στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2008».

Ακόμη και τώρα οι κύκλοι Καραμανλή δεν καταλαβαίνουν ότι είναι πολύ χειρότερο να αποδέχονται όλα αυτά στον πλανητάρχη και θα μείνουμε εδώ.

Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα περισσότερο.

Δηλαδή οι κύκλοι Καραμανλή, λένε ότι επειδή οι ΗΠΑ αναγνώρισαν την ΠΓΔΜ ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», επιχείρησε με αυτή την κίνηση να τους δείξει ότι έκαναν λάθος και ότι η σωστή κίνηση είναι να λυθεί μέσω του ΟΗΕ.

Όμως ακόμη και με αυτή την λύση που προτείνεται μέσω του Μ. Νίμιτς, η αμερικανική πλευρά δεν δεσμεύεται να ανακαλέσει την αναγνώριση ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ούτε και οι άλλες χώρες.

Με βάση την πρόταση Νίμιτς, η Ελλάδα ο ΟΗΕ θα αναγνώριζαν την ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία – Σκόπια» και η ΠΓΔΜ θα ονομαζόταν Δημοκρατία της Μακεδονίας και οι υπόλοιπες χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία και όχι μόνο οι ΗΠΑ θα την αποκαλούσαν όπως ήθελαν.

Δηλαδή συζητούσε «Τριπλή Ονομασία». Όσο για το Σύνταγμα, τη γλώσσα, την εθνότητα και τον αλυτρωτισμό θα έμεναν ως είχαν και όπως περιγράφονταν στο Σύνταγμα της χώρας.

Κύκλοι Καραμανλή: «Με αυτή την τακτική κίνηση, αλλά κυρίως με μία ολοκληρωμένη στρατηγική που κατέληξε στη Σύνοδο, καταφέραμε να αντιστρέψουμε τα δεδομένα και να εξοπλίσουμε τη χώρα με τα ισχυρά εκείνα όπλα (αποφάσεις Κορυφής του ΝΑΤΟ και της ΕΕ) που τοποθετούσαν πλέον τα Σκόπια στη θέση του επισπεύδοντος για την εξεύρεση λύσης. Έφεραν δηλαδή την Ελλάδα σε θέση ισχύος».

Η Ελλάδα από το Βουκουρέστι και μετά δεν πέρασε ποτέ σε θέση ισχύος.

Ίσα ίσα που χειροτέρεψε η κατάσταση γιατί ο Γκρουέφσκι και οι ομοϊδεάτες του στο VMRO επέβαλαν επί μια δεκαετία την «αρχαιομακεδονική» ταυτότητα με βιβλία, αγάλματα, ονομασίες δρόμων και μια σειρά από άλλα πράγματα.

Όσο για την θέση ισχύος της χώρας που επικαλούνται ο στρουθοκαμηλισμός δεν δηλώνει ποτέ θέση ισχύος!

Δεν είναι θέση ισχύος για τη χώρα μας είναι να αποκαλεί όλος ο κόσμος την ΠΓΔΜ «Μακεδονία» και εμείς να αδιαφορούμε.

Δεν είναι θέση ισχύος για τη χώρα μας να εκπαιδεύεται ο στρατός της γειτονικής χώρας από την Τουρκία.

Κύκλοι Καραμανλή: «Η πιο τρανή απόδειξη της σταθερότητας στις θέσεις μας παραμένει ότι δεν αποδεχτήκαμε ποτέ λύση που να μην τις ικανοποιεί, εξού και η απειλή του βέτο στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ το 2008».

Η σταθερότητα στις θέσεις δεν έχει καμία σχέση με το γεγονός ότι ο Κώστας Καραμανλής ουδέποτε αποδέχθηκε λύση που δεν τις ικανοποιεί.

Ο Κώστας Καραμανλής δεν είναι σταθερός στις θέσεις του στο Μακεδονικό κι αυτό αποδεικνύεται από την επιστολή του προς τον Τζορτζ Μπους.

Με την επιστολή δέχεται λύση τριπλής ονομασίας. Λύση χωρίς erga omnes. Λύση που είναι ξεκάθαρα απέναντι στις εθνικές θέσεις.

Ο Κώστας Καραμανλής με την επιστολή του στον Τζορτζ Μπους δίνει δικαίωμα να διατηρούν και εθνότητα και γλώσσα και αλυτρωτισμό αφού στο Σύνταγμα της ΠΓΔΜ μιλούσε για μακεδονική εθνότητα, για μακεδονική γλώσσα (όχι της σλαβικής γραμμής) και ήταν γεμάτο αλυτρωτικές αναφορές.

Είναι κίνηση τακτική να στέλνεις τέτοια επιστολή στον πλανητάρχη;

Οι κύκλοι Καραμανλή επιμένουν ότι η επιστολή και η στάση που περιγράφει μέσα στο κείμενο ήταν μια κίνηση τακτικής.

Πώς μπορεί να υποστηρίζει ένας πρώην πρωθυπουργός να λέει τέτοιο επιχείρημα;

Η επίσημη επιστολή ενός πρωθυπουργού προς τον αρχηγό ενός άλλου κράτους είναι δεσμευτική στην διεθνή διπλωματία.

Πόσο μάλλον όταν αποδέχεται αυτά που αποδέχεται στην επιστολή του ο Κώστας Καραμανλής στον… Πλανητάρχη.

Δηλαδή θα μπορούσαμε να αποδεχθούμε ως «κίνηση τακτικής» μια πιθανή επίσημη επιστολή του Αλέξη Τσίπρα προς στον Ντόναλντ Τραμπ ή τον Ταγίπ Ερντογαν ότι αποδεχόμαστε να δώσουμε την μισή ΑΟΖ του Καστελόριζου για να αποκαλύψουμε δήθεν ότι οι Τούρκοι δεν θέλουν την μισή, αλλά τη θέλουν όλη;

Αν έβγαινε στην συνέχεια ο Αλέξης Τσίπρας να πει ότι «έμεινα σταθερός στις θέσεις μου και εν τέλει ποτέ δεν υπέγραψα» τι θα απαντούσαν οι ίδιοι κύκλοι;

Κρυφό καμάρι η μυστική διπλωματία

Άρα, ο Κώστας Καραμανλής ανέτρεψε την μέχρι τότε πολιτική στο θέμα.

Δήλωνε διατεθειμένος να υπογράψει μια λύση με τριπλή ονομασία χωρίς συνταγματική αναθεώρηση (άρα με γλώσσα και εθνότητα που υπήρχε καταγεγραμμένη στο σύνταγμά τους) και το δημοσιοποίησε στον Τζορτζ Μπους και στον Μάθιου Νίμιτς.

Ο Μάθιου Νίμιτσς όπως ήταν φυσικό θα ενημέρωσε στη συνέχεια την ηγεσία της ΠΓΔΜ για να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις.

Δηλαδή, η Ουάσιγκτον γνώριζε ότι εμείς δεχόμαστε όλα αυτά.

Τα Σκόπια γνώριζαν ότι η Ελλάδα τα δίνει όλα αυτά.

Οι Έλληνες πολίτες το γνώριζαν; Όχι.

Οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί το γνώριζαν τότε; Είχαν ενημερωθεί; Όχι.

Άρα ο κόσμος το είχε τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι και μυστική διπλωματία!

Περί προδοσίας

Εν τέλει αυτό που αποκαλύπτεται μέσα από αυτή την επιστολή είναι ότι επί ΝΔ δήλωναν στο πιο υψηλό διεθνές επίπεδο ότι μπορούν να διαπραγματευθούν από θέσεις που ποτέ δημόσια δεν είχε πάρει η πολιτική ηγεσία στην Ελλάδα.

Αυτό που αποκαλύπτεται από αυτή την επιστολή είναι ότι η ντουλάπα της ΝΔ είναι γεμάτη με πολύ περισσότερους σκελετούς από όσους μπορούσαμε να φανταστούμε και στο χειρότερο σενάριο.

Για να είμαστε όμως και δίκαιοι ο Κώστας Καραμανλής όπως και η Ντόρα Μπακογιάνη επειδή «γνωρίζουν» και γνώριζαν ότι και οι άλλοι «γνωρίζουν» γενικά ήταν πιο προσεκτικοί στους χαρακτηρισμούς τους στην Συμφωνία των Πρεσπών.

Αντίθετα ο Κυριάκος Μητσοτάκης επί μακρόν χρησιμοποίησε τη ρητορική της «προδοτικής συμφωνίας».

Και μιλούσε για «ξεπούλημα» της Μακεδονίας από την σημερινή κυβέρνηση με αντάλλαγμα τις συντάξεις.

Σήμερα διαβάζοντας την επιστολή αυτή τι λέει;

Για να χρησιμοποιήσουμε την ίδια ρητορική μόνο για μία φορά και με μοναδικό γνώμονα να δώσουμε το μέγεθος των γεγονότων:

«Με τι αντάλλαγμα ξεπουλούσε την εθνική γραμμή στο Μακεδονικό τότε η ΝΔ;».