Ο Ιμάμογλου είναι ένας κεμαλιστής – Δεν αλλάζει κάτι στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας

«Όποιος κερδίζει την Κωνσταντινούπολη, κερδίζει ολόκληρη τη Τουρκία» έλεγε σοφά ο Ερντογάν.

Μόνο που στη πορεία το ξέχασε και έβαλε την όπισθεν, χάνοντας με πάνω από 770.000 ψήφους ο εκλεκτός του.

Η Κωνσταντινούπολη των 16 εκατομμυρίων κατοίκων παράγει από μόνη της το ένα τρίτο του Τουρκικού ΑΕΠ, που σημαίνει ότι η Τούρκικη ελίτ, τα μεγαλοστελέχη, οι μορφωμένοι Τούρκοι όλων των μεγάλων παραλιακών πόλεων των οποίων τους Δήμους έχασε ο Ερντογάν, αυτοί δηλαδή που τον στήριζαν κάποτε, άρχισαν να του γυρίζουν την πλάτη.

Όσο κι αν ο Ερντογάν γνωρίζοντας την κατάσταση προσπαθεί να θολώσει τα νερά (και τις ψήφους) δίνοντας κίνητρα για εσωτερική μετανάστευση από τα βάθη της Τουρκίας στους φανατικούς ισλαμιστές οπαδούς του προς τα παράλια, δεν τα καταφέρνει.

Επισκέφθηκα πολλές φορές την Τουρκία και ιδιαίτερα την Κωνσταντινούπολη.

Παλιότερα, σπάνια έβλεπες μαντίλες και καμπαρντίνες στις γυναίκες ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις.

Τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο παράγινε, ενώ από την άλλη πλευρά βλέπεις γυναίκες ντυμένες σύγχρονα, ν’ αρνούνται ν’αλλάξουν με ότι αυτό σημαίνει στην οικογενειακή τους κουλτούρα.

Πώς μπορείς ν’αλλάξεις ένα κομμάτι λαού που γνώρισε τον δυτικό τρόπο ζωής, που μορφώθηκε, που συναναστράφηκε διαφορετικά, που επικοινώνησε με άλλες δυτικές χώρες, που ταξίδεψε, που έμαθε ξένες γλώσσες, που δεν καταπίνει αμάσητο τον φανατισμό που του σερβίρεις με τη γαρνιτούρα του μεγαλοιδεατισμού χωρίς να τον διαιρέσεις, η χωρίς να στραφεί εναντίον σου;

Η οικονομική και επιχειρηματική ελίτ της Τουρκίας μαζί με τους απλούς μορφωμένους πολίτες δεν επενδύουν πλέον στον Ερντογάν και στο AKP, ενώ ο ίδιος και η μεγαλομανία του δεν δείχνει να διδάσκεται τίποτε από την πρόσφατη και παλιότερη ιστορία του.

Χθες οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης γιόρτασαν έστω και μια επίφαση ελευθερίας.

Ο Εκρέμ Ιμάμογλου είναι ένας κοσμικός Κεμαλιστής πιστός στον Μουσταφά Κεμάλ, που δεν δέχεται τον ακραίο Ισλαμισμό, δεν σημαίνει όμως αυτό ότι αλλάζει κάτι στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας και ας μη κάνουν πάρτι οι ντόπιοι αφελείς.

Οι Τούρκοι της ανύπαρκτης Δημοκρατίας χθες, δεν τίμησαν τις παραλίες και τα week end, τίμησαν την κάλπη και δεν άφησαν να πάει η ψήφος τους χαμένη, αν κάτι διδάσκει αυτό εμάς τους «χαλαρούς» της πρόσφατης τεράστιας αποχής των ευρωεκλογών παρότι γνωρίζαμε τη βαθύτερη σημασία τους.

Σε κάθε περίπτωση, το στόρι Ερντογάν θα έχει πάρα πολλές σκηνές ακόμη για να μπορεί κανείς να προεξοφλήσει από τώρα το τέλος του και στο μεσοδιάστημα εμείς οι δίπλα πόρτα μπορεί να τα δούμε όλα.

Μπορεί να εισβάλλει στη Κυπριακή ΑΟΖ με γεωτρύπανα προσπαθώντας να δημιουργήσει τετελεσμένα μέχρι οριστικό κομμάτιασμα της Κύπρου, όσο οι ευρωχαρτογιακάδες ακόμη «συσκέπτονται» για τα μέτρα αναλόγως συμφερόντων τους, αλλά μια προσπάθεια γεώτρησης στο Καστελόριζο στο μοναδικό σημείο που ενωνόμαστε με την Κυπριακή ΑΟΖ, θα σημάνει για εμάς μέχρι και αιτία πολέμου.

Κατερίνα Πάντα