Ο Πατριάρχης Αντιόχειας απένειμε παράσημο στον Προκόπη Παυλόπουλο

Ολοκληρώνοντας τη διήμερη επίσκεψή του στον Λίβανο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος μετέβη στο Μπαλαμάντ (Balamand), όπου συναντήθηκε με τον Πατριάρχη Αντιοχείας Ιωάννη Ι’, ο οποίος τού απένειμε το «Παράσημο Αποστόλων Πέτρου και Παύλου».

Ο κ. Παυλόπουλος υπενθύμισε ότι η Αντιόχεια, κατά την μακραίωνη Ιστορία της, αναδείχθηκε σε εμβληματικό κέντρο του ελληνικού πολιτισμού, προσθέτοντας πως αυτή την ανεκτίμητη παράδοση συνεχίζει ο αποστολικός θρόνος της Αντιοχείας, συμπυκνώνοντας την παράδοση της φιλοσοφίας των Ελληνιστικών Χρόνων, των κορυφαίων Πατέρων της Εκκλησίας και των μεγάλων Υμνογράφων της Ορθοδοξίας.

«Εκ μέρους της ελληνικής Πολιτείας και του ελληνικού λαού οφείλω να αναγνωρίσω, δημοσίως, στην υμετέρα μακαριότητα ότι ως δεινός οιακοστρόφος του Παλαίφατου Πατριαρχείου Αντιοχείας υπερασπίζεσθε -επικουρώντας, ταυτοχρόνως, καθοριστικώς το έργο του Οικουμενικού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως- στο ακέραιο την ως άνω παράδοση.

»Υπό τα δεδομένα αυτά προστατεύετε επαξίως, με την Τίμια Ιεραρχία και τον Ιερό Κλήρο και εν μέσω αντιξοοτάτων συνθηκών, τα τεκμήρια της ιστορικότητας των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων» δήλωσε ο κ. Παυλόπουλος.

«Έχω πλήρη συναίσθηση της μεγάλης τιμής την οποία μου περιποιείτε, απονέμοντάς μου το Παράσημο των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

»Να είσθε βέβαιος ότι θα πράξω ό,τι μου αναλογεί, προκειμένου να φανώ αντάξιος αυτής της μεγάλης τιμής» κατέληξε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Η Αντιόχεια τελεί υπό τουρκική κατοχή. Ο Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης Αντιόχειας, που συμπεριλαμβάνει στην Εκκλησία εκτός από τη Συρία και τον Λίβανο, έχει μεταφέρει την έδρα του στη Δαμασκό.

Την Αντιόχεια έχουν εγκαταλείψει οι χριστιανοί Πατριάρχες Αντιόχειας και των υπολοίπων δογμάτων, καθολικοί, μαρωνίτες (ουνίτες), μελχίτες (ουνίτες), μονοφυσίτες.

Ωστόσο, ο κανονικός ρωμαϊκός (ανατολικορωμαϊκός – βυζαντινός) πατριαρχικός θρόνος της Αντιόχειας είναι εκείνος του Ελληνορθόδοξου πατριάρχη.

Το Πατριαρχείο Αντιόχειας, θρησκευτικό κέντρο του μεσαιωνικού και ύστερου Ελληνισμού της Συρίας και του Λιβάνου, εδώ και πάνω από ένα αιώνα από ελληνόφωνο έγινε αραβόφωνο, εξαιτίας της ρωσικής εμπλοκής που εργάζεται από τα τέλη του 19ου αιώνα για τον αφελληνισμό των Ελληνορθόδοξων Συρίας και Λιβάνου και την αραβοποίησή τους.

Οι Αντιοχείς, όπως λέγονται αυτοί οι ξεχασμένοι Έλληνες, αφημένοι στον εξαραβισμό, αριθμούν σήμερα σε Συρία και Λίβανο περίπου 1.3 εκ. άνθρωποι.

Υπολογίζονται σε περισσότεροι από 1,8 εκ. μαζί με τους ομογενείς τους στο εξωτερικό.

Ακόμα 1,5 εκ. Ελλήνων της Αντιόχειας (παγκοσμίως) έγιναν ουνίτες και υπάγονται στη λεγόμενη Μελχίτικη Ελληνική Καθολική Εκκλησία.

Σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς κατά προσέγγιση, οι Έλληνες της Μέσης Ανατολής, των Πατριαρχείων Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, πλησιάζουν παγκοσμίως τους 6 εκ. ανθρώπους. Μιλάμε για μια δεύτερη Ελλάδα.

Να σημειωθεί ότι δεν συμπεριλαμβάνονται στην Ελληνική Ομογένεια, θα έπρεπε όμως να θεωρούνται μέρος της Ελληνικής Διασποράς.

Η Ελλάδα, για την προστασία αυτών των πληθυσμών από τον αραβισμό και τον ισλαμισμό, δεν έχει αναγνωρίσει ποτέ ελληνική μειονότητα σε Συρία και Λίβανο.

Το 1850 φανατικοί μουσουλμάνοι εξαπέλυσαν πογκρόμ ενάντια στους Έλληνες του Χαλεπιού. Οι περισσότεροι διέφυγαν στη Σμύρνη και στη Βηρυτό.

Το 1860, πάλι ο μουσουλμανικός όχλος, επιτέθηκε στους Έλληνες της Δαμασκού. Σφαγιάστηκαν 11.000 Έλληνες της Δαμασκού.

Μετά το 1922 οι περισσότεροι Αντιοχείς, επειδή τέθηκαν υπό τη γαλλική εντολή στη Συρία, δεν συμπεριλήφθησαν στις ανταλλαγές πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Λίγοι που παρέμειναν στα όρια του τουρκικού κράτους και ανταλλάχθησαν ίδρυσαν την πόλη Νέα Σελεύκεια στην Ήπειρο. Απόδειξη ότι οι πληθυσμοί αυτοί θεωρούνταν και είναι ελληνικοί. Δεν είναι «Άραβες χριστιανοί» όπως προσπαθεί να τους πείσει η ρωσική και μπααθική προπαγάνδα.

Μπορείτε να διαβάσετε σχετικά εδώ: Antiochian Greek Christians