Ο Καμμένος δυο νύχτες στο… ντιβάνι του Τράγκα

Όταν ο αστυνόμος Κλουζώ συναντά τον ροζ πάνθηρα, τότε παίρνουν σάρκα και οστά τα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας.

Κάπως έτσι συνέβη και στη συνάντηση του Πάνου Καμμένου με τον Γιώργο Τράγκα, με αποτέλεσμα το αλλοπρόσαλλο – συνωμοσιολογικό αφήγημα στο περιοδικό του δεύτερου, που διαβάζοντάς το νομίζει κανείς ότι από στιγμή σε στιγμή θα πεταχτεί από κάποια γωνία ο ίδιος ο Φαντομάς.

«Συναντήθηκα μαζί του –περιγράφει με λάγνο ύφος ο Γ. Τράγκας, θέλοντας να προσδώσει ατμόσφαιρα κατασκοπευτικού μυστηρίου- δύο φορές, νύχτα στο σπίτι του, στην οδό Φλέμινγκ στα νότια προάστια (28 και 30 Ιανουαρίου).

»Εκατσα πολλές ώρες μαζί του αυτές τις δύο νύχτες και παρουσία των συζύγων μας», κ.ο.κ..

Και για να’ χουμε καλό ρώτημα για ποιο λόγο μια συζήτηση που, όπως ισχυρίζεται ο ευφάνταστος «μολυβοσπρώχτης», έγινε πριν από τρεις μήνες βγαίνει μόλις τώρα στη δημοσιότητα;

Κατά περίεργη «σύμπτωση» το λείαν πολυσέλιδο αφήγημα του περιοδικού Crash γίνεται τις ημέρες που στέλνεται το αίτημα άρσης της ασυλίας του Πάνου Καμμένου στη Βουλή, μετά από την προσφυγή στη Δικαιοσύνη του πρώην υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, για τη λάσπη που του έχει ρίξει τους τελευταίους μήνες ο τέως υπουργός Άμυνας.

Δυο ολόκληρες νύκτες, λοιπόν, όπως υποστηρίζει ο Γ. Τράγκας, χρειάστηκαν για να βάλει σε μια τάξη όλα εκείνα τα στοιχεία που ισχυρίζεται –δημόσια μάλιστα- ο Π.Καμμένος ότι κατέχει κατά του Νίκου Κοτζιά.

Πράγματι, πολύ δύσκολο το εγχείρημα.

Θυμίζει περισσότερο «ντιβάνι του Φρόϋδ», όπου ο επιστήμονας με βροχή επίμονων και δύσκολων απαντήσεων προσπαθεί να εκμαιεύσει τις ενδόμυχες σκέψεις και πληροφορίες που κρατά βαθιά του, καλά κλειδωμένες ο ερωτώμενος.

Μόνον που όλα αυτά τα αποκαλυπτικά ντοκουμέντα, τα οποία αναφέρονται στο δημοσίευμα του περιοδικού, με μια εσάνς συνωστισμού πρακτόρων και μυστικών υπηρεσιών, δεν είναι καθόλου αποτέλεσμα «δημοσιογραφικής έρευνας» από τον δαιμόνιο «ρεπόρτερ», Γιώργο Τράγκα.

Μονταζιέρα fake news

Σύμφωνα με απολύτως ασφαλείς πληροφορίες που ουδεμίας αμφισβήτησης μπορούν να τύχουν, πρόκειται για κείμενο που διακινείτο εδώ και μήνες.

Αυτό, λοιπόν, έδωσε ο χαρακτηρισθείς από τον Ν. Κοτζιά ως «εθνικός συκοφάντης», και το δημοσίευσε σχεδόν αυτούσιο το περιοδικό.

Έκοψε, βέβαια, μερικές προτάσεις και παραγράφους που, εάν κάποιος προσφύγει στη Δικαιοσύνη, πανεύκολα προσβάλλονται, με «καμπάνες» για βαριά αδικήματα, αλλά όλο το υπόλοιπο, δια της μεθόδου της «δημιουργικής κοπτοραπτικής», παρατέθηκε σχεδόν αυτόφιο.

Προφανώς, νομίζουν κάποιοι ευφάνταστοι σεναριογράφοι ότι έχουν να κάνουν με αφελείς, και πιστεύουν ότι είναι οι μόνοι που κατέχουν την αποκλειστικότητα αυτού του πολυσέλιδου κειμένου που κατασκευάστηκε από πολύ συγκεκριμένη μονταζιέρα της παραπληροφόρησης.

Ειδικότερα, πρόκειται για ένα κείμενο που επινοήθηκε από χαλκεία παράνομων συμφερόντων και διακινήθηκε από συγκεκριμένο ονοματεπώνυμο, για το οποίο, όταν έρθει η ώρα, θα αποκαλυφθούν οι σκελετοί που κρύβει στην ντουλάπα του.

Αποκλειστικός και μόνος στόχος αυτού του λιβελογραφήματος, όπως άλλωστε και του δημοσιεύματος του περιοδικού, δεν ήταν άλλος από τον πρώην υπουργός Εξωτερικών.

Καθίσταται οφθαλμοφανές ότι όλη αυτή η λάσπη που διακινείτο τους τελευταίους μήνες σε βάρος του Νίκου Κοτζιά, έχει βρει πια και τον … ανεμιστήρα της.

Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Πάνος Καμμένος έχει βρει πλέον ως άτυπο εκπρόσωπό του τον Γιώργο Τράγκα.

Έτσι, μετά τους Χρυσαυγίτες που καλούσε ο Γ.Τράγκας στα τηλεοπτικά στούντιο, τώρα φαίνεται πως έχει αναλάβει εργολαβικά την … προεκλογική εκπροσώπηση του Π. Καμμένου.

Θα έχει, λοιπόν, πράγματι, πολύ μεγάλο ενδιαφέρον το πώς θα συμπεριφερθούν οι βουλευτές όλων των κομμάτων κατά την εξέταση του αιτήματος της άρσης της βουλευτικής ασυλίας του πρώην υπουργού Άμυνας.

Το θέμα, πάντως, λαμβάνει ιδιαίτερα σοβαρές διαστάσεις.

Πόσο μάλλον, αφού δεν πρόκειται απλά και μόνο για μια νομική υπόθεση, αλλά για μεθόδους κρεατομηχανής δολοφονίας χαρακτήρων, λάσπης, ύβρεων και φανταστικών σεναρίων που παραπέμπουν σε νοσηρούς εγκεφάλους, και στοχεύουν στην καρδιά του δημοκρατικού δημόσιου βίου και λόγου της χώρας.

Κοντολογίς, πρόκειται για μεθόδους που πλήττουν ευθέως την καρδιά της Δημοκρατίας και ανοίγουν την κερκόπορτα σε φασίζουσες και φασιστικές νοοτροπίες.

Άραγε, οι βουλευτές θα ψηφίσουν υπέρ του να πάει η υπόθεση Καμμένου στην αίθουσα των δικαστηρίων και εκεί να καταθέσει τα όσα βαρύγδουπα αποδεικτικά στοιχεία ισχυρίζεται ότι έχει κατά του Ν.Κοτζιά, ή θα προσποιούνται ότι κάτι τρέχει στα γύφτικα και θα σφυρίζουν αδιάφορα κοιτώντας στο ταβάνι;

Τύφλα να’ χει ο Αίσωπος

Κατά τα λοιπά, ουδέν «αποκαλυπτικό» ντοκουμέντο προέκυψε από τις δυο … ολονυκτίες Καμμένου – Τράγκα.

Όσα αναμασά ο πρώτος εδώ και καιρό, ότι δηλαδή ο Σόρος έχει καταλάβει εξ’ εφόδου το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, ότι ο Ν.Κοτζιάς «έφαγε» μυστικά κονδύλια, καθώς και ότι τα «πήρε» από τον Σόρος για να κλείσει τη Συμφωνία των Πρεσπών, τα ίδια προέκυψαν και από τους … μακριά νυκτωμένους, Καμμένο – Τράγκα.

Στο αφήγημα, ωστόσο, προστέθηκε και μια … εσάνς παιδικών χρόνων.

Κάτι τέτοιο, εξάλλου, δεν θα μπορούσε να λείπει από το … ντιβάνι του Φρόϋδ.

Μετά τις αρχικές κατηγορίες, λοιπόν, ότι ο Ν. Κοτζιάς «τα’ πιασε με δεκάδες εκατομμύρια» (ναι, ναι, ούτε ένα ούτε δυο, αλλά πεντήκοντα, τον αριθμό) από τον Σόρος, που στη συνέχεια η πλοκή του παραμυθιού άλλαξε και έγινε ότι ο Κοτζιάς «τα έδωσε στον Σόρος», μέσω εταιρείας που έχει αναλάβει δουλειά στο υπουργείο Εξωτερικών, τώρα ανοίγουν τα μάτια της κοινής γνώμης η οποία έκπληκτη πληροφορείται ότι ο Κοτζιάς είναι «σκανταλιάρης» διότι, όταν ήταν 15 ετών, γνώριζε (μπορεί και να’ παιζαν μαζί μπάλα) έναν γνωστό επιχειρηματία.

Βέβαια, δεν έχει σημασία ότι στη συνέχεια δεν είχε συναναστροφές μαζί του.

Αυτά, άλλωστε, είναι ασήμαντες λεπτομέρειες.

Πρόκειται για φαιδρότητες που θα κάνουν τα κόκκαλα του Αισώπου να τρίζουν.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, επειδή ο Ν.Κοτζιάς γνώριζε πριν πενήντα χρόνια κάποιον, του οποίου ο –μετά σαράντα χρόνια- γαμπρός έχει έναν φίλο που δεν αρέσει στον «εθνικό συκοφάντη», όπως έχει επανειλημμένως χαρακτηρίσει τον Π. Καμμένο ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, ο Ν. Κοτζιάς είναι υπεύθυνος, όχι μόνον για τα –κατά φαντασίαν σκάνδαλα- στο υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και για το προπατορικόν αμάρτημα.

Όταν ερωτήθησαν για όλα αυτά, κύκλοι του πρώην υπουργού Εξωτερικών, απάντησαν με νόημα:

«Συνιστάται στον «εθνικό συκοφάντη» πριν εμφανιστεί στα δικαστήρια, να διαβάσει τις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου και του Συμβουλίου της Επικρατείας για τον διαγωνισμό (σ.σ. ο Π. Καμμένος κατηγορεί τον Ν. Κοτζιά ότι χαριστικά κατακύρωσε διεθνή διαγωνισμό σε εταιρεία, πίσω από την οποία είναι ο Σόρος), τις οποίες και εφάρμοσε αμελλητί ο τότε υπουργός Εξωτερικών.

»Τα λουκούλλεια γεύματα ανάμεσα στον «εθνικό συκοφάντη» και τα φιλαράκια του δεν θα τον γλυτώσουν από τη Δικαιοσύνη».

Οι βίζες του … Σόρος

Να σημειωθεί ότι για την υπόθεση της κατακύρωσης του διεθνούς διαγωνισμού, το 2017, για την εταιρεία που θα αναλάμβανε ως εξωτερικός πάροχος να προσφέρει στο υπουργείο Εξωτερικών υπηρεσίες για την έκδοση βιζών, ο Ν. Κοτζιάς απευθύνθηκε, εκτός από τις ελληνικές αρμόδιες Αρχές και Δικαστήρια, και στο ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Και, μόνον αφού ελήφθησαν οι οριστικές αποφάσεις τους, ο ίδιος, υλοποιώντας τες, επικύρωσε το αποτέλεσμα.

Μάλιστα, με δική του πρωτοβουλία έστειλε επανειλημμένως την υπόθεση στη Δικαιοσύνη και στους αρμόδιους θεσμικούς και υπηρεσιακούς φορείς, ακόμα και σε περιπτώσεις που δεν το απαιτούσε ο νόμος.

Γι’ αυτό, άλλωστε, ο διαγωνισμός διήρκεσε δυο ολόκληρα χρόνια. Και μόνο, αφού προηγουμένως απεφάνθη το Συμβούλιο της Επικρατείας, προσυπέγραψε.

Αντίθετα, ο Π. Καμμένος, στην απέλπιδα προσπάθειά του να εφεύρει δράκους και εξαγορές πίσω από τη Συμφωνία των Πρεσπών, εξαπολύει το πυροτέχνημα ότι πίσω από την υπόθεση του Διαγωνισμού βρίσκεται ο γνωστός αμερικανο-ούγγρος, επικεφαλής του Ιδρύματός, Open Society, Τζόρτζ Σόρος.

Εύλογα, όμως, προκύπτει το ερώτημα: μα αφού «τα πήρε» ο Κοτζιάς από τον Σόρος για να κλείσει τη Συμφωνία των Πρεσπών, γιατί να του τα ξαναδώσει μέσω της εταιρείας στην οποία κατακυρώθηκε ο Διαγωνισμός;

Ο συλλογισμός Καμμένου στερείται της παραμικρής λογικής βάσης.

Άραγε, ουδέποτε αναρωτήθηκαν ο Π. Καμμένος και οι κάθε λογής ευφάνταστοι σεναριογράφοι, τι λόγους είχε ο Σόρος να εξαγοράσει πολιτικά πρόσωπα στην Ελλάδα για να λυθεί το ονοματολογικό, τη στιγμή που το Ιδρυμά του λύνει και δένει στα Σκόπια;

Αφού τόσο πολύ ήθελε ο Σόρος να λυθεί το ονοματολογικό, δεν είχε παρά να εξαναγκάσει τους πολιτικούς της βόρειας γείτονος να υπογράψουν μια όποια συμφωνία και να τελειώνει εκεί η υπόθεση.

Όλα δείχνουν ότι τα σενάρια περί εμπλοκής του Σόρος στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ξεπερνούν ακόμα και τους πλέον αποτυχημένους παραμυθάδες του κόσμου.

Για την ιστορία, αξίζει να αναφερθεί ότι στο τέλος του 2014, ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, προώθησε νόμο για τη διεξαγωγή του -περιβόητου πλέον διαγωνισμού- για την ανάδειξη εταιρείας – εξωτερικού παρόχου υπηρεσιών για βίζες προς το υπουργείο Εξωτερικών.

Κι’ αυτό, επειδή κάτι τέτοιο υπαγορευόταν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέχρι τότε, η εταιρεία η οποία παρείχε αυτού του είδους υπηρεσίες στο υπουργείο Εξωτερικών, είχε αναλάβει τη δουλειά, όχι με διεθνή διαγωνισμό, αλλά με «απευθείας ανάθεση» (!).

Στη συνέχεια, μετά τις εκλογές του 2015, ο νέος υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, δεν ακύρωσε κανέναν διαγωνισμό, όπως σκόπιμα παραποιούν την αλήθεια διάφορα παράκεντρα εξουσίας, διότι απλούστατα, μέχρι τότε κανένας διαγωνισμός δεν έγινε.

Αντίθετα διενήργησε τον Διαγωνισμό βάσει του νόμου που του είχε «κληροδοτήσει» ο προκάτοχός του υπουργός.

Ειδικότερα, εφαρμόζοντας το νόμο, προκήρυξε, στις 30 – 6 – 2015 «Ανοικτό Δημόσιο Διεθνή Διαγωνισμό για την ανάδειξη παρόχου Υπηρεσιών Υποστήριξης των Προξενικών Αρχών ή των Προξενικών Γραφείων Διπλωματικών Αποστολών στη Διαδικασία χορήγησης Θεωρήσεων Εισόδου».

Η διαδικασία κράτησε για δυο χρόνια, και ολοκληρώθηκε, μετά από δικαστικές αποφάσεις, το 2017.