Ο Πατούλης εξευτέλισε την Ελλάδα στον Λευκό Οίκο – Δείτε τι έκανε!

Ο Γιώργος Πατούλης «χώθηκε» στον Λευκό Οίκο και έδωσε «μάχη» και «αγώνα» για μια αναμνηστική φωτογραφία.

Η ιστοσελίδα Hellas Journal του Μιχάλη Ιγνατίου, «τραβάει» μια ανηλεή κριτική στον Γιώργο Πατούλη και στο πώς συμπεριφέρθηκε μέσα στον Λευκό Οίκο.

Υπό τον τίτλο: «Η επέλαση των “βαρβάρων” …στον Λευκό Οίκο: Δέστε πως ο κ. Πατούλης ισοπεδώνει τα πάντα!», η ιστοσελίδα γράφει:

«Ορισμένοι Έλληνες πολιτευτές διατλαντικού “βεληνεκούς “φαίνεται ότι για 15 λεπτά δημοσιότητας μπορούν να ποδοπατήσουν ακόμα και ομογενείς μαθητές ντυμένους με παραδοσιακές στολές.

»Στο ευγενές αυτό άθλημα διέπρεψε ο πολύς Γιώργος Πατούλης, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος για ένα περίεργο λόγο καταφέρνει και πείθει τους οργανωτές της εκδήλωσης στο Λευκό Οίκο, να του στέλνουν πρόσκληση, ενώ δεν έχει κανένα δικαίωμα να λαμβάνει μέρος στην εκδήλωση της Ομογένειας, ακριβώς επειδή ΔΕΝ έχει προσφέρει τίποτα στην Ελληνοαμερικανική Κοινότητα.

»Είναι απορίας άξιο γιατί οι οργανωτές της εκδήλωσης κουβάλησαν από την Ελλάδα πολλές μετριότητες.

»Ήταν ένα μέγα σφάλμα που σίγουρα παρατήρησαν τα σαΐνια του Λευκού Οίκου…

»Το σκηνικό έχει ως εξής, όπως το μαρτυρούν δεκάδες ομογενείς, οι οποίοι παρακολούθησαν το περιστατικό και έφριξαν κυριολεκτικά:

»Κατά τη λήξη της δεξίωσης προ τιμήν της Ελληνικής Επανάστασης παρουσία του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος δυστυχώς την μετέτρεψε σε πανηγύρι, ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος μαζί με τον τομεάρχη εξωτερικής πολιτικής της Ν.Δ., κ. Γιώργος Κουμουτσάκος, λαμβάνουν θέση για μία αναμνηστική φωτογραφία με τα παιδιά ενοριών της Αρχιεπισκοπής που χόρεψαν παραδοσιακούς ελληνικούς χορούς.

»Εκεί στο βάθος όμως ξεπροβάλει ο πολιτευτής.

»Με καλά υπολογισμένες κινήσεις έχει ένα στόχο: να φθάσει μπροστά, στο θώκο, για να αποθανατισθεί με όλη του την αίγλη του.

»Πετάει αγκώνα -νά’τος πετιέται- και σπρώχνει ό,τι βρει μπροστά στα απορημένα μάτια του μέλλοντος της ομογένειας.

»Άλλωστε, για την ψυχή της ομογένειας και την δόξα της Ελλάδας ο κ. Πατούλης δεν έχει χάσει παρόμοια δεξίωση στο Λευκό Οίκο τα τελευταία χρόνια».

Δείτε πατώντας ΕΔΩ καρέ καρέ τα φωτογραφικά στιγμιότυπα του «χωσίματος» Πατούλη

Δεν είναι μόνο ο Μιχάλης Ιγνατίου που «φρίκαρε» με τον Πατούλη. Είναι και ο Αποστόλης Ζουπανιώτης, επίσης Έλληνας ανταποκριτής.

Το TRIBUNE λέει:

Οι γλοιώδεις και δουλοπρεπείς κοτσαμπάσηδες της ΝΔ συμπεριφέρονται ως προς τους Αμερικανούς όπως οι χυδαίοι «Γραικύλοι» στους Ρωμαίους.

Δεν προσεγγίζουν την Αμερική ως σύμμαχοι και εταίροι, αλλά ως πρόθυμο υπηρετικό προσωπικό.

Η ομογένεια οφείλει να προστατέψει την τιμή της πατρίδας και του έθνους και να αποκλείσει αυτούς τους «Γραικύλους» από τον Λευκό Οίκο.

Δεν αντιπροσωπεύουν αυτοί οι «Γραικύλοι», αυτοί οι τζιτζιφιόγκοι, το ελληνικό έθνος.

Εκπροσωπούν μόνο τους ομοίους τους, της δεξιάς, που τους ψηφίζουν.

Δεν μπορεί ένας αρχαίος λαός, ένα ένδοξο έθνος, να εκτίθεται με αυτές τις φάτσες.

Τι σημαίνει η λέξη «Γραικύλος»

Ο ελληνικός χαρακτηρισμός «Γραικύλος» είναι απόδοση του λατινικού χαρακτηρισμού Graeculus, ο οποίος με τη σειρά του είναι υποκοριστικό του εθνικού ονόματος «Graecus» που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι για τους Έλληνες.

Γραικύλος, αποκαλείται ο Έλληνας που είναι ανάξιος της εθνικής του παραδόσεως, ο ξεπεσμένος, παρηκμασμένος Έλληνας, συνήθως δουλοπρεπής προς τους ξένους. Πρόκειται δηλαδή, για έναν καθαρά υποτιμητικό χαρακτηρισμό των Ελλήνων.

Στην αρχή της ρωμαϊκής κατάκτησης, η ρωμαϊκή κατοχή, παρά την μετρημένη επιβολή εξουσίας και την ψύχραιμη αυτοσυγκράτηση με την οποία αρχικά εφαρμόστηκε στους Έλληνες, δεν έπαυε να είναι σκλαβιά.

Ήταν μόνο θέμα χρόνου οι Έλληνες σκλάβοι, όμηροι και μετανάστες, να κατακλύσουν τη Ρώμη.

Κινημένοι από τις στερήσεις αναζητούν οποιοδήποτε επάγγελμα για να επιβιώσουν, με αποτέλεσμα να τους περιφρονούν οι Ρωμαίοι, να τους ονομάζουν Graeculus, δηλαδή μικρούς Έλληνες, που παριστάνουν ότι γνωρίζουν τα πάντα.

Λένε οι Ρωμαίοι: «Οmnia novit Graeculus esuriens; in coelum jusseris, ibit» (Τα πάντα γνωρίζει ο πειναλέος Γραικύλος, και στον ουρανό αν τον διατάξεις να πάει, θα πάει).

Αργότερα όταν οι αδικίες και οι καταχρήσεις των Ρωμαίων σε βάρος των κατακτημένων έγιναν σύνηθες φαινόμενο, πρέπει να πήρε την τελική της μορφή η έννοια του Γραικύλου.

Οι Ρωμαίοι συγγραφείς καταλογίζουν στον Γραικύλο γενικά ότι είναι αργόσχολος και κόλακας της εξουσίας και ακόμη ότι είναι νωθρός, ράθυμος, φλύαρος και απρεπής.

Το λατινικό υποκοριστικό μαρτυρείται σε πενήντα περίπου χωρία Λατίνων συγγραφέων, από τα χρόνια του Κικέρωνα μέχρι σχεδόν τον 4ο αιώνα μ.Χ.

Το ελληνικό υποκοριστικό με εξαίρεση μια μαρτυρία του Δίωνος Κασσίου, δεν εντοπίζεται στην αρχαία ελληνική και στη βυζαντινή γραμματεία ως τον 10ο αιώνα.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το όνομα Graeculus είναι, μαζί με το όνομα Poenulus (=«Καρχηδονίσκος»), τα μόνα υποκοριστικά εθνικών χαρακτηρισμών που περιέχει η λατινική γλώσσα.

Δεν είναι φυσικά τυχαίο το γεγονός ότι τα δύο αυτά υποκοριστικά αφορούν τους δύο μεγαλύτερους αντιπάλους της Ρώμης, τους οποίους υπέταξε η ρωμαϊκή λόγχη με πολύ μόχθο και αίμα.

Ο Κικέρωνας πιθανολογείται ως ο «πατέρας» αυτού του επιθέτου (Graeculus).

Αυτό αληθεύει υπό την έννοια ότι ο διάσημος αυτός Ρωμαίος πολιτικός και ρήτορας χρησιμοποιεί τον όρο αυτόν στο έργο του επανειλημμένα (16 φορές!).

Οι Graeculi κατά τον Κικέρωνα:

Είναι κατ’ αρχήν «παραμυθάδες»: Οι Γραικύλοι πλάθουν πολλές ιστορίες· σε μια από αυτές παρουσιάζουν κάποιον πως αυτοκτόνησε από ένα υψηλό τείχος, όχι γιατί του συνέβη κάτι δυσάρεστο, αλλά γιατί είχε διαβάσει ένα σοβαρό και μεγαλόπρεπο βιβλίο του Πλάτωνα με θέμα τον θάνατο (Pro Scauro 3-4).

Ταυτόχρονα είναι ανόητοι: «Ο σοφός δεν θέλει να αντιμετωπίζεται από τους ανόητους με τρόπο ώστε όσοι τον ακούν είτε να τον θεωρούν βλάκα και Γραικύλο είτε (…) να φέρουν βαρέως που είναι οι ίδιοι βλάκες» (De oratore 1, 221).

Είναι ένα μείγμα τεμπελιάς, φλυαρίας και πολυμάθειας: «Με βάζετε να απαντήσω σε μια ερωτησούλα, σαν να είμαι κανένας Γραικύλος, τεμπέλης και πολυλογάς και ίσως πολύξερος και πολυδιαβασμένος» (De oratore 1, 162).

Είναι ακατάλληλοι ως δικαστές (5, Philipp. 12), απαράδεκτοι στις συνελεύσεις τους (Pro Sestio 126), παρατρεχάμενοι και κόλακες των ισχυρών (Pro Milone 55).

Δυο από αυτούς, που χάρη στο φίλο τους Καίσαρα έγιναν Ρωμαίοι πολίτες, είναι «τιποτένιοι Γραικύλοι» (13. Philipp. 33).

Με τον Κικέρωνα, τον «ευρετή» και κεντρικό χρήστη του υποκοριστικού Graeculus ο χαρακτηρισμός αυτός πολιτογραφήθηκε ως δόκιμος όρος της ρωμαϊκής πολιτικής ορολογίας με αρνητικές συνδηλώσεις για τον ελληνικό κόσμο, ενώπιον του οποίου οι Ρωμαίοι ένιωθαν συμπλέγματα κατωτερότητας και ταυτόχρονα ανωτερότητας.