Βρε τι πάθαμε με την Τζάκρη! Καημό μεγάλο έχει να γίνει ΣΥΡΙΖΑ

Δεν είναι η πρώτη φορά που γράφουμε για το στενό μαρκάρισμα της Θεοδώρας Τζάκρη στον ΣΥΡΙΖΑ.

Η πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, εκσυγχρονίστρια ιδεολογικά αλλά κι εκλεκτή του Γιώργου Παπανδρέου, σαν να έχει μεταλλαχθεί ένα πράγμα κι από εκεί που υπέγραφε, ψήφιζε και υπερασπιζόταν μνημόνια, τώρα όπου σταθεί κι όπου βρεθεί εκφράζει την ιδεολογική της συναντίληψη με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, εμείς θεωρούμε ότι ακόμα και μια Θεοδώρα Τζάκρη μπορεί να μετανοήσει, να αναθεωρήσει, να βρει το δρόμο του σοσιαλισμού…

Αλλά, στην περίπτωση της συγκεκριμένης πολιτικού, για ένα ανεξήγητο λόγο, δεν μας πείθει ότι ενώ στο ΠΑΣΟΚ ανήκε στη “δεξιά” του πτέρυγα, τώρα όχι μόνο έχει γίνει αριστερή, αλλά θέλει να γίνει και ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν θα αναφερθούμε στο πολιτικό της παρελθόν, όταν έβαλε την υπογραφή της για να απολυθούν 20.000 άνθρωποι, αυτό πες ότι δεν κατάλαβε τι υπέγραφε… Εδώ ένας ολόκληρος και παντός καιρού Χρυσοχοΐδης δεν διάβασε το μνημόνιο, το ψήφισε κι ακόμα υπουργός είναι. Και τι υπουργός, υπουργάρα λέμε!

Αλλά είναι και το άλλο, δηλαδή, ότι κάποια Μέσα όλο και την προβάλουν, όλο και ζητάνε τη γνώμη της (λες και νοιάζεται κανείς για τη γνώμη της), όλο και ασχολούνται με την επιθυμία της να πάρει τη λουί βιτόν και να κατέβει στους δρόμους, με τη γόβα λουμπουτίν, στο πλευρό του Αλέξη Τσίπρα, να πνιγούν στα δακρυγόνα, να υψωθεί το λάβαρο της επανάστασης από το χέρι της, με το ρόλεξ να αστράφτει όπως θα κρατά το κοντάρι με το κόκκινο ύφασμα να ανεμίζει…

Κι ως επίλογος μια ρήση του Πλουτάρχου (του αρχαίου) από τα Πολιτικά Παραγγέλματα: “…όπως όσοι δεν έχουν στο σπίτι τους τίποτα καλό περνούν τον καιρό τους στην αγορά, ακόμα κι αν δεν χρειάζονται τίποτα από κει, έτσι ορισμένοι, επειδή δεν έχουν να κάνουν τίποτα άλλο δικό τους άξιο λόγου, ρίχνονται στις δημόσιες υποθέσεις, χρησιμοποιώντας την πολιτική για να περνούν τις ημέρες τους. Πολλοί, μάλιστα, που ασχολήθηκαν με τα κοινά τυχαίως και κορέστηκαν από αυτά, δεν μπορούν να αποσυρθούν εύκολα… Τούτοι κυρίως είναι που υπονομεύουν τη φήμη της πολιτικής ζωής με το να μεταβάλλουν γνώμη και να στενοχωριούνται, όταν, ενώ ελπίζουν ν΄ αποκτήσουν δόξα, πέφτουν σε αδοξία… ” κι άλλα πολλά ωραία και ενδιαφέροντα στα “Πολιτικά Παραγγέλματα”, από τις εκδόσεις Κάκτος.