Φλαμπουράρης: «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη» είναι η κόκκινη γραμμή

Την επιτακτική ανάγκη συγκρότησης ενός σοβαρού και σύγχρονου κινήματος που θα αγωνίζεται για την εξάλειψη της χρηματοπιστωτικής χειραγώγησης κρατών και πολιτών που συνεχώς γιγαντώνεται μέσω του χρέους και των ελλειμμάτων τόνισε ο Υπουργός Επικρατείας, Αλέκος Φλαμπουράρης, μιλώντας σε ανοικτή συνέλευση της Νομαρχιακής Επιτροπής Χρηματοπιστωτικού Τομέα του ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον τίτλο: «Το οικονομικό σχέδιο της κυβέρνησης για την ανάπτυξη μετά την έξοδο από τα μνημόνια. Ο ρόλος των Τραπεζών στη νέα περίοδο».

Ο κ. Φλαμπουράρης επεσήμανε ότι οι τράπεζες αποτελούν ένα από τα πλέον προνομιακά πεδία της σημερινής πολιτικής σύγκρουσης, καθώς η χρηματοπιστωτική λειτουργία του σύγχρονου καπιταλισμού και ο νεοφιλελεύθερος ιδεολογικός κώδικας που τον συνοδεύει, «διακυβεύουν ευθέως την ίδια την έννοια της Δημοκρατίας και υπονομεύει ακόμη και το αστικό κράτος, δηλαδή την ίδια τη μήτρα του».

Χρειάζεται, όπως είπε, καθημερινή εγρήγορση για μια κατοικία που εκπλειστηριάζεται, για έναν συμπολίτη μας που ταλαιπωρείται δυσανάλογα, για τη δανειοδότηση μιας επιχείρησης που προσπαθεί να επιβιώσει, για την ελαστικοποίηση του «Τειρεσία» και των μηχανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, και για πολλά άλλα. «Κόκκινη» γραμμή, κατά τον Υπουργό, αποτελεί το σύνθημα «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Υπουργού Επικρατείας κ. Αλέκου Φλαμπουράρη:

«Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Επιθυμώ να σταθώ επιγραμματικά σε όσα έχουν ήδη συντελεστεί και έχουν ξαναειπωθεί και να φύγω από τα όρια που θέτει ο τίτλος της σημερινής μου παρέμβασης.

Είστε μία κατηγορία συντρόφων, ενημερωμένη για τις κυβερνητικές θέσεις και παρακολουθείτε, εκ των πραγμάτων, τις εξελίξεις στο τραπεζικό σύστημα.

Αισθάνομαι, λοιπόν, ότι θα χάσουμε πολύτιμο χρόνο σε επαναλήψεις γνωστών πραγμάτων. Θα ήθελα, εσείς να μιλήσετε για το ρόλο των τραπεζών σήμερα και βεβαίως, είμαι πρόθυμος να απαντήσω σε κάθε ερώτημά σας, στο βαθμό που μπορώ.

Πριν ξεκινήσουμε, όμως, το διάλογο, αισθάνομαι την ανάγκη να πω κάποια πιο γενικά πράγματα:

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Το λέω με κάθε αφορμή, κανένα μεγάλο δίλημμα δεν χαρίστηκε σ’αυτή την κυβέρνηση. Η αναμέτρηση με τον εαυτό μας είναι καθημερινή και σε όλα τα επίπεδα. Και τώρα έχουμε ήδη μπει στη μεγάλη μάχη που έπεται των μνημονίων. Τώρα είναι η ώρα να υπογράψουμε και να υλοποιήσουμε το μοναδικό μνημόνιο που θέλουμε, το μοναδικό μνημόνιο «ιδιοκτησίας μας», που είναι το «Μνημόνιο με το Λαό», όπως το λέει ο Πρωθυπουργός.

Με αυτό αλλά και τις μεγάλες μάχες που δώσαμε στις αποσκευές μας, θα δώσουμε και τη μάχη των εκλογών, ώστε και η χώρα να μην πισωγυρίσει αλλά και η Αριστερά να μην πληρώσει άλλων αμαρτίες.

Μέσα λοιπόν σε πολύ δύσκολες συνθήκες που δημιουργήθηκαν από τις πολιτικές των άλλων, καταφέραμε

– Να είναι ορατά και πανθομολογούμενα τα σημάδια της ανάκαμψης και της αργής, αλλά σταθερής εξόδου από την κρίση των 8 τελευταίων χρόνων.

– Να προχωρούμε με πάνω από 2% ρυθμούς ανάπτυξης, με αυξανόμενη δυναμική και το μεγαλύτερο ρυθμό της τελευταίας δεκαετίας.

– να αυξάνονται συνεχώς οι ξένες άμεσες επενδύσεις, για το 2017 έφτασαν στο 27%, ενώ ταυτόχρονα έχουμε σημαντική αύξηση στις εξαγωγές.

– Και τα δημόσια οικονομικά της χώρας έχουν μπει σε ένα δρόμο, είναι υγιή, πλεονασματικά και αξιόπιστα.

Είναι αρκετά όλα αυτά;

Όχι βέβαια, είναι όμως τα πρώτα δείγματα ότι προχωρούμε με σταθερά βήματα και επιμονή στο δρόμο για τη δίκαιη ανάπτυξη.

Θέλω επιγραμματικά να υπενθυμίσω κάποιες σημαντικές μεταρρυθμίσεις που ψηφίσαμε και εφαρμόζουμε τα χρόνια που είμαστε στην κυβέρνηση και έχουν συμβάλλει στη διαμόρφωση ενός νέου τοπίου.

– Η ανεξαρτητοποίηση των φορολογικών αρχών

– Η συνολική αναμόρφωση του ασφαλιστικού μας συστήματος, που έγινε πια βιώσιμο, με ένα ταμείο και ταυτόχρονα πλεονασματικό αντί να έχουμε διαρκώς νέα ελλείμματα.

– Η εισαγωγή και ευρύτατη χρήση των ηλεκτρονικών συναλλαγών

– Η απλοποίηση και η επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων

– Η διαφάνεια στα δημόσια συστήματα προμηθειών και συμβάσεων.

– Η ορθολογικότερη επανασχεδίαση των κοινωνικών προγραμμάτων.

– Η αποκατάσταση της νομιμότητας και των δικαιωμάτων στην αγορά εργασίας.

Αυτές οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και η δημοσιονομική εξισορρόπηση, που πετύχαμε και θα συνεχίσουμε, θα συμβάλλουν καθοριστικά στη διαμόρφωση του νέου παραγωγικού και αναπτυξιακού μοντέλου, που βασίζεται στις εξαγωγές, στους σύγχρονους τρόπους παραγωγής και στην καινοτομία.

Αυτό με τη σειρά του δημιουργεί έσοδα, πλεονασματικούς Προϋπολογισμούς, υγιή εξωτερικά ισοζύγια, τα οποία συνδυαστικά καθιστούν βιώσιμη και ασφαλή, τη στοχευμένη επέκταση της κοινωνικής και οικονομικής μας πολιτικής.

Αυτό που εφαρμόζουμε είναι ένα υγιές μοντέλο ανάπτυξης για το μέλλον, ανθεκτικότερο στους κλυδωνισμούς και πιο ανοιχτό στις ευκαιρίες, για όλες τις κοινωνικές δυνάμεις.

Σήμερα έχουμε καταφέρει να απορροφούμε ταχύτερα από ποτέ τους διαθέσιμους ευρωπαϊκούς πόρους και να αξιοποιούμε επενδυτικές συνεργασίες με τις ευρωπαϊκές, αλλά και τις διεθνείς αναπτυξιακές τράπεζες.

Ταυτόχρονα, όμως, προωθούμε τις εξαγωγές, τον μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, τα σύγχρονα ευρυζωνικά έργα, την επιτάχυνση της αδειοδότησης των επιχειρήσεων, τη διευκόλυνση των στρατηγικών επενδύσεων, την ίδρυση, επιτέλους, δημόσιας αναπτυξιακής τράπεζας, την οριοθέτηση των χρήσεων γης με την ολοκλήρωση του Κτηματολογίου και την κύρωση των δασικών χαρτών, κάτι που θα έπρεπε να είχε γίνει 50 χρόνια πριν σε αυτό τον τόπο, γίνεται τώρα.

Ταυτόχρονα θέλω να τονίσω ότι σε ώριμη και τελική φάση βρίσκεται ένα ολοκληρωμένο πακέτο επενδύσεων στα ακίνητα, τις μεταφορές, την ενέργεια, τον τουρισμό, την έρευνα και τις υποδομές, με εγχώριους και ξένους επενδυτές.

Ενδεικτικά να αναφέρω το μεγάλο έργο στο Ελληνικό, το τουριστικό θέρετρο Atalanti Hills, την επέκταση παραχώρησης του Ελ. Βενιζέλος, την ανακατασκευή των αεροδρομίων από τη Fraport, τις επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, που τα τελευταία χρόνια έχουν πολλαπλασιαστεί, την ολοκλήρωση της πώλησης της ΔΕΣΦΑ, την επικείμενη αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων με τους διαγωνισμούς που έχουν προχωρήσει, τους αγωγούς διασύνδεσης φυσικού αερίου στη Μακεδονία-Θράκη, τον TIP, που έχει προχωρήσει στο 80%, και βεβαίως τον IGB, τον κάθετο προς τη Βουλγαρία, τον σταθμό LNG στη Ρεβυθούσα, αλλά και άλλα νέα, σημαντικά έργα με αναπτυξιακό και κοινωνικό αποτύπωμα, όπως η ενεργειακή διασύνδεση Αττικής-Κρήτης, η ενεργειακή διασύνδεση της Αττικής με τα νησιά των Κυκλάδων, η ολοκλήρωση του Ε65, μια σειρά από σημαντικά έργα.

Τα παραπάνω έργα είναι αυτήν τη στιγμή υπό πραγματοποίηση ή έχουν ολοκληρωθεί. Το 2019 λοιπόν, που θα είναι ουσιαστικά και η πρώτη χρονιά που η χώρα μας θα βρίσκεται εκτός μνημονιακής παρακολούθησης και για τρίτη συνεχόμενη χρονιά με θετικό πρόσημο στην ανάπτυξη που θα πλησιάσει το 2,5%. Το 2019, δεν είναι υπερβολή, θα είναι το έτος των παραγωγικών επενδύσεων για τη χώρα. Θα είναι η χρονιά της μεγάλης παραγωγικής ανασυγκρότησης για την ελληνική οικονομία.

Ο ρόλος του Χρηματοπιστωτικού Τομέα

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Σήμερα, που έχουμε μια πρώτη ευκαιρία για μια ουσιαστική και σε βάθος συζήτηση, θα πω ότι χρειαζόμαστε μια υπέρβαση, θα τολμήσω να πω, ότι κάνουμε μια «ιδρυτική» συνάντηση.

Που θα επαναφέρει στο τραπέζι το ιδεολογικό μας στίγμα, δηλαδή αρχές και αναζητήσεις. Που θα ξυπνήσει το «κουράγιο» μας για έναν αγώνα κινηματικό και συνάμα τεχνοκρατικά τεκμηριωμένο.

Μακριά από τις ταπεινώσεις και την κόπωση των μνημονίων. Αφήστε στην Κυβέρνηση την κυβερνητική πολιτική και το παιγνίδι των συσχετισμών και ανοιχτείτε δημιουργικά σ’αυτό που μια αριστερή συλλογικότητα ξέρει : τη μαζική, κοινωνική συμμετοχή που προτείνει και ταυτόχρονα διεκδικεί.

Επιχειρώ ένα περίγραμμα παραδοχών, γνωστό σε όλους μας αλλά το επαναλαμβάνω : Το σύνθημα «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη» είναι η κόκκινη γραμμή – η κόκκινη κλωστή που διαπερνά εμάς τους ίδιους, τις αναλύσεις και τις πρακτικές μας, θα πρέπει να συγκρούεται με την πολιτική που προωθεί λογικές τελείως αντίθετες όπως:

1. Η χειραγώγηση των κρατών και υπαγόρευση των κυβερνητικών πολιτικών με την αξία των κρατικών ομολόγων στις αγορές

2. η εκμετάλλευση του κόσμου της εργασίας δεν συντελείται μόνο με την αξιοποίηση της εργατικής τους δύναμης αλλά και με την μετατροπή τους σε δανειολήπτες και δη υπερχρεωμένους, συνεπώς με απολύτως χειραγωγήσιμη πολιτική και κοινωνική συμπεριφορά

3. η εργασία και ο μισθός δεν είναι δικαίωμα αλλά μέγεθος για επενδύσεις, η υγεία δεν είναι δικαίωμα αλλά πεδίο κέρδους, η παιδεία το ίδιο, η στέγη (για να έρθουμε και στα δικά μας) δεν είναι δικαίωμα αλλά «αγορά ενέγγυων πιστώσεων»

4. η αδυναμία του δυτικού καπιταλισμού τις τελευταίες δεκαετίες να παράξει πλούτο, τον έχει οδηγήσει σε πλήρη υποχώρηση και υποβάθμιση του κράτους πρόνοιας. Εδώ, πρέπει σε βάθος να δούμε τις τράπεζες ως εργαλείο αναδιανομής περιουσιών επί σκοπώ συσσώρευσης του πλούτου σε όλο και περισσότερο «ολίγους».

Συμπερασματικά,

ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός είναι η σύγχρονη, οργανική αλλά και «ύπουλη» εξέλιξη του βιομηχανικού καπιταλισμού, που τον έχει υποτάξει, πράγμα που σημαίνει ότι η πλασματική οικονομία, ο «αέρας» έχει «πάρει κεφάλι» από την πραγματική οικονομία με τα θεσμικά εργαλεία ισχύος του, ΕΚΤ, SSM κλπ. αλλά και το Δ.Ν.Τ.

Η χρηματοπιστωτική λειτουργία του σύγχρονου καπιταλισμού και ο νεοφιλελεύθερος ιδεολογικός κώδικας που τον συνοδεύει, διακυβεύουν ευθέως την ίδια την έννοια της Δημοκρατίας και υπονομεύει ακόμη και το αστικό κράτος, δηλαδή την ίδια τη μήτρα του. Τούτο δεν έχει μόνο ως απλή συνέπεια την ταλαιπωρία και τα βάσανα των πολλών ανθρώπων αλλά ωθεί με εκκωφαντική ταχύτητα τους πληθυσμούς στο φασισμό και ήδη έχουμε αρκετά δείγματα.

Αυτά – και άλλα πολλά που μπορούμε να πούμε – καταδεικνύουν ότι οι Τράπεζες είναι, αν όχι το πιο προνομιακό, ένα από τα πλέον προνομιακά πεδία της σημερινής πολιτικής σύγκρουσης.

Και εδώ ο ρόλος καθεμιάς και καθενός από εσάς είναι σημαντικός :

– Χρειαζόμαστε πλήρη γνώση και εις βάθος των μηχανισμών και των δεδομένων.

– Χρειαζόμαστε προτάσεις και επεξεργασμένες επιμέρους πολιτικές.

– Χρειαζόμαστε πολιτικές υπεράσπισης των οφειλετών της καθημερινότητας.

– Χρειαζόμαστε πολιτικές συνδρομής προς όσους αγωνίζονται να δημιουργήσουν.

– Χρειαζόμαστε πολιτικές τραπεζικής πρακτικής που θα τονώσουν την πραγματική οικονομία.

– Χρειαζόμαστε πολιτικές τραπεζικής πρακτικής με κοινωνική ευαισθησία.

– Χρειαζόμαστε την καθημερινή σας εγρήγορση:

• για μια κατοικία που εκπλειστηριάζεται,

• για έναν συμπολίτη που ταλαιπωρείται δυσανάλογα,

• για την δανειοδότηση μιας επιχείρησης που προσπαθεί να επιβιώσει,

• για την ελαστικοποίηση του «Τειρεσία» και των μηχανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας και πολλά άλλα που εσείς ξέρετε καλύτερα.

Χρειαζόμαστε δηλαδή ΣΟΒΑΡΟ και ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΙΝΗΜΑ.

Σύντροφοι και Συντρόφισσες,

Να τονίσω, τελειώνοντας, ότι η χρηματοπιστωτική χειραγώγηση κρατών και πολιτών μέσω του χρέους και των ελλειμάτων αλλά και οι πολιτικές λιτότητας, που διατηρούν -αν δεν αυξάνουν – το χρέος, έχουν αυτουργούς και υπευθύνους, που κυκλοφορούν στις διεθνείς «αγορές». Και οι ευθύνες τους δεν συμψηφίζονται με τα όποια λάθη ή κακοδιαχειρίσεις μικρών αδύναμων κρατών και ιδιωτών.

Να σας θυμίσω, επίσης, ότι απαραίτητο «εξεσουάρ» των χρηματοπιστωτικών πρακτικών είναι το ιδεολογικό αξίωμα -αλλά και νομοθετημένο στην πράξη τεκμήριο- της «ευθύνης του οφειλέτη» που λέει: ακόμη και αν εμείς τον βάλαμε στο χορό για να κερδοσκοπήσουμε, αυτός δεν έπρεπε να μπει- αφού μπήκε, έπαιξε κι έχασε. Δηλαδή το ψάρι φταίει που τσίμπησε στο δόλωμα.

Εδώ θα πρέπει να ελέγχεται ο εκδότης του δανείου, η παρακολούθηση υλοποίησης της επένδυσης και κυρίως η έννοια του «στρατηγικού κακοπληρωτή» δεν μπορεί να αναφέρεται στα εκατομμύρια των μικρών και μεσαίων δανειοληπτών και να δικαιολογούν πλειστηριασμούς ακόμη και λαϊκής πρώτης κατοικίας

Η Ελλάδα το έχει ζήσει στο πετσί της. Το εμπεδώσαμε. Δεν μας μένει παρά να πολεμήσουμε. Σας ευχαριστώ».