Παυλόπουλος: Η αντοχή των θεσμών θα κρίνουν την επιβίωση της Ε.Ε.

Η επιβίωση και προοπτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης εξαρτώνται όχι μόνο από την οικονομική και τη νομισματική πρόοδο, αλλά πρωτίστως από την αντοχή των θεσμών του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, οι οποίοι είναι οι μόνοι που μπορούν να εγγυηθούν πέρα από τη σταθερότητα και την ίδια την ευρωπαϊκή ενοποίηση, ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, κατά τον χαιρετισμό του σε εκδήλωση με θέμα «Η Κρίση του Κράτους Δικαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση».

Ο κ. Παυλόπουλος τόνισε ότι προκειμένου να καταστεί εφικτή η ευρωπαϊκή ενοποίηση -άρα και η συνακόλουθη, εκ φύσεως, νομισματική και οικονομική ενοποίηση- πρέπει να παραμείνουν όρθιες οι θεμελιώδεις θεσμικές αντηρίδες, πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η προοπτική δημιουργίας μίας ενωμένης Ευρώπης υπό όρους -όπως ήδη σημειώθηκε- ομοσπονδίας και αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, το ευρωπαϊκό κράτος δικαίου, σύμφωνα με τούτο το πρωτογενές ευρωπαϊκό δίκαιο -στη βάση της ΣυνθΕΕ (Συνθήκη της ΕΕ) και της ΣΛΕΕ (Συνθήκη Λειτουργίας τηε ΕΕ)- αποτελεί την αναντικατάστατη θεσμική βάση, πάνω στην οποία στηρίζεται το όλο ευρωπαϊκό οικοδόμημα και από τον σεβασμό της οποίας εξαρτάται η τελική ενοποίησή του.

Παράλληλα, επισήμανε ότι το ευρωπαϊκό κράτος δικαίου προϋποθέτει, προκειμένου να επιτελέσει την ως άνω αποστολή του, αφενός τη θεσμοθέτηση των αναγκαίων κανόνων δικαίου για την οργάνωση και λειτουργία των κάθε είδους οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του σκληρού πυρήνα της, της Ευρωζώνης, αφετέρου την πρόβλεψη και την αποτελεσματική επιβολή κυρώσεων -πρωτίστως με παρέμβαση των οικείων δικαιοδοτικών οργάνων- σε περίπτωση παραβίασης των κανόνων δικαίου, υπό την τήρηση, βεβαίως, της αρχής της αναλογικότητας.

Κατά συνέπεια, κάθε είδους κενά, αναφορικά με τον σεβασμό των κατά τα ανωτέρω θεμελιωδών συνιστωσών του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου, πλήττουν ευθέως την πορεία προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση.

Παράλληλα, σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η μη επαρκής εφαρμογή της αρχής της Αλληλεγγύης, υφ’ όλες της τις εκφάνσεις, καθώς και η μη επαρκής κανονιστική οριοθέτηση του Eurogroup, πρέπει να λειτουργήσουν ως ένα «σήμα κινδύνου» για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του σκληρού πυρήνα της, της Ευρωζώνης.

Μάλιστα, ο κ. Παυλόπουλος επανέλαβε ότι η αρχή της Αλληλεγγύης, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού δικαίου, συνιστά πλήρη κανόνα δικαίου (lex perfecta), ο οποίος καθιερώνεται τόσο ως γενική αρχή στο πεδίο των διατάξεων του άρθρου 3 της ΣυνθΕΕ, όσον και με επιμέρους μορφές σε πλειάδα διατάξεων της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).

Υπό αυτά τα δεδομένα, υποστήριξε ότι είναι αναγκαία η αξιοποίηση των θεσμών που δημιουργήθηκαν κατ’ εφαρμογή των περί ευρωπαϊκού κράτους δικαίου διατάξεων του ευρωπαϊκού δικαίου, στο πνεύμα το οποίο αυτές επιβάλλουν, ώστε να μην προκληθούν αναταράξεις ικανές ν’ απειλήσουν την ίδια την ενότητα του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή της Ευρωζώνης, όπως άλλωστε ομολογούν πολλοί κορυφαίοι παράγοντές της.

«Είναι βεβαίως σχετικά ενθαρρυντικό το γεγονός ότι, έστω και με καθυστέρηση, σήμερα γίνεται ανοικτά λόγος -ακόμη και από γερμανικής πλευράς- για μετατροπή του ΕΜΣ σ’ ένα πραγματικό και αυτοτελές Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο» πρόσθεσε ο κ. Παυλόπουλος.

Τέλος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρθηκε και στη θεσμική «αφάνεια» του Eurogroup, υπογραμμίζοντας, ότι αποκαλύπτει ένα διόλου αμελητέο κενό του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου, το οποίο πλήττει ευθέως την ομαλή πορεία προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Όπως εξήγησε, «η εντεύθεν προκύπτουσα επικυριαρχία του «οικονομικού» επί του «θεσμικού» αποδεικνύει ότι οι αρμοί του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικώς τους ενδεχόμενους -και ήδη ορατούς- κινδύνους από τις παρεμβάσεις μίας θεσμικώς ανεξέλεγκτης οικονομικής παγκοσμιοποίησης».