Τα γερμανικά πλάνα για μια Ευρώπη… κομμένη στα δύο – Ποια σχέδια απεργάζονται

Αθόρυβα κλειστή ομάδα ηγετών και αξιωματούχων της ΕΕ συνεχίζει με οργάνωση και ακρίβεια να απεργάζεται σχεδιασμούς, όπως η εφαρμογή του λεγόμενου «σχεδίου Χ» που θέλει την «αναδιάρθρωση» της ΕΕ, όπως το λένε κομψά οι Γερμανοί ή σε πιο απλά λόγια τον διαχωρισμό της σε δύο κομμάτια: ένα σφικτό πυρήνα «υγιών» χωρών του Βορρά, κυρίως, και τον φτωχό Νότο που φαίνεται πως θα λειτουργεί ως «δορυφόρος».

Για το σχέδιο, που εκπονήθηκε από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε το 2012, όταν ο ίδιος φέρεται να διαπίστωσε ότι η ευρωζώνη και εν τέλει η ΕΕ δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως έχουν, έχουμε γράψει εδώ και πολύ καιρό.

Συγκλίνουσες πληροφορίες και κινήσεις δείχνουν ότι παρά τις διάφορες ανατροπές στο γερμανικό πολιτικό σκηνικό, η εφαρμογή του σχεδίου συνεχίζεται με σταθερό ρυθμό.

Αιτία, το προσφυγικό και η επιθυμία της Γερμανίας να επιστρέψει τους πρόσφυγες στο Νότο με διμερείς συμφωνίες που δεν εμπίπτουν καν στους ευρωπαϊκούς κανόνες. Ηδη υπέγραψε η Αγγελα Μερκελ με την Ελλάδα και την Ισπανία, ενώ παρά τις αντιδράσεις της Ιταλίας (μόλις χθες ο ΝτιΜαιο ανέφερε -και ορθώς- ότι δεν γνωρίζει τέτοιους ευρωπαϊκούς κανόνες) οι πιέσεις στη γείτονα χώρα θα συνεχιστούν και θα ενταθούν με ορίζοντα τη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου.

Η Γερμανία κάνει κουμάντο

Ορισμένοι δεν δίνουν βάση στα παραπάνω και επικαλούνται την αδύναμη πολιτικά θέση της καγκελαρίου Μέρκελ. Αυτό, όμως, που διαφαίνεται είναι ότι ο συγκεκριμένος σχεδιασμός έχει καθολική αποδοχή στα μεγάλα γερμανικά κόμματα και αποτελεί μέρος της εξωτερικής τους πολιτικής.

Ηδη, όπως έχουμε γράψει, το Βερολίνο στοχεύει στο να ελέγχει από το 2019 όλα τα χρήματα της ΕΕ: Μέσω του ESM που επιβλέπει ο γερμανός Κλάους Ρέγκλινγκ και μέσω του νέου προέδρου της Κομισιόν που επίσης σχεδιάζεται να είναι γερμανικής καταγωγής.

Η πεντάδα των αποφάσεων

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες του Euro2day.gr πέντε αξιωματούχοι επικοινωνούν συχνά και χαράσσουν «γραμμή». Πρόκειται για την Αγκελα Μέρκελ, τον Εμμανουέλ Μακρόν, τον Μαρκ Ρούτε (Ολλανδία) τον Σεμπάστιαν Κουρτς (ο αυστριακός Καγκελάριος που πλέον δεν αντιμετωπίζεται ως «ακροδεξιος») και βεβαίως τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ που μοιάζει να έχει «ορκιστεί» τον τελευταίο χρόνο της προεδρίας του να βοηθήσει όσο μπορεί και να στηρίξει την κ. Μέρκελ, αποκομίζοντας και ο ίδιος όφελος.

Αρκει κάποιος να παρατηρήσει τις εξελίξεις των τελευταίων μηνών και να μπορέσει να διαβάσει ανάμεσα στις γραμμές:

1. Η Κομισιόν έσπρωξε τις διμερείς συμφωνίες για το προσφυγικό που ήθελε η κ. Μερκελ.

2. Η καγκελάριος το καλοκαίρι χάραξε τις δικές της διαδρομές: Βαλκάνια-Αφρική – Ρωσία. Είδε μάλιστα και τον Βλαντιμίρ Πούτιν και αίφνης γερμανικές εφημερίδες έκαναν λόγο για συνομιλίες ώστε να χαλαρώσουν κάποια μέτρα κατά της Μόσχας.

3. Ξαφνικά πριν από λίγο καιρό ο Ζ. Κλ. Γιούνκερ έκανε περιοδεία στα Βαλκάνια. Και ενώ μέχρι πριν μερικούς μήνες έλεγε ότι δεν διαβλέπει καν ημερομηνία έναρξης συνομιλιών με τις χώρες αυτές, πριν μερικές μέρες δήλωσε ότι πρέπει να δοθεί ευρωπαϊκή προοπτική σε αυτά τα κράτη για να μην πέσουν στη σφαίρα επιρροής τρίτων χωρών.

4. Τον Σεπτέμβριο ο πρόεδρος της Κομισιόν θυμήθηκε και την Αφρική(!) λέγοντας ότι η ΕΕ θα επενδύσει κονδύλια για να βοηθήσει τις χώρες αυτές, που «εξάγουν» μετανάστες.

5. Από το βήμα του Αυστριακού κοινοβουλίου ο κ. Γιούνκερ τη προηγούμενη εβδομάδα δήλωσε ότι η ΕΕ πρέπει να καταργήσει την ομοφωνία γιατί «μας οδηγεί σε σκοτεινό δρόμο»!

6. Υπήρξε, σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, δυσφορία σε ΕΕ και Κομισιόν για την αρχικά «χαλαρή» -όπως οι ίδιοι την χαρακτηρίζουν- αντίδραση των αγορών στις ανακοινώσεις της Ρώμης ότι θα προχωρήσει με μεγαλύτερα ελλείμματα στον προϋπολογισμό της.

Και εδώ φτάνουμε στο «ζουμί» της υπόθεσης. Ειναι κοινό μυστικό ότι οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο περίμεναν το ισχυρό ράπισμα των αγορών προς τη Ρώμη ως «μοχλό πίεσης». Είναι επίσης γνωστό ότι δεν θα ήθελαν την παραμονή των Ντι Μάιο και Σαλβίνι στην εξουσία.

Ο πυρήνας των «πέντε», που αναφέραμε πιο πάνω, έχει συζητήσει και αποφασίσει ότι Ελλάδα και Ιταλία μπορούν να στριμωχτούν μέσω των αγορών.

Προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση ότι παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις του προέδρου της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι ότι η ευρωζώνη δεν αντέχει άλλη κρίση, διάφορες δημόσιες τοποθετήσεις των «πέντε» φαίνεται ως να θέλουν να τροφοδοτήσουν την κρίση με στόχο, να «συνετιστεί» η Ρώμη στα δημοσιονομικά και το προσφυγικό και -γιατί όχι;- να αλλάξει και η πολιτική ηγεσία.

Ενα παράδειγμα είναι το γεγονός ότι ενώ υπήρχε Eurogroup όπου οι καθ ύλην αρμόδιοι υπουργοί μίλησαν για τον ιταλικό προϋπολογισμό με αυστηρά λόγια, οι αγορές δεν κουνήθηκαν. Οταν όμως λίγες ώρες αργότερα ο κ. Γιούνκερ μιλούσε κάπου στη Γερμανία σε ένα μισοάδειο ακροατήριο χωρίς δημοσιογράφους (αλλά με κάλυψη χωρίς μετάφραση από το EBS) όπου δήλωσε ότι «πρέπει να είμαστε αυστηροί με την Ιταλία» για να μην περάσουμε άλλη κρίση όπως στην Ελλάδα, τότε οι αγορές ομολόγων ξεκίνησαν ένα κύκλο αναταραχής που δεν έχει κλείσει ακόμα.

Εκει, σύμφωνα με πηγές, διαφάνηκε ότι ο πρόεδρος της Κομισιόν χαράσσει την γραμμή του βάση των αποφάσεων των «πέντε», την ίδια στιγμή που οι αρμόδιοι Επίτροποί του κ.κ. Μοσκοβισί και Ντομπρόβσκις προσπαθούσαν να κρατήσουν την ηρεμία, εντός και εκτός του Eurogroup.

Ηδη από το άτυπο Eurogroup της Βιέννης τον Σεπτέμβριο συγκεκριμένοι αξιωματούχοι που πρόσκεινται στον σκληρό πυρήνα μας μετέφεραν χαρακτηριστικά ότι η Ιταλία, πλέον, δεν είναι «πολύ μεγάλη για να πέσει» (Italy is no longer too big to fail).

Και ενώ η ΕΚΤ προειδοποιεί ότι βαδίζουμε σε επικίνδυνα νερά, ο σκληρός πυρήνας φαίνεται να αδιαφορεί για την νέα μίνι κρίση που «παρασύρει» και το ελληνικό χρηματιστήριο και να ετοιμάζεται να τραβήξει την κόντρα με την Ρώμη στα άκρα.

Τι μέλλει γενέσθαι;

Το λεγόμενο σχέδιο Σόιμπλε φέρεται να κάνει αναφορά σε ενδεχόμενο η Ιταλία να είναι η πρώτη χώρα που θα έφευγε από το ευρώ, μετά και τις ανακατατάξεις που θα φέρουν οι νέοι κανόνες λειτουργίας της ΕΕ που θα προτείνει τους επόμενους μήνες η Κομισιόν.

Ανάμεσα στους κανόνες, θα είναι και η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, η ενίσχυση δηλαδή του σημερινού ESM με νέες αρμοδιότητες. Σε αυτούς, κάποιοι πιστεύουν ότι θα εμπεριέχεται και το δικαίωμα αποπομπής μιας χώρας από την ευρωζώνη.

Οπως ανέφερε Γερμανός διπλωμάτης, που έχει γνώση του συγκεκριμένου σχεδίου, το τελικό στάδιο φαίνεται να είναι μια νέα ευρωζώνη, μια νέα ΕΕ, με λιγότερα μέλη, αυστηρούς κανόνες λειτουργίας και μια δεύτερη ζώνη με χώρες-δορυφόρους.

Στο ενδιάμεσο; Φυσικά οι βαλκανικές χώρες που θα λειτουργούν ως μαξιλάρι για να μην προχωρούν οι πρόσφυγες στο Βορρά.

Φαίνεται δε πως η τελική συμφωνία για το Brexit, αν επιτευχθεί, θα μπορούσε να λειτουργήσει ως το «πρωτότυπο».

Τι συμβαίνει με την Ελλάδα

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι «πέντε» συγκλίνουν στην προτίμηση να μην αλλάξει η σημερινή κυβέρνηση, δεδομένων των θέσεων σε θέματα, όπως το Σκοπιανό και το προσφυγικό και υπό αυτό το πρίσμα η περικοπή ή μη των συντάξεων είναι και απόφαση με πολιτικό χρώμα.

Γερμανός διπλωμάτης, ανέφερε ότι σε αυτή τη φάση η προσοχή των δανειστών είναι εστιασμένη σε κόκκινα δάνεια και ιδιωτικοποιήσεις. Συμπλήρωνε παράλληλα ότι τα επόμενα χρόνια θα επανεξεταστεί το θέμα του χρέους. Αν η Ελλάδα δεν έχει μείνει εντός των στόχων και απαιτηθεί νέα αναδιάρθρωση του χρέους, οι σκληροπυρηνικές χώρες δεν είναι διατεθειμένες να την προσφέρουν.

Τα παραπάνω οικονομικά θέματα σχετίζονται με μια σειρά άλλων: το προσφυγικό, τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή αλλά και, όπως προαναφέρθηκε, τα κόκκινα δάνεια και τις ιδιωτικοποιήσεις. Η ολοκλήρωσή τους δημιουργεί ένα νέο πλαίσιο αντιμετώπισης (και της Ελλάδας).

Περιέργως δε, η έκθεση της DBRS που δημοσιεύτηκε χθες, βάζει μόνο την Ελλάδα στις χώρες με «μέσο» ρίσκο εξόδου από το ευρώ.